HET COALITIEAKKOORD 2014-2018 – DEEL 4/ VERSCHILLEN/ TOEZICHT OP SCHULD

| jaar 1 | nummer 12 |

| 25-05-2014 | 17.30 uur |


 

| HET COALITIEAKKOORD 2014-2018 – DEEL 4 |

 

auvergnepolder

Auvergnepolder
In het coalitieakkoord staat vermeld dat: “alle ontwikkelingen in de Auvergnepolder, inclusief planologische voorbereidingen daartoe, worden voor de komende vier jaar bevroren.” Bij de collegeonderhandelingen heeft op dit punt GBWP dus voor de volle honderd procent haar zin gekregen. Voor de BSD het bewijs dat GBWP nog steeds een Halsterse partij is die geen oog wil hebben voor het belang van de Bergse gemeenschap als geheel. Het is GBWP gelukt om met haar 8 zetels feitelijk een meerderheid van de Bergse gemeenteraad te knevelen.

De BSD is voor de periode 2014-2018 niet voor een invulling van de Auvergnepolder als bedrijventerrein. Maar is wel voor de planologische voorbereiding van een eventuele invulling van de Auvergnepolder als bedrijven/haventerrein in de toekomst. De Auvergnepolder is een mooie open polder met een prachtige ecologische verbindingszone, het Lange Water.  De schoonheid van de polder verdient het om daar met de grootste zorgvuldigheid mee om te gaan.

Maar onze gemeente staat voor één van haar grootste uitdagingen in haar naoorlogse bestaan. Een oplossing te vinden voor de gevolgen van de sluiting van Philip Morris. Bij het aangaan van die gevolgen kan het voor de BSD niet zo zijn dat één van de kansen, de unieke ligging van de Auvergnepolder aan de Schelde-Rijn verbinding, niet wordt benut als bijvoorbeeld een ondernemer de wens zou hebben de Auvergnepolder te gebruiken voor de aanleg van een insteekhaven. Bergen op Zoom kan, wanneer veel van onze stad- en streekgenoten werkloos worden, een mogelijke kans niet onbenut laten. Wat de BSD betreft wordt een eventuele ontwikkeling van de Auvergnepolder nu planologisch voorbereid. Men moet beseffen dat zoiets planologisch voorbereiden een tiental jaren kan duren. Hier past geen vier jaar uitstel, maar handelen. Jammer dat een raadsmeerderheid zich laat koeioneren door de Halsterse partij.

Aanpak (drug)criminaliteit
Soms is het toch wel lachen: “De gemeente handhaaft het bestaande beleid van sluiting van de coffeeshops en harde aanpak van drugshandel.” Zouden ze zelf geloven wat ze schrijven?

Het is een goed recht van een meerderheid om te vinden dat de sluiting van de coffeeshops niet teruggedraaid moet worden. De BSD deelt die mening niet. De BSD heeft in haar programma opgenomen: “De BSD is voorstander van één legale coffeeshop als weidewinkel ver buiten de bebouwde kom, zo mogelijk regionaal afgestemd.” De BSD is, in tegenstelling tot de collegepartijen, niet ziende blind als het gaat om de massaliteit van de straathandel met alle gevolgen van dien. Van een “harde aanpak” zoals het coalitieakkoord schrijft is VOLSTREKT GEEN SPRAKE. Maar rechtse volkspartijen willen wel vaker de zaken niet zien die hen onwelgevallig zijn. Stoere taal is makkelijk. Maar het zet voor de aanpak van de ervaren overlast geen zoden aan de (Bergse) dijk.

Handhaving
“De afdeling Handhaving pakt overlast aan met een capaciteit die passend is bij de gemeentelijke ambities.” Wat die ambities zijn laat zich raden. Het coalitieakkoord schrijft:  de ‘inzet’ is dat het veiligheidsgevoel van de inwoners in de komende vier jaar zal toenemen. De BSD zou graag zien dat niet alleen het veiligheidsgevoel toeneemt, want dat is beïnvloedbaar door ‘stoere taal’, maar dat ook de misdaadgrafieken/cijfers blijk geven van een verbetering van de veiligheid. Daar zou bij passen een versterking van de afdeling Handhaving zodat ook werkelijk de onveiligheid wordt aangepakt.

glasvezel

Glasvezel
“De aanleg van glasvezel wordt actief ter hand genomen.” Een enkele losse regel onder het kopje “economie en werkgelegenheid”. Waar (alleen op bedrijventerreinen)? Hoe? Wanneer? Door wie? Wie gaat het betalen? Wie gaat het beheren? Deze vragen worden in de tekst van het coalitieakkoord niet beantwoord.

Het is een oude technologie die enkele jaren geleden in de razend snel veranderende wereld van het internet een nieuwe toepassing vond. Aanleg is duur en gezien de razend snelle veranderingen in de techniek mogelijk risicovol. En wat voegt het voor consumenten toe?

Het klinkt nu mooi en het lijkt aantrekkelijk, maar is het de investering waard? Als een ondernemer bereid is hierin te investeren, gaat de BSD-fractie van harte akkoord. Maar als de gemeente het ‘actief ter hand wil nemen’ door het met eigen geld op te zetten zijn we geneigd te denken: schoenmaker blijf bij je leest en verre van markten en investeringen waar je geen verstand van hebt en je ook nog lijdt onder een chronisch gebrek aan geld. De gemeente Bergen op Zoom kan zich niet meer risico’s permitteren.

