BIOMOER/ HOOFDBREKENS OM PSYCHIATRISCHE PATIËNTEN/ (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 18: STEEDS MEER NATUURORGANISATIES GAAN OOK VOOR ZOET!

| jaar 2 | nummer 51 |

| 15-02-2015 | 09.45 uur |


 

| BIOMOER |  

 

biomoerOp 10 februari stond op de agenda van de commissie Stad en Ruimte onder andere een raadsmededeling over het beroep dat het college van B&W had ingesteld tegen het besluit van Gedeputeerde Staten (GS) om de uitbreiding van de biovergistingsinstallatie aan de Luienhoekweg nabij het Halsters Laag toe te staan.

Reeds in oktober 2011 stelde de BSD-fractie hier vragen over. Ons eerdere standpunt was: een dergelijke industriële activiteit moet je in het buitengebied niet willen. Een dergelijk bedrijf in dat gebied lijkt langs alle kanten in strijd met het officiële provinciale beleid. Ondanks het negatieve advies van de gemeente Bergen op Zoom had de provincie dit bedrijf toch een vergunning gegeven. Dit bedrijf ligt deels op Bergs en deels op Roosendaals gebied en Roosendaal was wel akkoord met de uitbreiding.

Nu lag de vraag voor: zet de gemeente haar eerdere bezwaar door en gaat ze niet alleen pro forma in beroep of gaat ze ook inhoudelijk haar beroepschrift aanvullen en welke argumenten zouden dan ingebracht moeten worden? GBWP, Lijst Linssen, D66, GroenLinks en de BSD hadden ieder hun eigen verhaal. Maar hun conclusies waren wel helder: dit bedrijf hoort daar niet, hoewel, bijvoorbeeld de BSD de doelstellingen van de betrokken onderneming wel onderschreef. Ook de BSD vindt Biomoer een mooie onderneming met een groot maatschappelijk nut, maar het ligt helaas op de verkeerde plek. Het is feitelijk een chemische fabriek en ondanks de landschappelijke inpassing is een dergelijk bedrijf dat voornemens is 50.000 ton biomassa te verwerken in een gebied met hoge landschappelijke waarden niet op zijn plaats. De VVD en het CDA wezen het instellen van het beroep af. De PvdA was vooral verbaasd over het tijdstip van de behandeling van de raadsmededeling. Zij beschouwde het als mosterd na de maaltijd en achtten de hele procedure kansloos. Na veel aandringen van de voorzitter van de commissie kwam het hoge woord er uiteindelijk uit. Ze wezen het beroep af. Ondanks dat ze de argumenten van ‘het hoort daar niet’ deelden, wensten ze niet tegen het besluit van GS in beroep te gaan.

Voor mij is het helder de localo’s luisteren nog wel naar de burger en de partijen van de landelijke macht hebben dat nog steeds niet geleerd. Waarom zou je ook voor een principe naar de rechter gaan moeten ze gedacht hebben. De BSD is niet bang om desnoods naar de rechter te gaan, ook al is de uitkomst ongewis. Er moet toch iemand opkomen voor de burger!   

Louis van der Kallen  

 


 

| HOOFDBREKENS OM PSYCHIATRISCHE PATIËNTEN |  

  

De politie wordt spsychteeds meer geconfronteerd met problemen rond verwarde mensen en psychiatrische patiënten. Dit heeft volgens ons een aantal oorzaken: 

  • De politie is, vooral ’s nachts en in het weekend, het laatste en enige loket (afvalputje) waar men zich kan (laten) melden voor hulp.
  • De politie wordt er bij gehaald als er (soms levensbedreigende) situaties dreigen te ontstaan.
  • Bezuinigingen op de psychiatrische zorg door dit en voorgaande kabinetten.
  • Onduidelijkheid over wie er verantwoordelijk is en wie probleemeigenaar is. 

De politie vraagt zich echter af of agenten wel in staat zijn om met mensen met psychische problemen te werken. De politie dreigt hierdoor het slachtoffer te worden van het (afgedwongen) beleid van de GGZ.  

