HARDLEERS!/ VERKIEZINGEN 2018-2019/ DROMEN/ DE BRABANTSE WAL

| jaar 4 | nummer 156 |

| 09-04-2017 | 12.00 uur |


 

| HARDLEERS!  |  

 

Keer op keer verbaas ik mij over de hardleersheid van leden van het college. Of moet misschien geconcludeerd worden dat soms selectief het gehoorapparaat wordt uitgezet? Of moet geconcludeerd worden dat leden van het college graag alleen geluiden en mensen tegen willen komen die welgevallig zijn en vertellen wat ze willen horen?

Nog steeds worden bij zogenoemde bewonersbijeenkomsten alleen de “belanghebbenden uit de directe omgeving” uitgenodigd. Zo ook bij de bijeenkomst over de invulling van het brandweerterrein. Conclusie van wethouder van der Velden: “zolang op de Kaai geparkeerd wordt, zijn extra plekken niet nodig. Reeds diverse keren schreef de BSD fractie over de verkeers- en parkeerproblematiek van de Zuid-Westsingel en omstreken zoals Boutershemstraat, Glymesstraat, Belvéderestraat. De BSD schreef hierover brieven in juli 2014 en januari 2016. De parkeerproblematiek in die straten is alleen maar toegenomen. Dat dienen collegeleden te weten. Het verder laten vervallen en afsluiten van parkeermogelijkheden in de omgeving van die straten zal alleen maar leiden tot nog meer parkeerproblemen en dalende prijzen van de woningen.

Ook het korte termijn denken, als het uitkomt, is een steeds terugkerend probleem. Zo vindt wethouder van der Velden “zo’n open Kaai te ver weg om er nu al rekening mee te houden”. Dat is op termijn niet verstandig. Tenzij er nu definitief een punt wordt gezet achter de dromen over een open Kaai. Dan er ook niet meer over praten, niet meer opnemen in verkiezingsprogramma’s ( als lekkermakertje) en zeker geen geld meer besteden aan het maken van dat soort plannen. Wees eerlijk en bereid de (parkeer) problemen die er zijn ook te bespreken met belanghebbenden die wat verder weg wonen, maar die wel getroffen worden door een eventuele bebouwing van het voormalige brandweerterrein. 

Louis van der Kallen

 


 

| VERKIEZINGEN 2018/2019 |  

 

Volgend jaar zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad en in 2019 voor het waterschap. Met dat vooruitzicht ben ik mij, als partijleider van de BSD en van Ons Water, bewust van de noodzaak tot verjonging en zo mogelijk ook tot feminisering.

De BSD fractie bestaat  uit vier mannelijke raadsleden met een gemiddelde leeftijd van ruim 62 jaar. De Ons Water fractie bestaat uit vier mannelijke leden met een gemiddelde leeftijd van ruim 66 jaar. De samenwerkingsfractie Ons Water/ West-Brabant Waterbreed bestaat uit zeven mannen met een gemiddelde leeftijd van ruim 63 jaar. Fracties van vooral mannen op leeftijd. Alleen in de samenwerkingsfractie van het waterschap zit één jonkie onze fractievoorzitter Niels Mureau (40 jaar). Dat moet veranderen! Niet dat ik ontevreden ben met mijn fractiegenoten, maar voor de continuïteit is het nodig te verjongen. Zelf ben ik niet van plan te stoppen en de meeste van mijn fractiegenoten ook niet. Maar soms haalt de leeftijd je in en groeit het besef dat besturen wel voor eeuwig is, maar bestuurders helaas sterfelijk zijn en soms te vast zitten in oude gewoontes en denkpatronen. Daarom ben ik voor de BSD en voor Ons Water op zoek naar jonge mensen die in het besturen van Bergen op Zoom of het waterschap Brabantse Delta een uitdaging zien. Niet voor een periode maar voor, als het aan mij ligt, tientallen jaren. Interesse? Ik ben bereid je op te leiden en te begeleiden. Maak eens een afspraak ik praat er graag over. 

Louis van der Kallen

 


 

| DROMEN |  

 

Bergen op Zoom werkt aan een nieuwe toekomstvisie en stimuleert daartoe haar burgers te dromen. Nu heb ik niet zoveel met dit soort projecten omdat in de praktijk blijkt dat dit soort projecten slechts zelden ergens toe leiden en de uiteindelijk voor veel geld geproduceerde toekomstvisie al snel in de onderste la verdwijnt en er bij de ambtenaren en de politici alleen uitkomt als er nagedacht wordt over een nieuwe. 

