VERKIEZINGEN, ZE WORDEN WAKKER!/ EEN MUSEUMBOS. DAT IS IETS VOOR BERGEN OP ZOOM!/ BEDANKT!/ DE GEMEENTERAAD HOUDT ZICHZELF VOOR DE GEK!

| jaar 4 | nummer 187 |

| 12-11-2017 | 10.30 uur |


 

| VERKIEZINGEN, ZE WORDEN WAKKER! |  

 

Auvergnepolder

Al 12 jaar roept de VVD vlak voor de verkiezingen dat Bergen op Zoom nieuwe bedrijventerreinen moet ontwikkelen en iedere keer is dat inzicht direct na de verkiezingen verdwenen, want dan verlokt GBWP de VVD met een wethouderszetel en is de keutel weer gelijk ingetrokken en wacht de Auvergnepolder weer op ontwikkeling tot bedrijventerrein. Keer op keer probeerde de BSD de ontwikkeling van de Auvergnepolder wel op de agenda van de gemeenteraad te krijgen.

Het laatst op 10 november 2016 met een heldere motie. Toen stemde alleen Lijst Linssen, de PvdA en de BSD voor deze door de BSD ingediende motie. De VVD stemde tegen. Maar de verkiezingen komen er weer aan en het bekende VVD geluid klinkt weer. Maar onder al die gesmolten boter op dat hoofd klinkt het niet meer geloofwaardig. De keiharde cijfers laten zien dat de werkgelegenheid in Bergen op Zoom zich de afgelopen jaren slecht heeft ontwikkeld. In 2016 was de groei van het aantal bedrijven in onze gemeente 0,6 %. In de regio West-Brabant 2,9 %. Het wordt de komende jaren nog slechter. Want Bergen op Zoom denkt in de jaren 2020 en 2021 volgens de begroting slechts 1000 vierkante meter per jaar aan bedrijventerrein te verkopen. We hebben gewoon niets meer op voorraad. Het aantal bijstandsuitkeringen stijgt al jaren. En de vooruitzichten zijn gewoon slecht. Als je geen bedrijfsgrond in de aanbieding hebt, is het lastig nieuwe bedrijven aan te trekken.

Het is de hoogste tijd dat de VVD ophoudt zich te onderwerpen aan en de hielen te likken van GBWP om toch maar een wethouder te mogen leveren. Weinig banen, een hoge werkloosheid en relatief veel bijstandstrekkers zijn puur een gevolg van slecht economisch beleid en het niet ontwikkelen van de Auvergnepolder tot bedrijventerrein. Als er nu begonnen wordt met de eerste stappen kan het nog wel 5 tot 10 jaar duren voordat de eerste bedrijven zich daar kunnen vestigen. We zijn simpelweg al jaren te laat en hebben daardoor veel kansen gemist. Als de ontwikkeling van de Auvergnepolder 8 tot 10 jaar geleden was opgepakt had ook de gemeente Bergen op Zoom en daarmee haar inwoners kunnen profiteren van de huidige economische opleving en nieuwe arbeidsplaatsen kunnen aantrekken.

Ik ben benieuwd of ondernemers en werklozen zich weer laten verlakken en op de VVD gaan stemmen in de ijdele hoop op een ondernemers en werkzoekenden vriendelijk beleid? Of wordt de VVD nu afgerekend op het beleid van wel besturen en een wethouder leveren en geen aandacht hebben voor de behoeften van de werkzoekenden?

Louis van der Kallen

 


 

| EEN MUSEUMBOS. DAT IS IETS VOOR BERGEN OP ZOOM! |  

 

Onlangs werd het Museumbos in Almere officieel geopend. Het Museumbos bestaat uit zeven boskamers met ieder een oppervlakte van een hectare. Ze vormen als het ware de natuurlijke zalen van een museum. Elke ‘zaal’ is door andere ontwerpers en kunstenaars vormgegeven.

