DE KOGEL IS DOOR DE KERK/ DETAILHANDELSSTRUCTUURVISIE/ ONPERSOONLIJK

| jaar 3 | nummer 117 |

| 31-07-2016 | 09.20 uur |


 

| DE KOGEL IS DOOR DE KERK |  

 


poes nulDe kogel is door de kerk. Samarbete is voor de helft van de marktwaarde verkocht. Is het ‘force majeure’ (overmacht) dat het college, verkoop tegen gereduceerde prijs, als enige uitweg zag uit de jarenlange soapserie genaamd ‘verkoop Samarbete’? De voorstanders GBWP, VVD, D66 en het CDA wilden ‘afronding van het dossier’. Of is het een ‘farce majeure’ (een super mop) om een prachtig gebouw voor de helft van de marktwaarde over te doen, terwijl het zeer de vraag is of de nieuwe eigenaar het pand qua onderhoud wel kan betalen?

Als leider van de BSD heb ik, gezien het feit dat Diana van Beest duo-lid is geweest van de BSD en haar echtgenoot Piet van den Kieboom raadslid is van de BSD, de afgelopen tijd getracht zoveel mogelijk buiten de discussie over Samarbete te blijven. Gezien het feit dat Samarbete nu door het college inmiddels verkocht is voor ongeveer de helft van de marktwaarde, moet ik als raadslid naar die Siciliaans ruikende transactie onderzoek gaan doen. Als startpunt heb ik afgelopen week een verzoek tot inzage in het dossier aan het college gestuurd. 

Het gebouw kent een lange, deels mooie geschiedenis. Na de watersnoodramp was het gebouw een gift van Zweden en de provincie Friesland voor de jeugd van de gemeenten Fijnaart, Halsteren, Heijningen en Nieuw-Vossemeer. Het Zweedse woord samarbete, de naam van het gebouw, heeft vertaald in het Nederlands de betekenissen: coöperatie, samenwerking, samenwerkingsverband en medewerking. Het is dan een gotspe dat het door sommigen wordt gezien als een “watersnoodmonument voor de Halsterse jeugd”. Het zou ter beschikking moeten zijn en blijven voor de jeugd uit de gehele gemeente en regio. In en in triest is het dat uit de hele gang van zaken blijkt dat de gebruiker/huurder, nu koper van het pand, de afgelopen jaren alles heeft gedaan om juist niet samen te werken met anderen, zoals een eventuele koper. Dat blijkt ook uit de woorden van wethouder Arjan van der Weegen. Een citaat van hem, opgetekend door de media die dat onderschrijft is: “Eén keer is het zelfs tot een voorlopig koopcontract gekomen, maar doordat de koper en de scouting er niet samen uitkwamen, ging de verkoop niet door. Van een gijzeling door de scouting wil ik niet spreken, want dat vind ik een te zwaar woord. Maar feit is wel dat de gemeenteraad hen wel erg veel macht heeft toebedeeld”. 

Mijn conclusies naar aanleiding van de verkoop voor de helft van de marktwaarde zijn:

  • iedere medewerking weigeren aan een mogelijke koper blijkt te lonen
  • systematische obstructie blijkt te lonen
  • jarenlang als huurder het pand van binnen niet naar behoren onderhouden blijkt te lonen
  • jaren weigeren de huurverhoging te betalen, ook nadat je door de adviescommissie voor de  bezwaarschriften in het ongelijk bent gesteld, blijkt te lonen
  • jarenlang aan onderverhuur doen (paracommerciële activiteiten) zonder dat je door de verhuurder tot de orde wordt geroepen blijkt te lonen
  • door de gemeenteraad vastgesteld gemeentelijk vastgoedbeleid effectief dwarsbomen blijkt te lonen

Ik wijs verkoop van Samarbete aan de scouting af. Waarom? Omdat het niet aan de regels houden nooit mag lonen. Ook niet als je woont of gevestigd bent in Halsteren of relaties hebt met politieke partijen.

Voor mij was de afhandeling van dit dossier een lakmoesproef. Voor de burgemeester of hij werkelijk aan zijn rol als Kroonbenoemde, met als taak de integriteit van het bestuur en het ambtelijk apparaat te bewaken, inhoud kon geven en ook oog heeft gehad voor de wijze waarop alle aspecten van dit dossier intern behandeld zijn/worden. Voor de individuele collegeleden en collegepartijen is aan mij de beoordeling of ik ooit samenwerking met deze partijen en/of personen zou willen nastreven als dossiers op deze wijze worden afgehandeld en er op deze wijze wordt omgegaan met gemeentelijk bezit en de maatschappelijke en financiële belangen van de gemeente worden verwaarloosd. Het anti-speculatiebeding zou wel eens een lachertje kunnen zijn als het gebouw wordt uitgeleefd en niet wordt onderhouden. De verkoop van Samarbete onder deze voorwaarden heeft mijn kijk op dit college en haar leden fundamenteel veranderd.

Mijn waarnemingen:

  • we hebben een college/wethouders die geen actie ondernemen als een Halsterse vereniging/huurder, zelfs na afhandeling van de bezwaren, weigert een huurverhoging te betalen
  • we hebben een college/wethouders die geen actie ondernemen als een Halsterse huurder feitelijk niet meewerkt aan de verkoop van gemeentelijk bezit, terwijl dat door de gemeenteraad vastgesteld beleid is
  • we hebben een college/wethouders die geen actie ondernemen om bij een Halsterse huurder de illegaal verkregen gelden door onderverhuur, zelfs als die de huur verre overtreffen, in te vorderen
  • we hebben een college/wethouders die geen actie ondernemen om bestemmingsplanovertredingen bij een Halsterse huurder dan handhavend op te treden

Kortom: we hebben een college/wethouders die slecht gedrag van een Halsterse huurder hebben beloond met de verkoop van een pand heel ver onder de marktwaarde.

