GEEN GROOT PLAN/ SPOEDEISENDE BESTUURSDWANG/ (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 25: WAT IS DE WAARHEID? – 5

| jaar 2 | nummer 59 |

| 05-04-2015 | 08.40 uur |


 

| GEEN GROOT PLAN |  

 

scheidingsverdragMaandagavond, 23 maart was er een bijeenkomst voor raadsleden uit Bergen op Zoom en de vijf omliggende gemeenten waarin het “Actieplan Economische Structuurversterking” werd gepresenteerd.

In deze bijeenkomst ontvouwden de zes gemeenten en de twee betrokken provincies, naar aanleiding van het verlies van de vele arbeidsplaatsen door recente bedrijfssluitingen zoals Philip Morris, hun plannen om de economische structuur van de regio te versterken. Stuk voor stuk goede ideeën en toch had ik als toeschouwer het gevoel: is dat het nu?

Wat ik miste was het ‘grote plan’. Een visie voor de komende 50 of 100 jaar, hoe gedegen de plannen misschien ook zijn voor het nu en de komende paar jaren. Welk enthousiasme wordt er opgeroepen? Welke vechtlust roept het op voor onze regio. Mensen werden vroeger geïnspireerd door het ‘grote’ plan. Niet alleen voor zich zelf maar ook voor hun kinderen en kleinkinderen. Waar is dat grote plan? Zijn daar anno 2015 mogelijkheden? Durven wij bestuurders het nog:  plannen maken die generaties vergen ze te realiseren? Kijk naar Koning Willem I die plannen maakte voor de grote kanalen, waarvan wij bijna 200 jaar later nog steeds dankbaar gebruik maken. Kijk naar de ontwikkeling van het spoorwegnet in de jaren 1850/1880, waarvan wij ook nu nog profiteren.

Zijn dat soort plannen nu nog mogelijk? Ik denk het wel. Als we maar willen en platgetrapte paden durven te verlaten en ‘heilige huisjes’ met de goede argumenten omver durven te trappen.  

Een om te trappen ‘heilig huisje’
Hoelang accepteren we nog dat het scheidingsverdrag van 19 april 1839 en het Scheldetractaat van 20 mei 1843 bepaalden wat we wel of niet toe moeten staan aan Antwerpen en daarbij accepteren dat wij er onder lijden en onze mogelijkheden worden beperkt. Het verdrag uit 1839 en haar nadere invulling was eigenlijk niet meer dan de garantie van de natuurlijke vrije vaart over de Westerschelde, die door menselijk handelen niet mocht verslechteren of beperkt mocht worden. Na bijna 3 eeuwen oorlogen met de heersende machten in de Zuidelijke provincies van de Nederlanden (nu noemen we die gebieden België), waarin wij keer op keer de natuurlijke doorvaart over de Schelde belemmerden was het verdrag logisch. Maar tijden en omstandigheden veranderden. De schepen werden groter en groter. De Belgische uitleg van het verdrag en haar uitwerkingen was dat verdiepingen hun goed recht was. De gevolgen voor natuur, economie en veiligheid voor onze gebieden werd veronachtzaamd. Door de Belgen en door onze Rijksoverheid. Al die verdiepingen hebben betekend dat het oostelijke deel van het Wester Scheldebekken sterk verziltte en dat de vooroevers (slikken) sterk afnamen en instabieler werden. En uiteindelijk betekende het laatste ook dat de kansen op een ernstige dijkval hierdoor ook groter werden.

Overal ter wereld werden steden, die in de middel eeuwen ontstonden als rivierhavens en een verbinding hadden naar zee, na de industrialisatie zeehavens en de laatste eeuw verplaatsten hun havens steeds meer naar zee. Neem als voorbeeld Rotterdam. Antwerpen deed dat slechts tot aan de grens en stelde steeds opnieuw de eis: verdiepen die toegangsweg!!  Over godsdienstige geschriften zeggen wij vaak: die stammen uit een andere tijd met andere gebruiken en omstandigheden, maar we accepteren blijvend de Belgische uitleg van een verdrag van 175 jaar geleden.