Door het bezuinigingsbeleid van de landelijke overheid wordt de psychiatrische zorg steeds minder toegankelijk. Het aantal bedden bij psychiatrische instellingen moet nu met 20% worden verminderd. Psychiatrische  patiënten moeten daarom steeds vaker thuis blijven wonen, vaak zonder de noodzakelijke zorg en hulp. Ook het aanbod voor beschermd en begeleid wonen wordt steeds minder, mede door het ontbreken van voldoende middelen en woonruimte voor deze mensen. Hierdoor ontstaat steeds meer overlast in wijken en buurten en doen zich regelmatig ernstige en risicovolle situaties voor zoals brandstichting in een woning, suïcide, bedreigingen enz. Psychiater Niels Mulder, hoogleraar openbare geestelijke gezondheidszorg aan de Erasmus-universiteit, maakt zich vooral zorgen over mensen die door hun aandoening niemand binnen laten en iedere hulp weigeren (zorgmijders). Juist deze mensen hebben vaak specialistische geestelijke zorg nodig. Wij vragen ons daarom ernstig af of de gemeente, die vanaf 1 januari j.l. voor een groot deel verantwoordelijk is voor deze zorg, niet vaker van dergelijke hulp zal afzien. Veel eerder zal de gemeente kiezen voor zorg zo dicht mogelijk bij de huisarts door de praktijkondersteuner GGZ. Echter niet alle huisartsen hebben een dergelijke functionaris in hun praktijk. Bovendien zijn de beschikbare middelen hiervoor gestald bij de zorgverzekeraars en die bepalen op basis van afgesloten contracten of zorg geleverd mag worden en tegen welke prijs. De  Brabantse Instelling voor verslavingszorg Kentron heeft de gehele crisisafdeling moeten opheffen omdat zorgverzekeraar VGZ hiervoor geen contract heeft gesloten met Kentron. Alleen de GGZ heeft een contract gekregen voor crisisinterventie. Bovendien worden door de zorgverzekeraar niet alle kosten vergoed voor behandeling, waardoor zorgbehoevenden afzien van noodzakelijke behandeling.  

Een ander probleem is het feit dat rechters, nadat iemand op basis van de Bijzondere Opname Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ), na drie dagen de opname onnodig verklaren en de opgenomen man of vrouw in vrijheid wordt gesteld. Psychiaters  en psychiatrisch verpleegkundigen worden hiermee gefrustreerd, omdat het probleem te veel vanuit juridisch oogpunt wordt benaderd. De hoop is nu gericht op richtlijnen die worden ontwikkeld om het probleem minder juridisch te benaderen, maar meer vanuit behandelmethoden. Eerst vrijwillig en als dit niet werkt en de behandeling toch noodzakelijk is, met dwang (bemoeizorg). De gemeente Rotterdam heeft hier al goede ervaringen mee.
De gehele problematiek dient volgens ons vanuit vier gezichtspunten te worden benaderd:

  • Opvang
  • Zorg
  • Veiligheid
  • Onduidelijkheid over positie en verantwoordelijkheid. 

Opvang is een gemeentelijke verantwoordelijkheid in het kader van de WMO. Naast acute opvang in noodsituaties is het ook een voorwaarde dat er voldoende permanente woonruimte beschikbaar is waarbij huishoudelijke verzorging en begeleiding geboden kan worden. Hiervoor zullen concrete afspraken met huisvesters, waaronder de woningstichtingen, gemaakt moeten worden. 

Zorg kan dan hierbij vanuit ambulante psychiatrische zorg geboden worden. Wij pleiten er voor om een sociaal-psychiatrisch verpleegkundige (SPV) toe te voegen aan de wijkverpleegkundige(-teams). Daarbij moeten de SPV-ers niet vanuit een huisartsenpraktijk opereren, maar vanuit een instelling of als ZZP-er. Op basis van een op te stellen diagnose-behandel-combinatie kan de zorg verleend worden. Declareren zal  rechtstreeks bij de zorgverzekeraar plaats moeten kunnen vinden. 

Veiligheid kent in deze twee kanten. Veiligheid voor derden en de veiligheid voor de patiënt zelf. De samenleving moet beschermd worden tegen risico’s welke kunnen voortvloeien uit  onaangepast gedrag van een psychiatrisch patiënt of verwarde burger. Een adequate (ambulante) behandeling van de patiënt dient hierbij als preventie. De veiligheid van de patiënt zal, naast huisvesting en ondersteuning in het dagelijks functioneren, gewaarborgd moeten worden door zorg en hulp op maat. Ten alle tijden zal een (tijdelijke) opname in een daarvoor geschikte instelling mogelijk moeten blijven indien daartoe noodzaak bestaat. We moeten voorkomen dat mensen die noodzakelijke zorg en hulp ontberen, doelloos over straat gaan zwerven. 