Hierdoor is mijn toekomstbeeld van samenwerken volledig veranderd. Ik wil niet samenwerken met personen die dit ‘normaal’ vinden. Ik wil ook niet dat mijn geesteskind de BSD dit zou doen. Verder ben ik benieuwd welke andere, eventueel ook Bergse huurders van de gemeente het door hen gehuurde voor een habbekrats willen kopen. Om over die mogelijke verzoeken goed te kunnen oordelen ga ik vast de verkoop van Samarbete eens heel goed bestuderen.  

Louis van der Kallen

 


 

| DETAILHANDELSSTRUCTUURVISIE |  

 

In de gemeenteraadsvergadering van 21 juli stond op de agenda het raadsvoorstel ter vaststelling van de Detailhandelsstructuurvisie. In deze visie wordt helder verwoord dat de hoofdlijn is: de kwalitatieve versterking van de bestaande winkelgebieden zoals de binnenstad, het centrum van Halsteren, het cluster meubelboulevard/de Zeeland en de huidige wijkverzorgende centra en dat nieuwe winkellocaties niet gewenst zijn.

Lijst Linssen diende een amendement in met als oogmerk dat “de mogelijkheid tot vestiging van bovenregionale detailhandel niet wordt uitgesloten”. De aanname van dit amendement zou het mogelijk maken dat medewerking zou kunnen worden verleend aan een aanvraag tot vestiging van een bovenregionale detailhandel buiten de bestaande winkelgebieden. De BSD fractie vond dit een zeer ongewenste ontwikkeling. Juist nu met de leegstand die we hebben in de binnenstad en in een aantal wijkverzorgende winkelcentra, moeten we de huidige ondernemers en zij die de moed hebben nu een winkel te beginnen de zekerheid bieden dat zij niet vanuit iets nieuws, op bijvoorbeeld goedkope grond in het buitengebied, concurrentie gaan krijgen. We stemden dan ook tegen.

Louis van der Kallen

 


 

| ONPERSOONLIJK |  

 

ooievaar 04Op de website van Pinkroccade local government een bericht met de aanhef: Gemeente Bergen op Zoom bespaart 87 % tijd per geboorteaangifte. Volgens het bericht zijn de kersverse ouders enthousiast over de digitale geboorteaangiften in het Bravis ziekenhuis. Er komt geen pen of papier meer aan te pas. Kersverse ouders leveren via iGeboorte alle gegevens digitaal aan en zetten vervolgens hun elektronische handtekening onder de akte. Ook de ambtenaar kan in het gemeentehuis elektronisch ondertekenen.

Als raadslid zou ik blij moeten zijn met ieder verbetering van de efficiëntie en iedere kostenbesparing, alsmede met iedere (ervaren) verbetering van de dienstverlening van het gemeentelijk apparaat. Misschien ben ik ouderwets, ik ben dan ook een oude baas van nu nog 67. Maar een geboorteaangifte is het deel uitgaan maken van een gemeenschap en het welkom heten van een nieuw lid van die gemeenschap. Zo iets digitaliseren is het, in mijn ogen welkom heten, reduceren tot een uitsluitend bureaucratisch/administratieve handeling. Het kan niet onpersoonlijker. Ik ben zelf één keer op het gemeentehuis geweest om aangifte van een geboorte te doen. Bijna 37 jaar geleden mocht ik melden dat mijn zoon Alexander geboren was. Ik werd, voor mijn gevoel, ontvangen alsof de vorst zelf aangifte kwam doen van de geboorte van zijn erfgenaam. Naar mijn idee wordt menselijk contact bij vreugde (geboorte) en verdriet (overlijden) ondergewaardeerd. Ik denk dat het van groot belang is dat de contacten tussen burger en de dienstverlenende overheid menselijk blijven en er niet alleen gekeken wordt naar doelmatigheid en efficiëntie. Ik denk nog altijd met een goed gevoel terug aan die aangifte en de vreugde die ik deelde met een medemens, de ambtenaar van dienst. Ik vind dan ook dit soort ‘verbeteringen’ van de arbeidsproductiviteit een verschraling van ons gemeenschapsgevoel. Ik vraag me steeds meer af of we met dit soort ‘verbeteringen’ niet meer kwijtraken dan we winnen.

Louis van der Kallen

 


 

| HET MEEUWENPARADIJS! IEDERE DAG LEEG GEMAAKT? GELOOFT U DIT? |  

  

afvalbak

 

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

28-07
VERZOEK INZAGE VERKOOPOVEREENKOMST SAMARBETE, KENMERK LVDK/16027


24-07
EX ART. 39 VRAGEN, MEEUWEN 5, KENMERK LVDK/16026

 


 

| BEANTWOORDE BRIEVEN |

 

22-07
EX ART. 39 VRAGEN DIGITALE VEILIGHEID GEMEENTELIJKE WEBSITE, KENMERK LVDK/MM/16025

ANTWOORD, KENMERK U16-013396


23-06
VRAGEN EX ART. 39 VOETGANGERSPAD AAN DE WATTWEG, KENMERK FEK/16023

ANTWOORD, KENMERK U16-011747