Louis van der Kallen 

 


 

| VERSCHILLEN |

 

In een gemeente heb je raadsleden, wethouders en een burgemeester en uiteraard ook ambtenaren. Natuurlijk wordt iedereen geacht zich integer te gedragen. Toch zijn er verschillen: worden de regels omtrent ‘gedragingen‘ voor raadsleden, burgemeester en wethouders ‘codes’ genoemd, voor ambtenaren is het opgenomen in artikel 15 van hun arbeidsvoorwaarden onder het kopje ‘integriteitscode’.

Veel zaken komen in alle drie de ‘codes’ terug zoals: geschenken, reizen, declaraties enz. Met één opvallend verschil. Bij de ambtenaren staat nadrukkelijk; “Wij zullen deze integriteitscode handhaven. Dit vooral door goed voorbeeldgedrag en door openheid. Bij ernstige overtredingen wordt aangifte gedaan bij de politie of volgen disciplinaire maatregelen.”

Bij de codes voor de raadsleden en wethouders wordt er slechts een bewaker/stimulator aangewezen en openheid is met alle opgelegde geheimhoudingen bij de meeste dames en heren politici/bestuurders ver te zoeken.

Verschil moet er klaarblijkelijk zijn!

Louis van der Kallen 

 


 

| TOEZICHT OP DE SCHULD |

 

De Raad voor de financiële verhoudingen (Rfv) heeft een advies uitgebracht over een concept-herziening van artikel 12 van de Financiële-verhoudingenwet, waarin zij stelt dat provincies als toezichthouders op de gemeentefinanciën wettelijk de mogelijkheid zouden moeten krijgen gemeenten onder verscherpte controle te plaatsen bij een onverantwoord hoge schuldenlast.

Provincies moeten gemeenten, volgens het Rfv advies, onder curatele kunnen plaatsen als die zich te diep in de schulden steken. Nu kunnen gemeenten vrijwel onbeperkt leningen afsluiten.

Bij de beoordeling van de financiële positie van de gemeenten moet verder worden gekeken dan alleen of de gemeentebegroting structureel reëel en in evenwicht is. De schuldenlast bepaalt immers in hoge mate de wendbaarheid en weerbaarheid van een gemeente om toekomstige tegenvallers op te vangen.

Rente en aflossing leggen namelijk beslag op toekomstige inkomsten. Het gevaar is dat bij hoge schulden de uitgaven aan rente en aflossing de bestedingen aan noodzakelijke publieke voorzieningen kunnen verdringen. Gezien de grote opgaven waarvoor gemeenten zich in het licht van onder andere de decentralisaties en de bezuinigingen gesteld zien, acht de Rfv de schuldpositie ‘een relevant gegeven bij het beoordelen van de financiële positie van een gemeente.’

De Rfv vindt verder dat het wettelijk eveneens mogelijk zou moeten zijn een gemeente onder preventief toezicht te stellen als de omvang van de algemene reserve onder een bepaalde kritische grens (onder de zogeheten ‘vrij te laten buffer’) terecht komt. De gemeente moet dan wel onder preventief toezicht komen te staan en er dient een plan van aanpak te volgen voor het oplossen van de problematiek. Na deze periode zou opnieuw moeten worden beoordeeld in hoeverre het gezien de marktomstandigheden reëel is dat de gemeente zelf in staat is de negatieve algemene reserve alsnog aan te vullen, of dat er sprake is van een structureel probleem. “Er dient een reëel perspectief op een financieel gezonde positie te zijn”, stelt de Rfv in het advies aan minister Plasterk van Binnenlandse Zaken. Daarmee moet worden voorkomen dat een gemeente door het saneren van de financiële tekorten meerjarig op grote achterstand komt. Zo’n benadering is, volgens de Rfv, een beter alternatief dan het bieden van voorwaardelijke steun aan gemeenten die door het afwaarderen van grondposities in de financiële problemen zijn gekomen. Het wachten op betere tijden is geen alternatief ‘omdat de ellende blijft meeslepen.’

Preventief toezicht is volgens de Rfv een belangrijk instrument om het beroep van gemeenten op artikel 12 – extra financiële ondersteuning uit het gemeentefonds – tot een minimum te beperken. Voorkomen is beter dan genezen. Dit betekent dat het financieel toezicht tijdig problemen signaleert en indien nodig preventief toezicht instelt. Bij het financieel toezicht gaat het met name om het waarschuwen en aansporen van gemeenten de nodige maatregelen te nemen.

De BSD hoopt dat minister Plasterk dit advies van de Rfv overneemt. Want in de jaarrekening en balans van de gemeente Bergen op Zoom zitten nog de nodige verborgen zwarte financiële gaten, zoals: niet marktconforme vierkante meter prijzen bij diverse grondexploitaties, claims op derden met een lage realiteitswaarde, weinig realistische grondverkoopverwachtingen enz. Als deze zaken op een meer realistische wijze of met hantering van het voorzorgprincipe ingevuld zouden worden was de weerstandsreserve zwaar negatief.

Kortom: straks een reden voor de provincie om in te grijpen, want de schulden positie van de gemeente Bergen op Zoom van circa € 3.300 per inwoner (stand december 2012) is al bijzonder hoog.

Louis van der Kallen