GROEN EN GELUKKIG/ BUITENGEBIED, DUMPGEBIED?/ VOOR DE BÜHNE?/ DE EU EXOTENLIJST

| jaar 4 | nummer 167 |

| 25-06-2017 | 11.30 uur |


 

| GROEN EN GELUKKIG |  

 

Vorige week schreef ik een artikel over hoe de gemeente haar burgers gelukkig(-er) zou kunnen maken. Afgelopen week werd tijdens de behandeling van de jaarstukken (jaarrekening) 2016 in de raad een debat gevoerd over een door de PvdA ingediende motie “Aanleg groene daken en groene schoolpleinen”.

Kern van de motie was om schoolpleinen meer te vergroenen en de aanleg van “groene daken” te stimuleren. Groen in de leefomgeving vergroot het welzijnsgevoel van burgers en is ook goed voor het milieu. Mijn fractievoorzitter Louis van der Kallen hamert hier al jaren op. De motie werd met algemene stemmen (door de gehele raad) aanvaard. Dat meer groen het klimaat in de binnenstad verbetert behoeft geen verdere toelichting. De binnenstad als huiskamer voor de inwoners en ontvangstruimte voor de bezoekers. Er zijn reeds goede voorbeelden te zien in bijvoorbeeld de Molstraat en  Engelsestraat. Particuliere  initiatieven die navolging verdienen, want niet alles hoeft van de gemeente te komen. Burgers en ondernemers hoeven het niet bij ideeën te laten, maar zouden zich juist gezamenlijk moeten inzetten om tot uitvoering ervan te komen. Inwoners en ambtenaren zouden daarbij de ruimte moeten krijgen om buiten de gebaande paden te kunnen treden, nieuwe dingen te ontdekken en uit te proberen. Wel zou de gemeente haar regierol daarbij op moeten pakken wanneer betrokken burgers en ondernemers elkaar weten te vinden in een inspirerend netwerk om de leefomgeving meer te vergroenen, om te beginnen in de binnenstad. Burgers en ondernemers de ruimte geven om uit liefde voor hun stad projecten te bedenken en uit  te voeren. Geef dit soort initiatieven en projecten de ruimte en betrek daarbij hoveniers en creatievelingen die meedenken over bijvoorbeeld inrichting en vergroening van de ruimten en het hergebruik van leegstaande gebouwen. Maak een oefenplek om een samenspel tussen burgers, ondernemers en gemeente tot stand te brengen. Daarbij zou in gezamenlijkheid tot afspraken gekomen moeten worden wie wat doet in onze participerende samenleving. 

Als voorbeeld zou ik willen voorstellen om het binnenterrein van de Passage (voormalige Stenentuin), te gebruiken als demonstratie-/oefenplek met wisselende presentaties van mogelijkheden van vergroening van de binnenstad door het visueel maken van groene voorbeelden. Bij beperkte ruimte in de straat kunnen eveneens de mogelijkheden van verticale tuinen in de binnenstad hierbij getoond worden. De kiosk kan daarbij dienen als centrale ruimte waar informatie opgehaald kan worden, ideeën worden gepresenteerd en toegelicht. Waar inwoners, ondernemers en hoveniers de ideeën concreet kunnen maken. De gemeente dient hierbij op te treden als bieder van faciliteiten waaronder personele inzet vanuit de sector groenvoorzieningen. 

Groen moet je doen! Want het maakt mensen gelukkiger.

Piet van den Kieboom

 


 

| BUITENGEBIED, DUMPGEBIED? |  

 

Dat er veel (drugs) afval gedumpt wordt in het buitengebied is geen nieuws meer. Wel dat gemeente en provincie daar meer dan tot op heden iets aan willen gaan doen.

Maar dat nu ook daklozen, volstrekt in strijd met wet en regelgeving, door een overheid (de gemeente Bergen op Zoom), ‘gedumpt’ worden in het buitengebied is geheel nieuw voor mij. Het is niet alleen in strijd met het bestemmingsplan, het is ook naar de buren toe, onder andere een aardbeienkweker, in mijn ogen een onrechtmatige daad. Naar de toekomstige bewoners van deze ‘natuur’ camping is het handelen in strijd met de rechten van ieder mens en iedere inwoner van Nederland, zoals fatsoenlijke sanitaire voorzieningen. Nu is de kans groot dat deze nieuwe ‘bewoners’ hun behoeften gaan doen in het bos of in het dichtbij gelegen aardbeienveld. Eet smakelijk! Hier wordt niemand gelukkig van.

Dat die situatie in stadspark Kijk in de Pot aanpak behoeft is duidelijk. Maar het kan niet zijn dat er straks allerhande feiten plaatsvinden in het buitengebied die daar, net als bij Kijk in de Pot, buitengewoon ongewenst en niet te tolereren zijn. Het buitengebied is geen dumpplek. Niet voor afval en niet voor daklozen. Een voormalige gemeentelijke kwekerij kan geen nieuwe ‘natuur’ of wilde kampeerplek worden. De gemeente moet niet willen haar eigen wetgeving aan de eigen aars af te vegen. Wetgeving, bestemmingsplannen zijn geen toiletpapier dat achteloos in het aardbeienveld van de buurman gedumpt kan worden. College, vindt of creëer een echte oplossing: bijvoorbeeld door de opvang bij de stichting De Zuidwester uit te breiden!

