DUURDER, DUURDER, DUURDER/ PGB-FRAUDE/ AMBTELIJKE BEZIGHEIDSTHERAPIE?/ GEMEENTE AAN ZET

| jaar 5 | nummer 213 |

| 13-05-2018 | 11.00 uur |


 

| DUURDER, DUURDER, DUURDER |  

De deadline van de Landschappen van Allure nadert en de kosten lopen op. De provincie heeft haast, want net als het oude college van Bergen op Zoom wil men vlak voor de verkiezingen (maart 2019)  ook op provinciale schaal veel goed nieuws naar buiten brengen en laten zien wat voor moois er gerealiseerd is.

De Route van de Turf: circa 3 miljoen euro duurder. Natuurontwikkeling Lievensberg in Bergen op Zoom: circa 2 miljoen duurder. Landgoed Visdonk onder Roosendaal: circa 0,65 miljoen euro duurder. Oorzaken: duurdere grondstoffen, projectontwikkelaars die hun afspraken niet nakomen, moeizame planologische procedures, een achterhaalde begroting, enzovoort. Kortom duurder, duurder, duurder!

Waarom gaat het bij de Landschappen van Allure in de rest van Brabant wel op tijd en binnen de begroting? Daar werden zelfs miljoenen overgehouden. Waarom lopen de projectkosten van Bergen op Zoom op van 100.000 euro tot vermoedelijk boven de 400.000 euro? Te optimistisch? Slechte voorbereiding? Geen of een slechte screening van de mogelijke partners? Onvoldoende leiderschap? Onvoldoende politiek/bestuurlijke aandacht van de portefeuillehouders?

Nu maar hopen dat de deadlines alsnog gehaald worden, want anders worden de onder voorwaarden toegezegde subsidies mogelijk niet uitbetaald of zelfs deels teruggevorderd. De kostenoverschrijdingen van een aantal van de (deel)projecten van de twee West-Brabantse Landschappen van Allure staan helaas niet alleen. In Bergen op Zoom lopen helaas meer projecten vertraging op en worden de kosten fors overschreden. Dat zal in de rest van het jaar blijken. Uiteindelijk is het de toekomstige  belastingbetaler die de rekening gepresenteerd zal krijgen.

Louis van der Kallen

 


 

| PGB-FRAUDE |  

 

Ruim 15 jaar geleden voerde toenmalig staatssecretaris Erica Terpstra  het Persoons-Gebonden Budget (PGB) in voor het leveren van zorg aan zorgbehoevenden. Zorg leveren “in natura” bestond natuurlijk al langer. Maar zij had met het introduceren van het instrument PGB  vooral de  behoefte van zorgbehoevenden om zelf de regie over hun leven te kunnen voeren voor ogen. Daar past ook het zelf kunnen kiezen van hun zorgverlener bij. In het verleden heeft dit instrument haar meerwaarde ruimschoots bewezen.

Maar zoals bij meerdere (financiele) overheidsregelingen, ligt misbruik en fraude altijd op de loer. Dit is de afgelopen jaren ook gebeurd met het PGB. Recentelijk heeft er wederom een criminele organisatie, met vertakkingen naar het buitenland, voor forse bedragen de zaak opgelicht. Walgelijk en onacceptabel. Een stevige aanpak van dit soort oplichters is meer dan vanzelfsprekend, evenals het terugbetalen van de ten onrechte geïncasseerde miljoenen, aangevuld met een stevige boete. Maar nog beter is het zo maximaal mogelijk voorkomen dat er fraude gepleegd kan worden.

In het verleden was, na het ontdekken van fraude, vaak de reactie van de overheid het bijstellen van het beleid. Hiervan werden meestal de goedwillenden, die hun zaken keurig en correct regelden, de dupe. Bovendien werd het probleem van fraude hiermee niet opgelost. Nee, het gaat over de uitvoering, die moet kritisch bekeken worden en indien nodig op onderdelen bijgesteld en in een sluitende aanpak gecontroleerd te worden.

Wat is nu de praktijk?