In Tempo van Boto van der Meulen wordt gedurende honderd jaar ieder jaar een lindeboom geplant. Steeds wordt onder deze boom een fles met een boodschap begraven.  Het Vlierbomenbloesembessenbos van Bastiaan Vlierboom bestaat uit o.a. een boomgaard met verschillende grote vlierbomen en een plantage met vlierstruiken. De bloesem en de bessen van de bomen, maar ook van de struiken in de plantage, kan men voor eigen gebruik plukken. Het labyrint van Titia Frieling & Els Scholtes vormt een wandelroute over een met haagbeuken beplant dijkje in de vorm van de oudste labyrintvorm die in Europa is gevonden, gekrast in de uit 550 v. Chr afkomstige ‘Hollywoodstone’.  Het Bos der Verandering van Ronald Buiting transformeert geleidelijk van kleur volgens een bepaald ontwerp. In de loop van 25 jaar verdwijnen de bestaande groene tinten volledig om plaats te maken voor rood gekleurde boom- en struiksoorten. Bij Zalm in Blik van Ruud van den Bosch staan als markering op de vier hoeken vijf meter hoge eikenhouten palen. Binnen deze begrenzing wordt het bos overgelaten aan natuurlijke processen. In Eenzaamheid van Birthe Leemeijer is een bos voor één persoon. Aan het eind van een steeds smaller wordend pad is de ingangspoort. De deur in deze poort kan aan de binnenkant worden afgesloten. Rondom het perceel is een strook ondoordringbare beplanting aangelegd zodat de bezoeker zeker weet dat hij de enige aanwezige is. Een 30 meter hoge berg ‘Almere Boven’ is het sluitstuk van dit project. De plannen ervoor zijn ontwikkeld in overleg met de eigenaar en beheerder van de het gebied, Staatsbosbeheer en de Grondbank Nederland. Almere Boven is bedoeld als een permanent monument voor de ‘Peetvaders van Almere’: medewerkers van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders en het Projektburo Almere, de bedenkers en ontwerpers van deze stad. Een spiraalvormig pad leidt naar een kunstwerk op de top van de berg. Kijk eens op www.museumbos.nl

De bossen rond Bergen op Zoom zijn grotendeels geplant als iet wat saaie productiebossen. Dat kan beter en mooier en op termijn een toeristische attractie zijn als het voorbeeld van Almere gevolgd zou worden. Natuurlijk met een eigen invulling. Ik kan mij heel goed voorstellen dat Bergse of regionale kunstenaars ideeën hebben hoe zij hier de ‘zalen’ in het bos een Markiezaats eigen invulling zouden kunnen geven.   

Louis van der Kallen

 


 

| BEDANKT! |  

Bedankt voor het aangenaam verpozen. De rommel is voor de gemeente  moet menige burger en ondernemer, gevestigd op de Grote Markt, vannacht gedacht hebben. De Grote Markt is bezaaid met plastic glazen.

Soms op mooie hopen aaneen geveegd. De terrassen zien er stuk voor stuk uit om door een ringetje te halen. Menige kerkganger zal zich geërgerd hebben aan de rommel. De trots van Bergen op Zoom ziet eruit als de Kragge in hoogtij dagen. Plastic inzamelen lijkt niet weggelegd voor ondernemers aan de Grote Markt. Wel verantwoordelijkheid nemen voor het eigen straatje/terras, maar zodra de rommel op publiek terrein ligt is het klaarblijkelijk niet meer hun verantwoordelijkheid. Hier ligt een taak voor de gemeente zal men gedacht hebben. Ik ben het met die ondernemers eens, maar dan wel in de handhaving. Ik hoop dat de gemeente de camerabeelden gaat bekijken van afgelopen nacht en overgaat tot handhaving en beboeten van ondernemers die willens en wetens de Grote Markt als afvalbak hebben gebruikt zonder het zelf direct op te ruimen. Voor meer foto’s zie mijn instagrampagina.

Louis van der Kallen

 


 

| DE GEMEENTERAAD HOUDT ZICHZELF VOOR DE GEK! |  

 

Foto: Bea Demmers

Over cognitieve dissonantie en het verloren kosteneffect
Op 25 oktober j.l. besloot een meerderheid van de gemeenteraad om € 2.800.000,- beschikbaar te stellen om de parkeergarage Grote Markt e.o. fors op te waarderen. De parkeergarage en het bovenliggend gebied dreigen namelijk in verval te raken. De gemeenteraad heeft daarbij geen rationeel, maar een emotioneel besluit genomen. De gemeenteraad houdt zichzelf hiermee voor de gek.

