| jaar 5 | nummer 245 |
| 09-12-2018 | 12.00 uur |
| WITTE PAARDENKASTANJES |
In december 2015
schreef ik voor de eerste keer in de BSD-nieuwsbrief over de kastanjebloedingsziekte van de paardenkastanjes aan de Rijtuigweg en pleitte ik voor een goede snoeibeurt.
In maart 2018 schreef ik over de risicobeoordeling van kastanjekanker en wat dat voor het bomenbeleid van de gemeente Bergen op Zoom zou moeten betekenen. Mijn advies: “Wat de BSD betreft moet dit soort informatie tot gevolg hebben dat enerzijds tamme kastanjes met regelmaat gecontroleerd worden op deze ziekte en dat bij het planten van bomen in de openbare ruimte niet wordt gekozen voor tamme kastanjes.” Ondertussen krijgen we steeds beter door welke factoren van invloed zijn op de problemen met de witte paardenkastanjes. Een belangrijke boosdoener is de paardenkastanjemineermot. Het kleine motje zelf is niet de boosdoener, maar de larve van dit motje. Per jaar kunnen er drie tot vier generaties larfjes zich te goed doen aan de bladeren en nerven van bladeren en daardoor de fotosynthese van de boom, en daarmee zijn levenskracht, sterk verminderen. Bladeren drogen uit en vervroegde bladval treedt op. De boom kan daardoor onvoldoende reservestoffen aanmaken en wordt gevoeliger voor vorst en andere belagers. Dit motje blijkt heel goed milieuvriendelijk te bestrijden, bijvoorbeeld met een feromoonval. Ons advies: gemeente ga werk maken van de bescherming van onze paardenkastanjes, te beginnen in april 2019 met degenen die er nog zijn op de Rijtuigweg.
Louis van der Kallen
| DE KWALITEIT VAN DE BUITENRUIMTE |
Onderzoeken hebben aangetoond dat de elementen, waarmee de woon- en leefomgeving is ingericht, van invloed zijn op de inwoners/gebruikers. Zo is aantoonbaar dat de aanwezigheid van beplanting in een stedelijke omgeving een positief effect op de gezondheid van de bewoners heeft.
Het is ook bewezen dat het uitlokken van sport- en spelactiviteiten de lichamelijke conditie van de jeugd bevordert en het de kans op vandalisme vermindert. Er zijn tal van mogelijkheden ontstaan om de kwaliteit van de inrichting van het openbaar gebied te verbeteren. In de buitenruimte van de gemeente Bergen op Zoom kom je een allegaartje tegen van mol-/afvoergoten, boomroosters, putdeksels en straatmeubilair zoals stoeltjes, bankjes en afvalbakken. Het lijkt wel of bij ieder plannetje de projectleiders/bestuurders zich uit mogen leven in wat voor fraais er nu weer wordt aangeschaft. Van enige standaardisatie lijkt geen sprake. Ooit, toen onder Frans Wakkee er een plan om de binnenstad aan te pakken werd gemaakt, leek er in ieder geval voor de binnenstad een vorm van standaardisatie/uniformering voor bestrating en inrichting bedacht. Zelf denk ik dat standaardisatie kwaliteit kan toevoegen en onderhoud en vervanging beter en goedkoper kan maken. Minder soorten en onderdelen behoeven dan op voorraad gehouden te worden, waardoor reparaties en vervangingen sneller uitgevoerd kunnen worden.
Denk eens na over de inrichting van de buitenruimte en van standaardisatie van die inrichting. Minder soorten, minder leveranciers, minder voorraden en meer kwaliteit. Voorgaande tekst had ook kunnen gaan over bestratingsmaterialen. Ook daar is het bewust kiezen van een strategie voor heel de gemeente en niet per project en standaardisatie aanbevelingswaardig. Natuurlijk beveelt de BSD dan water passerende steenontwerp aan met bijvoorbeeld een uitsparing aan de kopse zijden van de steen, zodat een strak en rustig straatbeeld gewaarborgd kan blijven.
Louis van der Kallen
| OVER WATER: WATERPROBLEMEN UIT DE ‘OUDE DOOS’ |
Recent heb ik de hand kunnen leggen op RIZA jaarverslagen uit 1931 tot en met 1937 met onderzoeken “naar den toestand van openbare wateren” in Nederland. Ze bevatten een schat van informatie ook over het werkgebied waarvoor ik een bijzondere aandacht heb in het huidige waterschap Brabantse Delta.
In de jaren dertig kreeg het RIZA van het gemeentebestuur van Bergen op Zoom de opdracht een ontwerp te maken voor het zuiveren en lozen van rioolwater via de Borgvlietse Kreek in de Oosterschelde waarbij werd uitgegaan van een aangesloten bevolking van 40.000 personen en van de stedelijke industrie, met uitzondering van een vijftal fabrieken waaronder de spiritus- en de potaschfabriek, welke rechtstreeks op de haven loosden. Bij de uitwerking van deze opdracht moest met een aantal belangen rekening worden gehouden. Genoemd werden die van het zwem- en badbedrijf en die van de oestercultuur. Op grond hiervan moest de behandeling van het rioolwater bestaan uit een verwijdering van de bezinkbare zwevende stoffen en uit een sterilisatie van het bezonken afvalwater. Daarnaast moest worden voorzien in de mogelijkheid van opberging van het behandelde rioolwater, wanneer lozing wegens te hoge buitenwaterstand niet mogelijk was, ofwel met het oog op de badbelangen funest zou zijn. De gehele afvoer zou onder natuurlijk verval plaats moeten vinden. De doelstellingen van het gemeentebestuur waren ambitieus. Hier moesten “niet meer de gewone normen gelden, die voor het overstorten van verdund rioolwater bij hevigen regenval worden aangehouden. Aangezien geen enkele garantie bestaat, dat meervoudig verdund rioolwater in bacteriologisch opzicht onschadelijk moet worden geacht, moet het overstorten hier zooveel mogelijk worden vermeden. In dit opzicht kon een bevredigende situatie worden verkregen door de riolering en daarmede ook de zuiveringsinstallatie te berekenen op het verwerken van de 9-voudige d.w.a., welke laatste als uurhoeveelheid kon worden gesteld op 400 m3, zoodat de zuiveringsinstallatie in staat diende te zijn om per uur 3600 m3 te verwerken.” Het rioolwater zou met chloorgas gesteriliseerd dienen te worden. De bergcapaciteit zou 18000 m3 moeten worden. Dit mede omdat hoog buitenwater natuurlijke afvoer zou kunnen belemmeren. De totale kosten werden geraamd op 199.000 gulden en de jaarlijkse exploitatie lasten op 23.750 gulden overeenkomende 1,7 cent per m3.
Ambitieuze plannen werden in Bergen op Zoom ook in de jaren dertig gemaakt. Uitvoering, van voor veel geld gemaakte plannen, was toen net als nu niet altijd vanzelfsprekend.
Louis van der Kallen
STEUN ONS DOOR DE BSD FACEBOOKPAGINA LEUK TE VINDEN