DE REALITEIT VAN DIANA VAN BEEST

 

|  26-02-2014  |  19.39 uur  |

 


Diana van Beest BSD

DIANA VAN BEEST nummer 6 LIJST 7

De betekenis van het begrip realiteit: het beantwoorden aan de werkelijkheid. Beantwoordt de politiek aan de werkelijkheid?

Een vraag die veel mensen met ‘nee’ zullen beantwoorden. Waarom?
Omdat het in hun ogen loze beloftes zijn, die op geen enkele manier worden waar gemaakt .Of in het positieve geval soms één onderwerp en dat is dan iets waar men zich vaak aan ergert, naar mijn mening. Dit is iets dat ook wel begrijpelijk is, als je de krant mag geloven, want een publieke raadsvergadering is lastig te volgen. Daar kan ik me iets bij voorstellen. Immers toen de politiek mij nog niet echt interesseerde vond ik het een soort Hans Kazan.

Daarnaast staat de politiek ver van de gewone mensen af. In het dagelijks leven kun je zo verschrikkelijk tegen dingen aanlopen. Een voorbeeld: wachttijden, de huishoudelijke zorg waarvoor opeens weer moet worden geïndiceerd. Hierbij loop je een geheide kans dat je opeens, na een telefoongesprek met een medewerker van de gemeente, drie uur minder huishoudelijke verzorging krijgt en dat terwijl je huidige situatie niet is veranderd. Maar omdat de gemeente bezuinigt of, zo als ze het deftig noemen, om moet buigen, wordt wel vergeten dat ze dit doen bij de gewone mens die de moed toch al verliest en niet meer weet wat of zelfs hoe ze moeten stemmen. Ze kunnen er immers niet komen zorgtaxi gekort, wegbezuinigd, nee: omgebogen!
En dan al die kinderen waarvan ze zeggen: ‘dat zijn gewoon aanstellers, ze zijn gewoon een beetje druk of doof of moe of vreemd, met ouders die uitgeparticipeerd zijn en met hun tong op de schoenen lopen na slapeloze nachten met rode ogen van verdriet en radeloosheid. En die kinderen met een probleempje, met passend onderwijs, krijgen geen passend programma. Snapt u het nog?

Voor mij wordt het steeds moeilijker want er is nog veel meer, de gezondheidszorg die u op jaarbasis steeds meer in uw portemonnee raakt, waardoor u misschien die kapotte koelkast niet kunt vervangen of, erger nog, uw kiezen niet kunt laten nakijken.
En wat als je een blokje aan het wandelen bent en je ruikt de zoete lucht van drugs op straat en het blijft maar duren. U hebt al heel veel malen gebeld, maar alles blijft hetzelfde, of erger nog: u wordt slachtoffer van een inbraak en misdrijf en doet aangifte. Maar helaas de dader blijft onvindbaar. U bent kapot en moet uw leven weer op de rails zien te krijgen, maar de gezondheidszorg nekt u.
Is dit het heerlijke waterlandje waar we eigenlijk zo veel van houden en misschien niet zonder kunnen?
Ja, dat is het. Dat is het landje dat dezelfde mentaliteit aan het ontwikkelen is wat we ook in Amerika zien: ieder voor zich. Hoe kan dit? We moeten toch participeren?

Ik begrijp dat stemmen in uw gemeente lastig en ontmoedigend kan zijn. Maar toch, hoeveel beloftes de partijen u ook doen, kijk in uw hart en stel u de vraag: hoe zou ik het liefst willen dat onze gemeente er als samenleving uit gaat zien.
Een paradijs gaat het nooit worden, dat is zeker. Want naast veel aardige mensen zal er altijd verschil van mening zijn of haat, of ruzie.
Maar een goede keuze van uw stem is heel belangrijk. Vergeet de beloftes, want daar kunnen ze altijd maar een klein stukje van waar maken. Geen geld, geen luxe. Maar het veranderen van regels en keuzes is wel te behalen in de politiek. Maak goede keuzes zodat het beetje geld dat we nog hebben in Bergen op Zoom aan mensen wordt besteed en niet aan minder belangrijkere dingen, want ook in het echte leven geldt: als je goed bent voor je zelf en anderen, straal je het goede uit en komt alles om je heen tot groei.