De vorige van november 2008 met de ‘mooie’ titel “Toekomstvisie Bergen op Zoom 2025” trof ook dat lot. In mijn beleving is alleen de doelstelling (geheel tegen mijn wens), die wel consequent is nagestreefd maar gelukkig nog niet gerealiseerd, de door een raadsmeerderheid gewenste smaakverandering van de Binnenschelde. Zout in plaats van zoet. Mijn probleem met dit soort stukken is dat ze veel geld kosten en veelal door mensen van buiten geschreven worden. Consultants verdienen er vaak goed geld mee. Zij worden bij het karwei ondersteund door (top)ambtenaren die, net als die consultants, in een gemeente als Bergen op Zoom maar passanten zijn. Ze komen van buiten en als ze hun CV met een verblijf in het ambtelijk apparaat van Bergen op Zoom hebben opgeleukt vertrekken ze weer om elders meer te verdienen. 

Het beeld dat het college uitstraalt is dat het goed gaat met Bergen op Zoom. De ‘wereld, Europa, de nationale en provinciale overheden vinden dat het goed gaat met Bergen op Zoom’ zo is de vaak herhaalde boodschap. De prijzen stroomden binnen. Ik weet wel beter. De werklozen, de bijstandtrekkers, de zorgbehoevende ouderen of kinderen en de middenstanders denken daar heel anders over. Voor mij moet een visie op de gemeente en de stad komen van mensen die met hart en ziel met de gemeenschap verbonden zijn. Die niet alleen werken vanuit hun logica maar ook vanuit de emotie en geschiedenis die de gemeenschap drijft. Mijn ervaring, opgedaan bij diverse gemeenten waar ik naar gemeentelijke visies heb gekeken, vertelt mij dat een visie alleen wordt gebruikt en nagestreefd als hij echt van de lokale politiek (gemeenschap) is. Een visie opgesteld door duur betaalde consultants en (top)ambtenaren van buiten hebben zelden een gevolg. Ze worden niet uitgevoerd of nagestreefd. Ze kwamen niet uit het hart.

Een visie moet komen uit het DNA van de gemeenschap. Ik ben er van overtuigd dat onze gemeente behoefte heeft aan een toekomstvisie, opgesteld en uitgevoerd door de mensen en hun nageslacht die wel deel uitmaken van het DNA van de stad. Die haar geschiedenis kennen en daar deelgenoot van willen zijn en blijven. Omdat de toekomstvisie en de gemeenschap een blijvend onderdeel is van hun toekomst en die van hun kinderen. Voor hen is een dergelijk stuk veel meer dan een paar stukken in de krant.,  waarvoor echt gewerkt moet worden, ook zonder daarvoor betaald te krijgen. Nu heb ik nog de hoop dat het deze keer anders zal zijn, ik heb dan ook één van de bijeenkomsten bezocht waar inwoners van de gemeente Bergen op Zoom hun dromen voor en over hun Bergen mochten vertellen en hun mogelijke rol in de realisering er van konden toelichten. De opzet van deze bijeenkomst. dit keer op Fort de Roovere sprak mij aan. In twee kleine groepen met in mijn geval twee raadsleden die het gesprek vakkundig modereerde (Meino Dam en Annette Stinenbosch) kwamen burgers aan het woord met hart voor hun leefgemeenschap. Wat mij gelijk opviel was dat er zelfs iets meer vrouwelijke dan mannelijke gespreksdeelnemers waren. Over ‘dromende politici’ heb ik als eens weinig complimenteus geschreven. Dit keer ben ik hoopvoller. Het waren, op mij na, dromende burgers. Hoewel het in een armlastige gemeente verrekte moeilijk zal zijn om van dromen tot uitvoering te komen, geeft dat dit raadslid moed. Er werd veel gedroomd en wat in mijn ogen het mooiste was? Ik was de oudste! Zonder de leeftijden geïnventariseerd te hebben sluit ik niet uit dat circa de helft van de dromers jonger was dan 40 jaar. Er is voor onze gemeenschap dus nog hoop.

Droom mee en plaats jou toekomst verhaal!  

Louis van der Kallen

 


 

| DE BRABANTSE WAL |  

 

Brabantse Wal Woensdrecht, gezien vanaf de A58

Afgelopen week hebben de gemeenteraden van Steenbergen, Woensdrecht en Bergen op Zoom uitgebreid met elkaar gesproken, van gedachten gewisseld en getracht samen iets van een ‘gezamenlijke visie’ te ontwikkelen om tot verdere samenwerking te  komen in de toekomst. Hoewel het onderwerp zeer prikkelde kon ik er helaas niet bij zijn. Maar ik heb begrepen uit diverse nieuwsbladen dat het een zeer geanimeerde bijeenkomst is geweest.

Tijdens de bijeenkomst werd het begrip “branding” ingebracht. Een beproefde strategie om de aandacht op je (naam) te richten, om gezien en gehoord te worden. Dit zou heel goed ingezet kunnen worden om extra aandacht te trekken voor de Brabantse Wal als trekpleister voor toeristen en bezoekers. De Brabantse Wal, een bijzonder geologisch verschijnsel dat door de eeuwen heen is gevormd. Een gebied dat veel interessants te bieden heeft en hoge ontwikkelingspotentie in zich heeft.

