IN = UIT/ GOED VOORBEELD – 11/ REGELS

| jaar 3 | nummer 111 |

| 19-06-2016 | 09.00 uur |


 

| IN = UIT |  

 

in is uitAfgelopen donderdag was het raadsdebat over de jaarrekening 2015 van de gemeente Bergen op Zoom. Voor de BSD was de kern dat Bergen op Zoom op de jeugdzorg € 1.400.000 van het budget niet besteed heeft, van het WMO budget € 1.600.000 niet heeft besteed en op het participatiebudget € 1.579.000 euro heeft overgehouden. De BSD fractie vindt dit merkwaardig.

Want in dat zelfde stuk en in eerdere beleidstukken, zoals het college programma, is te lezen: “Een belangrijk uitgangspunt in het begrotingsbeleid is dat geld dat binnenkomt voor de uitvoering van een specifiek beleid ook daadwerkelijk voor de uitvoering van het desbetreffende beleid wordt gebruikt.” Hoe is het dan in hemelsnaam mogelijk dat er op de jeugdzorg, de WMO en het participatiebudget 3 maal circa 1,5 miljoen wordt overgehouden (totaal dus ruim 4,5 miljoen), terwijl de afspraak is ten aanzien van de zogenoemde decentralisaties (jeugdzorg, WMO en participatie) in = uit?

Voor de BSD is het helder dat, bij de besteding van deze voor zorg van het Rijk ontvangen gelden, ’in = uit’ als minimale norm dient te gelden. Maar het bleek iets ingewikkelder. Het budget voor 2015 voor deze doelen bestond niet alleen uit rijksgelden. Vóór de decentralisaties gaf Bergen op Zoom ook al geld uit aan doelen die deels onder de taken van de decentralisaties in de jeugdzorg, WMO en participatie vielen. De budgetten voor 2015 waren dus een optelsom van de gelden die de gemeente al eerder uitgaf aan haar taken op die beleidsvelden plus de van het Rijk gekregen gelden voor de taken die van het Rijk naar de gemeente kwamen. Wat over bleef was dus niet alleen van het Rijk ontvangen gelden. 

In het afgelopen jaar zijn er bij de BSD veel klachten binnengekomen over de jeugdzorg (oplopende wachtlijsten), over de WMO (een zuinige, schrapende gemeente die mensen ‘hun zorg afpakt’) en van mensen die volgens de gemeente niet in aanmerking kwamen voor een participatietraject. Kortom mensen die niet krijgen waar ze menen recht op te hebben en tegelijkertijd dus een gemeente die geld overhoud op bestaande budgetten.  

Voor de BSD is het helder. Mensen moeten die zorg krijgen die noodzakelijk is en waar zij recht op hebben. ‘In = uit’ betekent voor de BSD dat dit niet alleen geldt voor de gelden die komen van het Rijk, maar ook voor de budgetten die bestonden vóór de nieuwe taken die kwamen van het Rijk. Hier mag niet op bezuinigd worden, terwijl bijvoorbeeld de behoefte aan zorg door de vergrijzing alleen maar groter wordt. Op mijn vragen kreeg ik van twee wethouders te horen dat zorg die noodzakelijk is ook in de toekomst verleend zal worden, ook als dit betekent dat een beroep zal moeten worden gedaan op de algemene reserve. De BSD zal ze aan die belofte houden. Tevens stelde wethouder van der Weegen, naar aanleiding van mijn opmerkingen, dat ook hij vindt dat bij de uitvoering van het vastgestelde beleid de gemeente best minder voorzichtig te werk mag gaan. Mijn opmerking dat dit dus ruimhartiger zou zijn werd in tweede termijn niet tegengesproken. Dit zou dus voor 2016 en 2017 tot minder klachten moeten leiden! 

Louis van der Kallen

 


 

| GOED VOORBEELD – 11 |  

 

Bergen op Zoom werkt aan een actieplan om de aanpak van de klimaatadaptatie en de hittestress, samen met bewoners en bedrijven, vorm te geven. Ik werk daar graag aan mee en speur stad en land af naar goede voorbeelden en ideeën.  

Zo’n goed voorbeeld of idee is de Groene Tornado, een initiatief van de stichting Roof Update om daken op schuurtjes om te vormen tot groene daken. Een pilotproject gaat van start in Rijswijk. Roof Update is een netwerk van onafhankelijke specialisten op het gebied van daken en gevels. In de pilot krijgen zij hulp van de Zuid-Hollandse gemeente en van kennispartners van Wageningen Universiteit en NL Green Label. De stichting is nog op zoek naar mogelijkheden voor de financiering. Roof Update zoekt samenwerking met lokale partijen zoals tuinarchitecten, hoveniers, overheden en opleidingsinstanties voor stageplaatsen en projecten. De diversiteit aan daken maakt een meer gestandaardiseerde aanpak wel complex. Er wordt een inventarisatie gemaakt in enkele wijken van Rijswijk, zodat duidelijk wordt wat nodig is voor de verschillende typen daken. Roof Update maakt onder andere gebruik van lichtgewicht groendaksystemen: complete, handzame eenheden met een hoge waterbuffercapaciteit. Het substraat in zo’n module is 8 tot 10 keer lichter dan andere groendak substraten. Verder is het op bijna elk dak toepasbaar. Voor de pilot in de wijk wordt een mix aan daktechnieken ingezet. Hieronder ook Bees & Butterflies vegetatiematten die ruim 50 soorten waard- en nectarplanten herbergen. Het is de bedoeling dat het pilotproject veel informatie oplevert, onder andere de invloed van groene daken met betrekking tot de waterhuishouding en wat de effecten zijn op de beleving, luchtkwaliteit, biodiversiteit, temperatuur en hittestress. Ik ben benieuwd naar die resultaten en tot welke toepassingen die kunnen leiden in bijvoorbeeld Bergen op Zoom. 

Louis van der Kallen

 


 

| REGELS |  

 

wetboek“Marktpoelier Jan van Tuijl stopt op Bergse weekmarkt”, was een kopje in de donderdagkrant van 16 juni. Ik ken Jan niet en heb nooit wat bij hem gekocht. Maar ik vind dat ook als een mens niet meer 100 % gezond is en zijn leven en werk moet aanpassen de samenleving hem dat mogelijk moet maken.

Je kan natuurlijk zeggen: regels zijn regels en op de markt moeten die ook gehandhaafd worden. Maar de kwaliteit van een samenleving wordt niet bepaald door de regels door dik en dun te handhaven, maar meer door de wijze waarop met die regels wordt omgegaan en de wijsheid die daarbij betracht wordt. Als de gemeente vindt dat het ‘advies van de marktcommissie niet kan worden genegeerd’, begrijp ik dat. Maar van een advies kan best afgeweken worden, mits die afwijking goed en terdege wordt gemotiveerd. Dan negeer je het advies niet, maar je maakt als gemeente je eigen afweging waarbij de belangen van een ieder worden betrokken. Dus ook die van een marktkoopman die al vele jaren zijn waren op de donderdagse weekmarkt in Bergen op Zoom aan de man bracht. Waar is de menswaardigheid en solidariteit? Ik dacht dat marktkooplieden een solidair groep was en dat zij opkomen voor elkaars belangen en respect zouden hebben voor de situatie van een collega. Ik snap ook niets van een gemeente die klakkeloos een advies van een marktcommissie overneemt. Waar is de eigen afweging van de gemeente en dus van het college?  

Louis van der Kallen