CIJFERMANIPULATIES/ DE WIJKZUSTER/ WIET-BIOBASED

| jaar 4 | nummer 183 |

| 15-10-2017 | 10.45 uur |


 

| CIJFERMANIPULATIES |  

 

Als je niet beter zou weten dan zou je kunnen denken dat de begroting 2018 van de Gemeente Bergen op Zoom meer dan fantastisch was. Wethouder Coppens, sinds acht jaar belast met financiën, kon zijn geluk bij de presentatie niet op gezien zijn uitspraken: “Het gaat financieel voor de wind”, “Bergen op Zoom heeft weer geld op de botten” en “De mooiste ooit”.

Even wat feiten:

Op 1 januari 2010 was de schuld van de gemeente Bergen op Zoom 109 miljoen euro, nu 200 miljoen. Op 1 januari 2012 was de solvabiliteit van de gemeente Bergen op Zoom 36 % per 1 januari 2018 volgens de begroting 2018 11 %. Of te wel slechts 11 % van wat we bezitten is van de gemeente en de rest van de banken die de gemeente geld geleend hebben. Het is maar wat je “de mooiste ooit” noemt. Maar er is meer om je voor te schamen. De Bergenaren betalen de hoofdprijs qua lasten.

Weer enkele voor beelden (bron: de Coelo Atlas van de lokale lasten 2017):

  • Een eigenaar-bewoner van een éénpersoonshuishouding in Noord-Brabant is aan woonlasten gemiddeld 620 euro kwijt. In Bergen op Zoom 754 euro, bijna 22 % meer.
  • Een eigenaar-bewoner van een meerpersoonshuishouding in Noord-Brabant is aan woonlasten gemiddeld 701 euro kwijt. In Bergen op Zoom 790 euro, bijna 13 % meer.
  • Maar het kan erger! Een huurder in een éénpersoonshuishouding in Noord-Brabant is aan woonlasten gemiddeld 289 euro kwijt. In Bergen op Zoom 536 euro, ruim 85 % meer.
  • Een huurder met een meerpersoonshuishouding in Noord-Brabant is aan woonlasten gemiddeld 378 euro kwijt. In Bergen op Zoom 572 euro, ruim 51 % meer.

Ik gun iedereen een aai over de bol maar van een wethouder financiën verwacht ik realisme. “De mooiste ooit”. Voor wie? Niet voor de bewoners en al helemaal niet voor huurders. Realisme en eerlijkheid daar zou het om moeten gaan. Geen schijnvertoningen. Voor de echt geïnteresseerden: kijk eens op de houdbaarheidstest-gemeentelijke financiën en zoek Bergen op Zoom eens op. Delen van de schuld (ik vermoed het op afstand geplaatste ‘grondbedrijf’) zijn niet of gedeeltelijk opgenomen.

Louis van der Kallen

 


 

| DE WIJKZUSTER |  

                                   

“De Wijkverpleegster” van Bert Kiewiet, Westerbork, 1992

De wijkzuster vervult een belangrijke rol in de verzorging van cliënten in haar werkgebied. Zij heeft niet alleen de deskundigheid van een verpleegkundige maar is vooral een grote steun en vertrouwenspersoon van de cliënt. Voor sommige is de wijkverpleegkundige als een dochter. Bovendien is zij een belangrijke “regiseur” in het zorgveld.

Dat was halverwege de jaren negentig wel anders. Toen werd de marktwerking in de zorg geïntroduceerd en verdween de tot dan toe goed functionerende zorg thuis. Gelukkig is de wijkverpleegkundige sinds enkele jaren weer terug van weg geweest. Sinds de decentralisatie van de zorg is de verantwoordelijkheid hiervoor voor een belangrijk deel bij de gemeente komen te liggen. Zo ook in Bergen op Zoom, waar de wijkverpleegkundige een belangrijke spil in het zorgweb vervult. Vanuit de WMO wordt er huishoudelijke ondersteuning en zorg geboden, als dat noodzakelijk is, waarvoor de gemeente contracten afsluit met zorgaanbieders. Hoe dat in de praktijk uitpakt voor een aantal burgers heb ik u al eerder gemeld. De zorgaanbieders zijn nog te veel gericht op de eigen organisatie en hoe overeind te blijven. De wijkzuster daarentegen kan meer betrokken zijn bij de mensen en denkt steeds vanuit de cliënt en niet vanuit het organisatiebelang. Zij is een hoog opgeleide zelfstandige zorgverlener, die een uiterst zinvolle bijdrage levert aan de zorg voor mensen in de wijk. De cliënten kunnen hun hart luchten bij een vertrouwd persoon, iemand die tijd kan maken om naast het werk dat gedaan moet worden ook even te praten. Bovendien draagt zij bij aan het zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen van ouderen in hun vertrouwde omgeving.

Maar er komt steeds meer druk op de wijkverpleegkundige. Zo wordt de jaarlijkse stijging van de zorgpremies ten onrechte toegeschreven aan o.a. de kosten voor de wijkverpleegkundige. De werkelijkheid is dat de kosten van de wijkverpleegkundige in vier jaar tijd worden overgeheveld van de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten betaald vanuit belastinggeld) naar de Zorgververzekeringswet (betaald vanuit de zorgpremies). Om de zorgpremies in de komende jaren niet te veel te laten stijgen  heeft het recent gevormde kabinet/coalitie in haar regeerakkoord besloten de goed functionerende voorziening als de wijkverpleegkundige verder onder druk te zetten met als gevolg een flinke verschraling van de zorg aan de langer thuiswonende ouderen.

Een aantal miljarden extra voor verzorgingshuizen is terecht want de (toekomstige) bewoners komen daar nu pas terecht als de zorgvraag echt hoog is en de zorg die geboden moet worden flink zwaarder is geworden. Maar dat  zou juist een reden moeten zijn om eerder extra middelen beschikbaar te stellen voor de wijkverpleegkundige om te voorkomen dat de toeloop op verzorgingshuizen fors zal stijgen. Omdat we reeds een aantal jaren achtereen forse besparingen hebben op het WMO-budget in onze gemeente, zou het goed zijn eens serieus te onderzoeken of een gedeelte van deze middelen beschikbaar gesteld kunnen worden om de “Wijkzuster” overeind te houden.

Piet van den Kieboom

 


 

| WIET-BIOBASED |  

 

De nieuwe regering lijkt bij wijze van experiment teelt van wiet deels te willen legaliseren om dit uit het criminele milieu te halen.

In maart 2015 schreef ik over dit onderwerp een brief aan het college van B&W  met o.a. deze tekst:

“Philip Morris is een grootheid in de tabaksindustrie en zou als deskundige op het gebied van tabaksteelt en verwerking van tabak tot eindproduct een vooraanstaande rol kunnen vervullen bij de totstandkoming van een kenniscentrum in Bergen op Zoom op het gebied van alternatieve pijnbestrijding. Een dergelijk kenniscentrum, met als doelstelling onderzoek te verrichten naar gebruik en de mogelijkheden van medicinale wiet, is er nu niet en zou uniek in de wereld kunnen zijn.

Uitgangspunt zou moeten worden: gecertificeerde wietteelt onder toezicht van de overheid en daarna verwerking door een onderneming die weet hoe hoog gekwalificeerde eindproducten kunnen worden gemaakt van tabak.”

Ik vind dat er nu een kans is op een dergelijk project in Bergen op Zoom om te komen tot meer en kwalitatief hoogwaardige biobased (onderzoek)werkgelegenheid in Bergen op Zoom en wat antwoord geeft op een maatschappelijk probleem.

Louis van der Kallen