Zaterdag 8 april j.l. las ik een interessant artikel in BN/De Stem, waarin wethouder Martin Groffen van de gemeente Woensdrecht de pers rondleidde door dit unieke gebied. Een goed gekozen moment tijdens de ontluikende lente en het naderende toeristenseizoen. Hij wees daarbij vooral op de ‘parels’ die de gemeente Woensdrecht rijk is. En terecht. De bezienswaardigheden waar hij de aandacht op vestigde zijn inderdaad meer dan de moeite waard om dat met eigen ogen en oren te aanschouwen. Maar de Brabantse Wal herbergt nog twee andere gemeenten, Bergen op Zoom en Steenbergen, met unieke plekjes en waardevol moois om te bezoeken en te ontdekken. Wethouder Groffen tracht met zijn actie te bereiken dat door het doorgeven van deze positieve boodschap, er meer toeristen naar zijn gemeente komen. Een hele legitieme actie, hij komt op voor de belangen van zijn gemeente. Toch zou ik er de voorkeur aan geven dat de drie Brabantse Walgemeenten deze boodschap gezamenlijk zouden uitdragen. Niet om te vertellen dat er van alles te zien en te beleven is op de Brabantse Wal, want als je vind dat je van alles te bieden hebt, heb je eigenlijk niks (unieks) te bieden. Neen door het hanteren van het begrip ‘branding’ kan op een slimme en strategische wijze de aandacht getrokken worden van potentiële bezoekers en toeristen. In de gezamenlijke presentatie naar buiten moet, naast een heleboel aantrekkelijkheden die de drie gemeenten gemeen hebben, de uniciteit van elke gemeente apart en nadrukkelijk naar voren komen. Woensdrecht kan daarbij haar grote diversiteit aan natuur en wandel- en fietsroutes benadrukken, Bergen op Zoom haar natuur en cultuur en Steenbergen haar positie binnen de diverse vaarroutes. De kracht en pracht zit hem juist in de combinatie van al dat moois en prettigs dat te beleven valt in een uniek gebied.

De vraag die al langer gesteld wordt is: Hoe krijgen wij meer bezoekers en toeristen naar al dat moois dat we in gezamenlijkheid te bieden hebben? Zelf heb ik als wethouder in de eerste jaren van deze eeuw getracht daar een succesvolle aanpak voor te ontwikkelen. Dat is me helaas maar gedeeltelijk gelukt. Toch blijf ik met vele anderen geloven in De Brabantse Wal. Om de aandacht van potentiële bezoekers op dit unieke gebied met zijn ‘parels’ gevestigd te krijgen zullen we  een aantal acties moeten ondernemen. Acties die effect zouden kunnen sorteren conform datgene wat je wil bereiken  en verwacht van ‘branding’.

Ik stel voor:

  • Tracht bij de NS te bereiken dat er een dagtrip wordt aangeboden met korting naar Bergen op Zoom en het gebied van De Brabantse Wal.
  • Probeer een (betaald) artikel over de BW in de ANWB-gids geplaatst te krijgen.
  • Zorg dat er bij de vakantiecentra aan de kust van Zeeland, documentatie en videopresentaties te zien zijn, bestemd voor toeristen die behoefte hebben aan een bezoek aan het achterland van Zeeland.
  • Sluit een overeenkomst met het provinciaal bestuur van Zeeland gericht op samenwerking.
  • Breng de Brabantse Wal expliciet onder de aandacht van inwoners en bezoekers van Antwerpen en  omliggende omgeving.
  • Laat reclamespotjes horen en/of zien op radio en TV waarin de Brabantse Wal wordt gepromoot.
  • Maak gebruik van Social Media. Zet vloggers in met een grote groep volgers.
  • Maak de geschiedenis van de Brabantse Wal levend. Laat de ‘Slag om de Schelde’ in het toeristenseizoen door bijvoorbeeld  Stichting De Vierschaer opvoeren.
  • Voor zover er al geen boek geschreven is over de Brabantse Wal, vraag een schrijver/journalist dit te doen en zorg voor exposure in landelijke media zoals praatprogramna’s op TV.

Ik heb niet de intentie dat ik compleet ben, het zijn slechts suggesties. Bovendien zal ik ook niet uniek zijn. Velen gingen mij vooraf denk ik. In de kern gaat het er om hoe we de Brabantse Wal met al haar moois kunnen ontsluiten en bij een breder publiek bekend kunnen maken.

Piet van den Kieboom

 


 

| EEN GRASDAK KAN OOK MOOI ZIJN |