Ik zal trachten aan te tonen waarom dit het geval is. Door o.a. het vertrek van AH aan de Vlaszak boven de garage, is het gebruik van de garage teruggelopen  van 70 % tot 40 %. Daarnaast is de garage hard toe aan een flinke opknapbeurt op het gebied van brandveiligheid en lekkages. Het college wil echter de grote som geld niet alleen inzetten om de parkeergarage brandveiliger te maken en de lekkages te dichten. Neen de 2,8 miljoen euro is voor een groot deel bedoeld om de woonkwaliteit in het Lindenbaancomplex te vergroten. Bovendien ziet het college een spin-off voor de Penstraat voor zich en verwacht zij een betere koppeling te realiseren tussen het parkeren in de garage en het cultureel bezoek aan de stad.

De BSD-fractie onderschrijft de aanpak op het gebied van veiligheid en wettelijke eisen die aan een parkeergarage worden gesteld ,maar om dit nu aan te grijpen om fors meer geld uit te geven voor zaken die geen rechtstreekse relatie of verplichting hebben met de parkeergarage, gaat de BSD te ver. Bovendien geven we al drie jaar € 500.000,-uit voor het opwaarderen van de Binnenstad.

Foto: Bea Demmers

In het debat in de gemeenteraad werden er vanuit een aantal oppositiepartijen  kritische opmerkingen geplaatst en relevante vragen gesteld. Het college en een meerderheid in de raad beseften dat de inbreng vanuit deze oppositiepartijen steekhoudend waren, maar sloten zich af voor  argumenten die hun overtuigingen zouden kunnen weerleggen. Zij waren zo diep overtuigd dat het een goed plan was dat ze er moeilijk afstand van konden doen, ondanks de tegenwerpingen van de oppositiepartijen. Dat dit een ongemakkelijk gevoel bij de voorstanders te weeg bracht is duidelijk (cognitieve dissonantie). Dan ontstaat bij hen een behoefte aan het zo veel mogelijk reduceren van dit gevoel, waardoor de voorstanders nog meer de bijkomende voordelen van dit plan benadrukken (reductie van dissonantie). Zij willen aantonen dat hun keuze de juiste is, daarbij speculerend op emoties (wie wil er nu geen aantrekkelijke binnenstad) en angst (zonder dit plan blijft de parkeergarage een onaangename en onveilige plek om je auto te parkeren). Deze emotie leidt er toe dat de beschikbaar gestelde extra middelen, die geen rechtstreekse relatie hebben met het opknappen van de garage, nog eens extra als  noodzakelijk en onvermijdelijk worden benadrukt. Als dan het moment gekomen is waarop de flink opgeknapte parkeergarage officieel heropend wordt, zal het college daar ruime media-aandacht voor vragen. Daarbij zal niet alleen de garage, maar ook het teruglopen van het aantal leegstaande winkelpanden in de Bosstraat e.o.  als resultaat van het traject benadrukt worden. Dat deze trend zich al eerder had ingezet en los staat van de huidige conditie van de parkeergarage wordt hierbij gemakshalve ter zijde geschoven. Sterker nog de kans bestaat dat dit als reden wordt aangegrepen door het college om in de nabije toekomst nog meer geld uit te willen geven om dergelijke positieve ontwikkelingen ook elders in de binnenstad mogelijk te maken, terwijl de relatie tussen investering en positieve ontwikkelingen niet is aangetoond. En als dit niet kan worden aangetoond zal dit leiden tot een besluit om extra middelen in te zetten (verloren-kosten-effect).

Strekking van dit verhaal:

Als je een absoluut geloof hebt in iets dat je graag wil bereiken, en daarbij oneigenlijke argumenten gebruikt, heb je geen behoefte aan opvattingen die aantonen dat je fout zit. Onze hersenen zijn dan voortdurend op zoek naar bevestiging van wat we geloven en maken dat we opvattingen die hiermee tegenstrijdig zijn naast ons neer leggen. Anders veroorzaakt dit een onaangenaam gevoel (cognitieve dissonantie). Daardoor loop je grote kans dat je beslissingen neemt op basis van emotie (whisfull thinking). Als dan vervolgens de resultaten niet zijn zoals je vooraf geloofde, is de kans groot dat je opnieuw geld uitgeeft om alsnog je doelen te bereiken (verloren-kosten-effect).

Piet van den Kieboom