Onduidelijkheid over de hulpvragende/-behoevende wordt veroorzaakt door het ontbreken van gegevens over het behandelverleden. In acute en crisissituaties komt het de patiënt en de hulpverlening ten goede als direct duidelijk is wat het verleden van de patiënt is en welke instanties zich reeds met hulpverlening hebben bezig gehouden. Prof.  Niels Mulder heeft al eerder de zogenoemde ‘crisiskaart’ geïntroduceerd. Een kaart die de patiënt bij zich draagt en waarop vermeld staat wat zijn (medisch/psychiatrisch)- verleden is met vermelding van behandelaars uit het verleden en heden. Zeker voor de politie in crisissituaties is dit belangrijke en noodzakelijke informatie. Wij zouden graag zien dat een dergelijke kaart ook in onze gemeente en regio gebruikt zou gaan worden. 

Diana van Beest

Piet van den Kieboom

 


 

| (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 18 |  

 

Steeds meer natuurorganisaties gaan ook voor zoet!

 

gele lisDe landsregering heeft de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” vastgesteld en daarmee het voornemen kenbaar gemaakt een beperkt getij terug te brengen in het Volkerak-Zoommeer en deze wateren op termijn te verzilten.  

Nu meer zienswijzen inzake de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” bekend worden, blijken steeds meer natuurorganisaties ook voor behoud van de huidige zoete situatie te zijn. Voorbeelden zijn de Stichting Sirene, Natuur en Landschap Goeree Overflakkee (NLGO) en Natuur- en Vogelwacht Schouwen-Duiveland (NVSD) 

De hoofdconclusies in de zienswijze van Stichting Sirene zijn:

1. Het is geen goed besluit. De voordelen wegen niet op tegen de nadelen
2. Het besluit is onzorgvuldig voorbereid
3. Het besluit is niet uitvoerbaar.
Sirene concludeert dat dit besluit voor de natuur meer nadelen heeft dan voordelen en (deels los daarvan) in de juridische zin niet uitvoerbaar is.

Uit de gecombineerde zienswijze van Natuur en Landschap Goeree Overflakkee (NLGO) en Natuur- en Vogelwacht Schouwen-Duiveland (NVSD) zijn de navolgende citaten afkomstig: “We zijn tot de conclusie gekomen dat de RGV eerder een politiek spoor dan een ecologisch spoor beloopt, terwijl het uitgangspunt toch was het verbeteren van zowel de ecologische kwaliteit als de waterkwaliteit van beide gebieden. Dat eerste blijkt niet te gebeuren en het tweede is in ieder geval in het KVZM geen verbetering maar een systeemverandering met alle risico’s van dien. Daarbij is nauwelijks ruimte geboden aan de veranderde inzichten door de ontwikkelingen in de laatste 5 jaren. De ecologische onderbouwing van de MER en natuur effecten studie (NES) zijn naar onze mening onvoldoende en gezien de huidige snelle veranderingen in het KVZM ook sterk gedateerd. Het sterk verminderen van soorten waarvan internationaal waardevolle aantallen in het KVZM voorkomen wordt naar onze mening weggemoffeld en weggeschreven. Wij betreuren de lichtvaardige onderbouwing en gebrekkige inhoud van de MER en de NES. Dit doet geen recht aan de huidige ecologische waarden in beide systemen.”

“Zoet Volkerak-Krammer-Zoommeer behouden, om huidige positieve ontwikkelingen kans te geven.” 

Waren 10 jaar geleden de natuurorganisaties nog eensgezind voor verzilting van het Volkerak-Zoommeer, onder hen zijn er nu steeds meer die vinden dat je niet om de enorme verbetering van de waterkwaliteit heen kunt. Ook zij zijn gaan inzien dat het belangrijk is de huidige zoete natuurwaarden te behouden en een verdere verbetering van de waarden af te wachten en een kans te geven.   

Voor Ons Water en de BSD is het helder: de onnodige verspilling van geld en de vernietiging van de mooie natuur kan nog voorkomen worden. Stop de verzilting. Teken de petitie via https://www.petities24.com

Louis van der Kallen

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

07-02

DETAILHANDEL, KENMERK PK/FEL/15011