Voor geïndiceerde zorg voor de Wet Langdurige Zorg, de WMO en de Jeugdwet is het wettelijk mogelijk om in plaats van “zorg in natura” te kiezen voor een PGB om hiermee zelf zorg in te kopen. Het begint, als men beperkingen in het dagelijks functioneren ondervindt, met het melden hiervan bij de gemeente (WMO) of het aanvragen van een indicatie voor zorg (Wet Langdurige Zorg) bij het Centrale Indicatieorgaan Zorg (CIZ). Als er een indicatie voor ondersteuning en zorg wordt afgegeven kan zorgvrager hierbij aangeven te kiezen voor een PGB. Om voor een PGB in aanmerking te komen dient er per zorgverlener een zorgplan opgesteld te worden. Op basis hiervan wordt er  met elke  zorgverlener een individuele zorgovereenkomst gesloten en door zorgvrager en zorgverlener ondertekend ingediend bij gemeente of Zorgkantoor. Als dit is goedgekeurd kan zorg worden verleend conform het zorgplan en het afgesproken tarief (vastgelegd in een overheidsdocument tarifering). Doorgaans wordt per maand de factuur voor het aantal geleverde uren zorg door de zorgverlener ingediend bij de zorgontvanger. Deze stuurt, met de aantekening “accoord voor betaling” de factuur door naar de Sociale Verzekeringsbank die voor uitbetaling van de factuur zorg draagt (trekkingsrecht).

Je zou kunnen concluderen dat hiermee het systeem sluitend is en voldoende garanties biedt dat er niet gefraudeerd kan worden. Toch blijkt opnieuw dat fraude niet helemaal uit te sluiten is.

Kan fraude voorkomen worden?

Fraude kan nooit voor 100 % voorkomen worden maar wel kan er aan de volgende aspecten extra aandacht gegeven worden:

  1. Bij indicering dient altijd de persoon waarvoor zorg gevraagd wordt aanwezig te zijn met het tonen van zijn of haar identiteit.

1a. De professional kan dan goed beoordelen of de zorgvrager zowel psychisch als lichamelijk de zorg die wordt gevraagd daadwerkelijk nodig heeft. Ook kan dan beoordeeld worden of de zorgbehoevende zelf in staat is het PGB verantwoord te beheren.

  1. Indien duidelijk is dat zorgbehoevende niet in staat wordt geacht het PGB naar behoren te beheren, eventueel op basis van een reeds benoemde bewindvoerder door de Kantonrechter, zal een gemachtigde hiervoor benoemd moeten worden. Deze zou ook benoemd kunnen worden door de Kantonrechter. In ieder geval zal zorgvuldig de identiteit en de achtergrond van de gemachtigde onderzocht moeten worden. Daarbij zal naast het overleggen van een Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG), ook de financiële positie van de gemachtigde onderzocht en het kredietverleden nagetrokken moeten worden bij het BKR (Bureau Krediet Registratie) . Dit is belangrijk om te kunnen beoordelen of gemachtigde in de verleiding zou kunnen komen om zich ten onrechte geld toe te eigenen.
  2. Zorgverleners dienen aan te tonen dat zij over voldoende kwalificaties beschikken om de juiste zorg te verlenen (gewaarborgde zorg). Uiteraard dient de identiteit van de zorgverlener volledig duidelijk te zijn, evenals het adres waar de zorgverlener domicilie heeft gekozen. Als eis kan een adres in Nederland verplicht worden gesteld, waar men daadwerkelijk domicilie heeft. Dit om te voorkomen dat kosten voor geleverde zorg vanuit Duitsland, België, Turkije of Marokko wordt gedeclareerd. Ook de relatie tussen zorgvrager, de zorgverlener en de gemachtigde dient helder te zijn.

Mijn opmerkingen hebben een vitaliserend karakter, bedoeld om fraude met PGB in de toekomst te voorkomen. Ik besef dat mijn voorstellen tot extra bureaucratie kunnen leiden, maar er moet nu eens een duidelijk en afschrikwekkend signaal afgegeven worden om te voorkomen dat het beleid weer wordt bijgesteld, waar de goedwillenden onder zullen lijden of nog erger dat het PGB zal worden afgeschaft. Dat laatste moet met alle inzet ten alle tijden voorkomen worden.

Piet van den Kieboom 

 


 

| AMBTELIJKE BEZIGHEIDSTHERAPIE? |  

 

De gemeente speelt met de gedachte om het beleid ten aanzien van de winkelstraten te veranderen. Nu zijn winkelstraten voetgangersgebied van 12.00 tot 17.30 uur. De rest van de tijd mogen auto’s er rijden. De gemeente overweegt de winkelstraten een permanent voetgangersgebied te laten zijn en auto’s alleen een paar uur in de ochtend en een paar uur in de avond toe te laten voor laden en lossen.

De gemeente wil in gesprek met bewoners, ondernemers en belangenorganisaties met de bedoeling om in het najaar een proef te houden. Met fietsen in de voetgangerszone en met het permanent afsluiten van dat gebied en alleen laden en lossen toe te staan.

Ik moet altijd een beetje lachen met dit soort plannen. Feit is dat al jaren fietsers en scooters  volstrekt straffeloos rijden in de zogenaamde voetgangerszone. Van handhaving lijkt totaal geen sprake. Hoezo een proef? Het is al jaren de praktijk. Het is ook jaren een praktijk dat vooral ouderen tot 12.00 uur met de auto de stad in gaan en even voor een winkel stoppen om boodschapjes te doen en weer wegrijden. In een vergrijzende samenleving is dat niet raar en maakt het ouderen mogelijk om langer zonder hulpmiddelen te functioneren. Als dat straks niet meer zou worden toegestaan en men tot handhaving zou besluiten, denk ik dat een deel van die ouderen in aanmerking zal willen komen voor een scootmobiel met een groter beroep op de WMO-gelden van deze armlastige gemeente!

Ja, er staan vaak auto’s in de avonduren en in de nacht geparkeerd in de winkelstraten. Ga dan eens handhaven. Zonder handhaving van regels lijkt iedere discussie en proef op een bezigheidstherapie voor ambtenaren en adviesinstanties. De BSD is voor strikte handhaving van het voetgangersgebied tussen 12.00 en 17.30 uur en voor acceptatie en formalisering van een ‘stop en shop’ regeling tussen 8.00 uur en 12.00, zodat ouderen hun boodschapje kunnen blijven doen. En ga door met handhaving, desnoods met een wegsleepregeling, om het parkeren in de nachtelijke uren in de winkelstraten tegen te gaan.  

Louis van der Kallen

 


 

| GEMEENTE AAN ZET |  

 

Zonder erbij na te denken spoelen veel burgers (vloeibare) medicijnen door de gootsteen. Dat geeft steeds grotere problemen in de natuur en is lastig bij de bereiding van drinkwater uit oppervlaktewater. De oplossing is eenvoudig: inzamelen. Daarvoor is een goede samenwerking nodig tussen apothekers en gemeenten. Dat is nog niet overal geregeld. “Die gemeenten zijn nu aan zet.”

Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat stuurde op 19 oktober 2017 een brief naar de Tweede Kamer betreffende: Ketenaanpak medicijnresten uit water. Recent is die brief voorzien van achtergrond informatie (helaas in het Engels). Het ministerie is van mening dat gemeenten nu echt aan zet zijn om het goed te regelen. Elke gemeente is belast met de inzamelplicht voor het afval van burgers. Veel mensen brengen ze medicijnresten terug naar de apotheek, die dit klein chemisch afval vaak aanneemt. In steeds meer gemeenten hebben apothekers en gemeenten afspraken gemaakt over de verwerking van die afvalstroom. Hopelijk is het in Bergen op Zoom goed geregeld anders is het tijd omdat snel te doen!

Louis van der Kallen

STEUN ONS DOOR DE BSD FACEBOOKPAGINA LEUK TE VINDEN