In het jaarverslag Ports of Antwerp 2010 vinden we de vermelding van het feit dat de eerste schepen met een diepgang van 15 meter over de Westerschelde kwamen. Dat maximum zal volgens dat zelfde verslag ‘verder worden verhoogd in- samenwerking met de nautische Schelde-autoriteiten’.  De oude garantie van vrije scheepvaart op de Westerschelde mag, mijns inziens, niet tot in lengte van dagen geclaimd worden als een recht op diepgang.

Voor mij is de tijd gekomen dat de Schelde-verdragen uit lang vervlogen tijden geschiedenis worden. Antwerpen een buitenhaven krijgt, waar de 15 meter Plus schepen met bestemming Antwerpen ontvangen kunnen worden. Dat kan wat mij betreft in het Sloegebied. Dan wordt het ook makkelijker in ‘de haven van Antwerpen’ de vele vacatures te laten bezetten door Nederlanders. Komt de noodzaak van betere treinverbindingen van ons gebied voor personen en vrachtvervoer vanzelf prominenter op de agenda van de politici in Den Haag en komt de realisering van een treinverbinding om Bergen op Zoom in plaats van er dwars doorheen ook dichterbij. 

Ik had graag gewild dat een dergelijk plan ook een onderdeel was geweest van de verhalen op maandag 23 maart 2015 in het Markiezenhof. Dat had de geest van de strijdbare Jan van Glymes in zijn huis vast ook leuk gevonden.

Louis van der Kallen

 


 

| SPOEDEISENDE BESTUURSDWANG |  

 

afvalcontainerMaandagmiddag 30 maart 2015 vergaderde de adviescommissie voor de bezwaarschriften. Er stonden onder andere twee hoorzittingen op het programma over door twee burgers ingediende bezwaren tegen de door B&W toegepaste ‘spoedeisende bestuursdwang ten aanzien van op de openbare weg geplaatste vuilniszakken en het verhalen van de kosten daarvan’.  

In gewone mensen taal: de bezwaarmakers hadden ‘vuilniszakken’ geplaatst naast de collectieve afvalinzamelingcontainers. Eindelijk handhaving was mijn benadering. Toch riep het geheel bij mij wel enige vraagtekens op. Tot voor kort zat er op de invoerklep een grote sticker met de mededeling dat het bijplaatsen verboden was en dat het overtreden van dat verbod een boete kon opleveren van minimaal 90 euro. Die sticker is vervangen door een exemplaar (zie foto) met de vermelding: “De hoogte van de boete wordt bepaald door uw gemeente”.

Bij de behandeling bleek allereerst een zeer ruime interpretatie van het begrip ‘vuilniszakken’. Dat bleken ook een plastictasje of doosje te kunnen zijn. Maar wat bleek: betrokken overtreders waren niet beboet. Ze hadden een rekening gekregen voor de “spoedeisende” verwijdering ten bedrage van 100 euro voor de eerste ‘vuilniszak’ en voor 50 euro per meerdere ‘vuilniszaken’. Zo leverde drie objecten, die makkelijk in één vuilniszak hadden gepast, een rekening op van 200 euro. Dit allemaal zonder boete. Een beleidsregel, vastgesteld door het college van B&W was de basis van het verhaal van de kosten. Het vinden van boetetarieven of verhaaltarieven bleek op de gemeentelijke website voor mij een onmogelijkheid. Net zo min dat het mij mogelijk bleek vast te stellen of de ‘beleidsregels’ van het college, de (boete)verordeningen vastgesteld door de gemeenteraad, mochten worden vervangen. De sticker op de verzamelcontainer vermeldt een boete, maar het college verhaalt de verwijderingskosten. Het is goed dat er gehandhaafd wordt. Maar het moet de burger wel duidelijk zijn welke risico’s hij met zijn handelen loopt en welke rechtsregels dan van toepassing zijn. Als ik als raadslid er al niet uit kan komen, hoe vergaat het dan een burger die wil beoordelen of de hem toegerekende boete of kosten wel kloppen? Gelukkig kan de bezwaarcommissie hier met een wel overdacht advies komen. 

