VLUCHTELINGEN DEBAT/ EEN BREDERE KIJK

| jaar 2 | nummer 75 |

| 27-09-2015 | 12.00 uur |


 

| VLUCHTELINGEN DEBAT |  

 

asielzoekersIn een rommelig, soms zelfs chaotisch en slecht geleid debat in de gemeenteraad van Bergen op Zoom op 24 september heeft de PvdA-fractie door haar eigen schuld de steun voor een door henzelf ingediende motie verkwanseld. De motie, mede ondertekend door CDA, D66 en Groen Links, was er op gericht om een onderzoek te verrichten om tijdelijke opvang van asielzoekers in Bergen op Zoom mogelijk te maken.

De VVD-fractie was van begin af aan tegenstander van hetgeen in de motie aan het college van B&W werd gevraagd, namelijk een onderzoek naar het beschikbaar stellen van vastgoed dat geschikt is voor de opvang van asielzoekers. Lijst Linssen en GB/WP zetten de deur nog op een kier. Voor de BSD-fractie was het vertrekpunt dat er voor echte vluchtelingen altijd een opvang mogelijk moet zijn in Bergen op Zoom. Daarom had de BSD-fractie, om hierover een afgewogen en zorgvuldig besluit te kunnen nemen, een aantal vragen aan de PvdA-fractie gesteld ter verduidelijking van hun motie. Zo werden in de motie asielzoekers en vluchtelingen op een hoop gegooid, ontbrak het aan communicatie en dialoog met de bevolking vooraf, was er geen overleg geweest vooraf met de eigenaren van de door de PvdA voorgestelde lokaliteiten, werd er gesproken over acceptabele financiële middelen zonder dit verder te onderbouwen, enz. 

De woordvoerder van de PvdA-fractie, Sahin Ergec, weigerde echter in zijn tweede termijn de vragen te beantwoorden. Hij ging zelfs zover om tijdens de tweede termijn de woordvoerder van de BSD-fractie continu te storen en wilde hem zelfs verbieden door te gaan met het benoemen van argumenten waarom de BSD-fractie op deze manier de motie niet kon steunen. Een door de fracties van de VVD, GB/WP en Lijst Linssen aangereikt alternatief, namelijk een goed voorbereid initiatief voorleggen aan de raad, waarbij de PvdA-fractie kartrekker zou zijn, werd niet opgepikt en verzandde in felle debatten, interrupties en verwijten over en weer. De fracties die de motie mede hadden ondertekend zagen het met lede ogen aan en gingen steeds meer twijfelen aan de wijze waarop de PvdA-fractie de hele aanpak had voorbereid. Aan het slot van het debat trok de PvdA-fractie haar motie in waarvoor de steun door eigen toedoen steeds verder afbrokkelde.

Conclusie
Een goed bedoeld initiatief om onderzoek te doen naar de mogelijkheden om te komen tot de opvang en tijdelijke huisvesting van vluchtelingen in Bergen op Zoom, werd door een slechte voorbereiding, krakkemikkig in elkaar gezette motie en door politiek onhandig opereren een mislukking. Omdat er in het debat ook geen concrete afspraken zijn gemaakt voor de toekomst, zijn de mogelijkheden voor huisvesting van mensen die huis en haard hebben moeten verlaten door oorlog en geweld, in Bergen op Zoom verder weg dan ooit. Een gemiste kans! 

Jammer!

Piet van den Kieboom

 


 

| EEN BREDERE KIJK |  

 

vluchtelingen

Belgische vluchtelingen

Deze week was het vluchtelingendebat het thema in de media. Zowel in de visuele media, de landelijke pers, de lokale media en de ‘sociale’ media was de discussie dominant aanwezig. Ieder mens benadert een dergelijk thema vanuit zijn eigen geschiedenis, ervaring en in de loop van zijn of haar leven vergaarde kennis en levensovertuiging.

Ik ben sociaal democratisch opgevoed, maar wel met levensvisie die niet voorbij gaat aan de realiteit van alledag. De benadering van mijn moeder (mijn vader was reeds vroeg gestorven) was: kijk en leer van het verleden. Ik heb dan ook mijn hele denkende leven belangstelling gehad voor geschiedenis in brede zin. Niet alleen de grote wereldgebeurtenissen zoals oorlogen en natuurrampen, maar ook politieke en maatschappelijke ontwikkelingen, alsmede de geschiedenis van de ‘gewone’ mensen. In dat licht beschouwd zijn vluchtelingen en volksverhuizingen zo oud als de mensheid. Klimaatveranderingen, oorlogen, honger, (religieuze) vrijheid, vervolgingen en de wens tot een beter leven waren de motieven voor mensen om op drift te raken. 

Ook ons continent kende vele vluchtelingenstromen. Als we ons beperken tot de laatste eeuw dan hebben we als Nederland de Belgische vluchtelingen gekend die aan het begin van de eerste wereldoorlog zuid Nederland en ook Bergen op Zoom overspoelden. Voorafgaand aan de tweede wereldoorlog waren het de Joodse vluchtelingen die de onderdrukking en vervolging in Duitsland trachtten te ontvluchten. Werden de Belgen gelaten en met een zekere warmte ontvangen, de Joodse vluchtelingen waren aanzienlijk minder welkom en vele werden teruggestuurd. Met alle verschrikkelijke gevolgen van dien. Aan het eind van de tweede wereldoorlog waren het vooral de Duitse vluchtelingen die voor de Russische troepen uit werden verdreven uit Oost Pruisen en (Opper) Silezië en later zelfs gedeporteerd werden uit wat nu Polen is. Terwijl de Polen door de Russen werden verdreven uit grote gebieden die nu gelegen zijn in Wit Rusland.

Toch is er een fors verschil tussen de vluchtelingen van toen en die van nu. Als je beelden bekijkt van de vluchtelingenstromen van toen waren de vluchtelingen in te delen in: complete gezinnen/families bestaande uit mannen en vrouwen met hun kinderen en (groot)ouders en uit vrouwen met hun kinderen. De mannen bleven dan vaak achter om hun have en goed of de oudjes te beschermen of om mee te strijden voor hun land of idealen. Alleenstaande mannen in die vluchtelingenstromen van toen werden beschouwd als lafaards, deserteurs of ‘vijfde colonne‘.

Met die kennis bekijk ik ook nu de beelden en de relatieve overdaad aan jonge mannen wekt ook bij mij de nodige argwaan. Alle opmerkingen van overheidsfunctionarissen die vertellen dat van IS strijders niets is gebleken of die zelfs verklaren dat dit soort radicalen wel met het vliegtuig komen, nemen bij mij en vele anderen die zorg niet weg. Sterker nog het lijkt of onze overheid op dat punt naïef is. Grote gelijkenis vertoont aan Colijn, de toenmalige minister president die, terwijl de Duitse troepen bij wijze van spreken aan de grens stonden, over de radio het volk toesprak met: “Ik verzoek den luisteraars dan ook om wanneer ze straks hunne legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als ze dat ook andere nachten doen.” De meeste vluchtelingen van nu hadden, toen zij vertrokken uit hun gebieden van oorsprong, zeker de wens de oorlog te ontvluchten. Maar er spelen ook andere motieven. Want toen ze veilig waren, trokken ze verder richting gebieden/landen met hogere welvaartsniveaus en inkomenszekerheden, zoals Duitsland, Nederland en Zweden. Is dat vreemd? Nee! Het zijn mensen, die net als u en ik, streven naar een beter leven en een toekomst voor hen zelf en hun kinderen. Op enig moment, op de vaak verschrikkelijk tocht, werden de vluchtelingen dan ook migranten. Helder is dat, als de aantallen maar groot genoeg zijn, de overheden niet bij machte zijn de stroom goed te regelen en de stroom feitelijk zelf bepaalt waarheen zij trekken. Dat is voor veel burgers verontrustend en daar zal de Europese politiek een oplossing voor moeten vinden. Want er kunnen meer stromen opgang komen. Want heel de wereld ziet nu via de media dat als de aantallen maar groot genoeg zijn grenzen niet bestaan.

Niet alleen oorlogen brengen volksverhuizingen op gang, ook economische en sociale veranderingen en ellende kunnen dit veroorzaken. Er zijn landen die volkomen of grotendeels afhankelijk zijn van eenzijdige inkomsten. Neem het aantal landen wat zijn bevolking alleen kan voeden op basis van de olie/gas inkomsten. Bijvoorbeeld landen als Algerije, Libië, Kazachstan, en de golfstaten. Zij draaien op de olie en gas wat aan ons verkocht wordt. Als bijvoorbeeld de omslag naar groene energie echt gaat plaatsvinden, zal dat voor die landen het einde betekenen van hun voornaamste inkomstenbron. Maar ook in een land als Rusland, waar de staatsinkomsten voor meer dan de helft afhankelijk zijn van de export van gas en olie, kan dan een onrust (door wegvallende  sociale zekerheden) ontstaan die een massale volksverhuizing op gang kan brengen. Kunnen wij dat aan? Hoe gaan we er mee om als het dan net zo massaal of zelfs massaler wordt dan de stromen van nu? Wat kan dat betekenen voor ons sociaal zekerheidsstelsel of onze werkgelegenheid of voor de bevolking die nu hier en in Europa leeft? 

Ik heb als Bergs politicus niet het antwoord want het gaat mijn voorstellingsvermogen en mogelijkheden te boven. Maar wij zullen ook als Bergse samenleving moeten nadenken over wat wij kunnen of moeten doen om menswaardig te zijn naar onze medemensen maar wel met behoud van onze ‘zekerheden’. De kop in het zand is geen oplossing. Met net doen alsof het probleem niet bestaat komen we er niet. Op het detailniveau van de Bergse samenleving zullen we moeten kijken hoe we met de problemen van nu omgaan. Maar op landelijk en Europees niveau zal men op zoek moeten gaan naar echte oplossingen en zich voor moeten bereiden op toekomstige scenario’s en de risico’s die de huidige situatie reeds kan bevatten.

Ik ga niet rustig slapen!

Louis van der Kallen