Louis van der Kallen

 


 

| VOOR DE BÜHNE? |  

 

Op donderdag 22 juni vergaderde de gemeenteraad over beleidskader 2018-2021. Voor veel partijen hét moment om hun wensen te vertalen in moties, waarin zij het college van B&W oproepen bepaalde zaken vorm te geven.

Veel van die moties gaan over zaken waar de gemeente allang mee bezig is. Dat zijn de ‘open deuren’ oproepen. Soms gaat het over zaken waar de gemeente eigenlijk niet over gaat. Dat zijn zaken waar de provincie, het waterschap en/of het rijk over gaan. Of waar de gemeente wel over zou kunnen gaan, maar die al lang geleden aan de ‘markt’ zijn overgelaten. Voor mij zijn dat moties voor de bühne! Een motie in die klasse is de D66/ VVD motie over de “snelle realisatie van betaalbare woningen voor het midden segment”. Een motie waar je op het eerste gezicht niet tegen kan zijn. Wie wil geen betaalbare woningen voor welk segment dan ook? Maar als het op de verdeling, over de gemeenten, aankomt van de door de provincie beoogde woningbouwopgave, is dat vooral de provincie. En als het op realisatie aankomt, zijn dat de corporaties, de investeerders, ontwikkelaars en bouwondernemingen. Tenzij de gemeente zou besluiten tot de heroprichting van een eigen woningbedrijf om datgene te bouwen waar hier werkelijk behoefte aan is en wat onze woningzoekenden ook kunnen betalen. D66 en de VVD willen woningen bouwen om niet te gaan behoren tot de zogenoemde krimpgemeenten. Dat is begrijpelijk. Maar wonen volgt werken en niet andersom. Dus werkgelegenheid aantrekken is de eerste opgave. Het is ook belangrijk dat de cijfers van de provincie al tientallen jaren niet gebaseerd zijn op wat mensen kunnen betalen maar op de ‘woonbehoefte’. De woonbehoefte van mensen past niet altijd bij wat zij bereid zijn of kunnen betalen. Nu de economie weer aantrekt denken sommigen dat het feest van geld uitgeven weer van start kan gaan. Sinds 2001 is het besteedbare inkomen van de gemiddelde Nederlander met circa 4 % gedaald, zo berekende het CBS recent. De gemiddelde inkomensgroei bleef duidelijk jaar na jaar achter bij de inflatie. Dat is ook de afgelopen jaren het geval geweest. De inkomensverdeling is ook fors scheef aan het groeien. In 2013 ging nog 78 cent van iedere in Nederland verdiende euro naar de werkenden. In 2016 was dat nog maar 73 cent. De toename van het bruto nationaal product ging vooral naar de winsten van de bedrijven en hun aandeelhouders. En niet naar de werkenden en de uitkeringstrekkers. Ook de onzekerheid van de arbeidsinkomens is fors toegenomen. Door de flexibilisering daalt de arbeidsinkomensquote scherp, maar de daling is volgens de Nederlandse Bank al jaren aan de gang. In 1995 was de arbeidsinkomensquote nog 81 % nu dus nog 73 %. De 73 % is het laagste cijfer sinds 2007.

Dit betekent voor de BSD dat niet alleen naar de behoefte aan woningen moet worden gekeken, maar ook naar wat mensen kunnen betalen. Woningbouwplannen moeten vooral gebaseerd zijn op wat men kan betalen. Anders lopen we als gemeente de kans weer plannen te maken en gelden te investeren die niet renderen. De financiële ramp die in 2008 onze gemeente trof, en waar we nog steeds onder lijden, mag niet herhaald worden. Er moet betaalbaar gebouwd worden en als de ‘markt’  dat niet doet dan is de BSD-fractie van mening dat we dit als gemeente zelf moeten gaan doen. Maar dan heeft niet het zogenoemde middensegment de prioriteit, maar het segment daar onder, de mensen die vooral het gelag betaalden en betalen van de dalende arbeidsinkomensquote en de flexibilisering.

Louis van der Kallen

 


 

| DE EU EXOTENLIJST |  

 

In juli 2016 stelde de Europese Unie de eerste lijst van 37 exotische planten en dieren vast. Recent heeft de Europese Raad van Ministers besloten om 12 invasieve exoten toe te voegen aan de lijst van 37 schadelijke uitheemse planten en dieren.

Deze toevoeging houdt in dat onder meer de reuzenberenklauw, de reuzenbalsemien, de nijlgans en de wasbeerhond actief bestreden en beheerd moeten gaan worden. Ook zal de handel in diverse tuinplanten zoals mammoetblad, zijdeplant, lampenpoetsergras en ongelijkbladig vederkruid moeten worden gestaakt. Doel is om de natuur, het waterbeheer en de gezondheid te beschermen tegen deze woekerende soorten. Deze moeten op basis van de Verordening Invasieve Uitheemse Soorten in alle landen worden aangepakt om onder meer de inheemse natuur beschermen. Daarnaast moeten alle lidstaten uiterlijk februari volgend jaar beschikken over beheersmaatregelen om de soorten uit de natuur te verwijderen, dan wel te zorgen dat ze zich niet verder verspreiden.

De vraag die nu ook in de gemeente Bergen op Zoom aan de orde zal moeten komen is: hoe gaan de gemeenten, zowel in hun rol als overheid als in hun rol als eigenaar/terreinbeheerder, straks de bestrijding van deze invasieve exoten oppakken?

Louis van der Kallen