Louis van der Kallen

 


 

| (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 25 |  

Wat is de waarheid? – 5

 

De landsregering heeft de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” vastgesteld en daarmee het voornemen kenbaar gemaakt een beperkt getij terug te brengen in het Volkerak-Zoommeer en deze wateren op termijn te verzilten.  

In het kader van het schriftelijk overleg over de ontwerp-rijksstructuurvisie hebben de Tweede Kamer fracties van de VVD, de PvdA, de SP en het CDA schriftelijke vragen gesteld, die door de Minister van Infrastructuur en Milieu, Schultz van Haegen, zijn beantwoord.  

Vaak komt het in het politieke bedrijf neer op: wie krijgt, als doelen niet gehaald worden, de ‘zwarte Piet’ en wie draait dan op voor de kosten.

De minister stelt in haar antwoord op pagina 2,1 aangaande de mogelijke gevolgen van de verzilting van het Volkerak-Zoommeer: “Alleen in West-Brabant zullen in gebieden met ‘zoete’ KRW-doelen deze mogelijk niet volledig gehaald worden. Daar staat tegenover dat in gebieden met ‘brakke’ doelen de haalbaarheid juist verbetert.”.

Als je beseft dat het niet halen van de KRW doelen na 2027 een forse boete vanuit Brussel kan opleveren, besef je dat die boete en de mogelijke extra kosten om de ‘zoete’ KRW doelen alsnog te halen voor het waterschap Brabantse Delta en haar belastingplichtigen zullen zijn. Terwijl de maatregel juist de mogelijke kosten voor de beheerder van het Volkerak-Zoommeer terugdringt en de beheerder is dus het Rijk! Want de mogelijkheden om de ‘brakke’ doelen te halen “verbetert” immers.  

Soms is het verbazingwekkend hoe lichtzinnig er wordt omgegaan met het belang van zoet water voor Nederland in haar totaliteit. De CDA fractie stelde in dit kader de vraag: “of er uit de berekeningen blijkt dat het zout maken van het Volkerak-Zoommeer geen effecten heeft op de zoetwatervoorziening van het hoofdwatersysteem?”  Dit met name in het kader van de klimaatverandering en de voorgenomen verdieping van de Nieuwe Waterweg. Ondergetekende heeft reeds eerder in deze reeks (Natte 6 en 17) geschreven over de effecten van onder andere de Nieuwe Waterweg.

Het antwoord van de minister is wat mij betreft verbijsterend: “de effecten van de verdieping van de Nieuwe Waterweg worden momenteel in het kader van de stresstest onderzocht. Daarbij worden ook het tegengaan van de effecten van klimaatverandering en het zout maken van het Volkerak-Zoommeer betrokken”. Voor mij de omgekeerde wereld.

De landsregering neemt met het vaststellen van de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” zich eerst voor het Volkerak-Zoommeer te verzilten en gaat daarna pas onderzoeken wat dit kan betekenen voor het totale zoetwatersysteem. Ondertussen dienen de omliggende gebieden alvast rekening te houden met verzilting van het Volkerak-Zoommeer en worden alvast tal van maatregelen genomen. Een beetje raar is dat wel! 

Voor Ons Water en de BSD is het helder: de onnodige verspilling van geld en de vernietiging van de mooie natuur kan nog voorkomen worden. Stop de verzilting. Teken de petitie via https://www.petities24.com

Louis van der Kallen

 


Voeg toe aan je favorieten: Permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *