PASEN/ TWEE HALEN . . . . . ÉÉN BETALEN/ VERONTWAARDIGING/ IMMATERIEEL ERFGOED

| jaar 4 | nummer 157 |

| 16-04-2017 | 11.00 uur |


 

| PASEN  |  

 

Dit weekeinde is het Pasen. In het verhaal van Pasen gaat het over de dood van Jezus en wat er aan voorafging. Bij de beschouwing van een dergelijke geschiedenis door een bestuurder/politicus als ik, komt bij mij altijd bovendrijven de rol van de overheid en van mensen met gezag. Van Kajafas de voorzitter van de Sanhedrin (het gerechtshof), van Herodes Antipas (het koninklijk hoofd van de locale/regionale overheid) en van Pontius Pilatus ( de vertegenwoordiger van de nationale overheid) en natuurlijk de ‘vox populi’ (de stem van het volk).

De moderne variant van de ‘vox populi’ zijn de sociale media zoals facebook, waar politici en bestuurders met simpele oneliners gemaakt of gebroken kunnen worden. Waarbij het niet meer echt uit lijkt te maken of het beweerde waar, half waar is of wel of niet onderbouwd wordt. De ‘vox populi’ lijkt soms de macht overgenomen te hebben en zeker de waarheid in pacht te hebben. Politici en bestuurders zijn in de ogen van velen onbetrouwbare sujetten. Als wat zij beweren door de ‘vox populi’ onder vuur wordt genomen, is dat voor menigeen al snel de waarheid. Halve en hele onwaarheden lijken stormenderhand de bestuurlijke wereld over te nemen. Vanuit de ‘vox populi’ ontpopt zich menige opvolger van Kajafas en menige facebook auteur ontvangt massa’s likes op berichten die het gezag van een overheid of bestuurder op onware gronden aantasten. Er blijken ook massa’s reïncarnaties van Herodes Antipas in het bestuurlijke systeem aanwezig, ieder met zijn eigen politieke motieven om de andere politicus of bestuurder of andere overheid beentje te lichten. Politieke ideeën en politici genoeg in deze wereld. En natuurlijk zijn de opvolgers van Pontius Pilatus ook nog altijd aanwezig. Onder het motto: ‘ik brand mij niet aan het door de ‘vox populi’ aangestichte vuur’ is hun bezigheid nog steeds hun handen te wassen in onschuld en hun handen, in de ogen van de altijd waakzame ‘vox populi’, schoon te houden. Het maagdelijke wit straalt er vanaf.

Ik zie mijzelf en anderen steeds vaker worstelen met de ‘vox populi’. Want hoe neem je wijze besluiten als deze tegen de stroom in roeien betekenen. Als voor veel geld en met veel werk uitgevoerde onderzoeken door deskundigen niets meer lijken te betekenen; als de ‘vox populi’ oproept tot besluiten die zelfs, soms op termijn, slecht zijn voor de mensen achter de ‘vox populi’; als communicatie adviseurs ook niet meer weten hoe de gratis stroom van met applaus begroette niet of slecht onderbouwde oneliners het politieke toneel domineren; als de korte termijn het per definitie wint in de ‘vox populi’, hoe gaat de toekomst er dan uitzien? (Burger)participatie is een toverwoord geworden bij de overheid. Maar burgers hebben zelden bij complexe zaken voldoende kennis om tot een gewogen eindoordeel te komen. Wat ze vaak wel hebben is een groot belang, dat zij met verve, maar niet altijd met voldoende deskundigheid onderbouwen. Zelf ben ik nog steeds van mening dat bestuurders de durf moeten hebben besluiten te nemen die het algemeen belang dienen. Zelfs als dat hun bestuurlijke ondergang wordt omdat de ‘vox populi’ zich tegen hen keert. Ik troost mij dan maar met de gedachte dat de geschiedenis pas echt over hen zal oordelen. Jammer alleen dat zij dan als politicus allang vergeten en politiek begraven zullen zijn. Want verkiezingen worden nu eenmaal bepaald door de ‘vox populi’ en niet door wat juist of goed is voor het algemeen belang of toekomstige generaties. Het korte termijn denken en de ‘vox populi’ hebben de macht overgenomen. De vraag is laten we dat gebeuren? 

Louis van der Kallen

 


 

| TWEE HALEN . . . . . ÉÉN BETALEN |  

 

Donderdag 13 april  was de commissie burger en bestuur. De heer Slaats van Gebri bracht ons wederom een bezoek om zijn beweegredenen kracht bij te zetten. In mijn betoog noemde ik de hele gang van zaken: ‘handje klap’. Jij dit, wij dat. Dit mocht niet van de voorzitter.

Toch werd er met twee maten gesmeten alsof het niets was. Eerder op deze dag kregen we te horen van onderzoeksbureau DNTP dat Bergen op Zoom veel en veel te veel vierkante meters winkeloppervlak heeft en dat er gesaneerd dient te worden. Nu komen er bij de Zeeland weer veel meters bij. De BSD is van mening dat dit de nekslag voor de Bergse middenstand betekent, die het toch al moeilijk heeft. Zo wordt de gemeente concurrent van haar eigen gemeente . . . ra ra pliesipetje.

Het ‘machtige’ Gebri heeft Bergen op Zoom in haar zak. Gebri’s wil is wet. Momenteel wordt 1,5 miljoen euro uitgegeven aan revitalisering van de noodlijdende leegstaande binnenstad. Dweilen met de kraan open, als je het de BSD vraagt. Drie fracties hadden er geen moeite mee en vinden dit de goede gang van zaken. Nu bijsturen is zwalkend beleid, volgens hen. Nog meer leegstaande aluminium puien erbij, denk ik dan. De euro kan maar een keer worden uitgegeven en er komen voorlopig geen euro’s bij. De heer Slaats kent zijn pappenheimers (collegeleden en oud-collegeleden) en daar zijn de Bergse ondernemers en de consumenten  nu en in de toekomst de dupe van. Het is wachten tot de volgende winkel het loodje legt, willens en wetens. Zij die Bergen lief hebben volgen slaafs de heer Slaats, lijkt de stelling van het college. De BSD dus niet. Geen verder uithongering van de binnenstad is onze stelling.

Oplossingen: Meer leisure bijvoorbeeld, wat het logo suggereert, in de Zeeland en/of lagere acceptabele huren in de binnenstad; weg met die lelijke aluminium puien; woningen met werk-aan-huis-bestemming creëren, versmarkt in de voormalige V&D; winkels in het Gouvernement; straatartiesten en/of optredens in leegstaande panden; parkeertarieven consumentvriendelijker maken; zzp werk- en ontmoetingsplaatsen; hedendaagse hippe horeca, daar is behoefte aan . . . .

Twee halen, één betalen.

Peet Bakx

 


 

| VERONTWAARDIGING |  

 

Nieuwe woonwagenlocaties staan na de raadsvergadering van december 2013, waarin de BSD daarover een motie indiende, op de raadsagenda. Uiteindelijk kwam het college van B&W met het voorstel tot twee nieuwe woonwagenlocaties (totaal 16 nieuwe standplaatsen): Langs de Lijn en De Brombeer/Antwerpsestraatweg.

Over De Brombeer/Antwerpsestraatweg locatie ontstond al snel de nodige roering. Deels vanuit omwonenden en deels binnen de gemeenteraad over de ‘grondkosten’ van die locatie. Ik schreef daar eerder over in een artikel waarin ik uitlegde hoe grondkosten tot stand komen. Zolang er voor een locatie geen kopers zijn is het slechts een getal in een exploitatieopzet en geen harde euro’s in de knip of uit de knip. In een later artikel (genaamd ‘opzet?’) sprak ik mijn wantrouwen uit naar het college over de reden om met de locatie De Brombeer/Antwerpsestraatweg te komen en niet met de veel goedkopere Ambachtsweg in Halsteren, die met de beoordelingscriteria maar vijfpunten minder scoorde dan de locatie De Brombeer/Antwerpsestraatweg (78 in plaats van 83 punten) maar qua boekhoudkundige investering wel 1,2 miljoen euro goedkoper was. Nu legt het college aan de gemeenteraad voor de locatie De Brombeer/Antwerpsestraatweg niet meer te ontwikkelen en slechts één locatie met 8 standplaatsen te realiseren. Afgelopen maandag werd dit voorstel en de stand van zaken van het Uitvoeringsplan 2017 “Schoon, Heel en Veilig” in de werkgroep Woonwagenbeleid aan raadsleden en woonwagenbewoners uitgelegd. De teleurstelling en verontwaardiging onder de woonwagenbewoners was groot. De nu beperkte aanpak van de wachtlijst veroorzaakt zorgen over huisvestingstoekomst van de jonge generaties. Het plan om de Langs de Lijn locatie uitsluitend eenvormig en alleen voor huur in te richten, om eventueel de overdracht aan Stadlander makkelijker te maken, bracht ook de nodige kritiek van de woonwagenbewoners. Meer keuze in wagen en huur of koop was de nadrukkelijke wens. Ik vroeg de wethouder om deze wens te honoreren. Het is nu aan de gemeenteraad of zij het college houdt aan de eerdere toezegging en totale uitvoering van de motie uit december 2013.

Louis van der Kallen

 


 

| IMMATERIEEL ERFGOED |  

 

In de afgelopen vergadering van de commissie Stad en Ruimte stond op de agenda de erfgoedverordening Bergen op Zoom. Ondanks dat het een technische actualisering van de verordening betrof, ontwikkelde zich er zowaar een echte discussie. Veel partijen vroegen aandacht voor de archeologie, onze monumenten en voor het immaterieel erfgoed.

Even stal Gertjan Huismans (VVD) mijn hart met een heel betoog over ons Merck toch hoe sterck. Met verwijzingen naar carillons, de boerenoorlog, de wereldomroep. Even dacht ik: het is een echte liefhebber. Maar hij bleek slechts wikipedia geraadpleegd te hebben. Zijn overtuiging dat ons lied “wereld beroemd” is mag wel iets genuanceerd worden. De Youtube versie is pas circa 224.000 keer beluisterd. 

Louis van der Kallen