DE POT MET HONING/ REGEREN IS VOORU.I.C.T.ZIEN/ WIE VOLGT?/ (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 6/ BRIEVEN

| jaar 1 | nummer 38 |

| 23-11-2014 | 12.00 uur |


 

| DE POT MET HONING |  

 

honingpotOverheden hebben het moeilijk en bezuinigen of hun leven er vanaf hangt. De Nederlandse overheid gaat daarin heel ver. En op onderdelen, zoals de zorg, veel te ver.

En wat wil Europa? Meer geld uitgeven. Met name om Frankrijk en Italië, de budgettaire zondaars, te plezieren. En waar zou dat geld dan vandaan moeten komen? Van de weinige gezonde banken die er nog zijn in onder andere Nederland. We hebben twee zogenaamde tripel AAA banken. Dat zijn de BNG-bank (Bank Nederlandse Gemeenten) en de Waterschapsbank. Dat zijn alle twee banken die in handen zijn van de Nederlandse gemeenten en waterschappen. Deze banken kunnen nu nog de Nederlandse overheden van redelijk goedkope kredieten voorzien. Maar als ze op de ‘verzoeken’ van Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie,  in zouden moeten gaan zal dat snel veranderen. Want als deze banken als financiers moeten gaan functioneren voor Franse en Italiaanse projecten kan ik wel raden wat er met de kredietwaardigheid van onze laatste twee echt gezonde banken zal gaan gebeuren. En daarmee met de rentetarieven op de kredieten voor gemeenten (ook voor Bergen op Zoom) en waterschappen en daarmee de lasten van de burgers. Ik ga er vanuit dat de aandeelhouders (gemeenten en waterschappen) van deze twee banken tegen Juncker en zijn ideetjes een lange neus zullen trekken. Want ook onze ‘honingpotjes’ zijn ver leeg. En met de decentralisaties in het vooruitzicht zullen wij de twee banken en hun kredieten nog hard nodig hebben.

Louis van der Kallen

 


 

| REGEREN IS VOORU.I.C.T.ZIEN |  

 

internetOverheid en ICT staan mijlenver van de werkelijkheid. U leest de voorbeelden van zeer kostbare en privacy-schendende zaken dagelijks. Nu de decentralisaties voor de deur staan, gaan vele gemeenten diverse systemen implementeren met uw gegevens. Daar bent u simpelweg niet de baas meer over. En de beheerders kunnen niet garanderen dat het veilig is. Nooit…. of toch wel?

Wat als u bijvoorbeeld het internet alleen maar op kunt met een soort van burgerservicenummer? Dit met een uitermate goed beveiligde (versleutelde) verifieerbare identificatie? Dus wel iets beters dan DIGID. Uw privacy zou dan gewaarborgd zijn. Ook tegen de overheden zelf, want de regulering van dit systeem zal door de bevolking zelf geregeld moeten worden. Zodra er onregelmatigheden zijn bij een bepaalde identificatie, dus een persoon die het internet opgaat, dan kunnen andere internetters dit melden. Een burgerpanel, aangevuld met specialistische wijze mannen/vrouwen (rechter, humanist, ICT-expert, etc.) zouden de vraagstukken die rijzen kunnen bespreken en beoordelen. Ook overheden zouden zich hier moeten melden als zij een onderzoek willen starten. Het systeem zelf kan ook meldingen maken of zelfs blokkades opwerpen bij vreemd ‘surfgedrag’ door middel van algoritmes. De vaak 1984-achtige werkwijze van zeker ook onze overheid zou eindelijk eens een halt kunnen worden toegeroepen. 

U moet weer baas worden over uw gegevens. Het inzien van uw gegevens zonder advies en overleg met het burgerpanel van wijzen moet zwaarder bestraft worden, ook als overheden dit doen. De opslag van deze gegevens moet aan u overgelaten worden. U bepaalt wie deze mag inzien en wie niet. Softwaremakers zouden wettelijk geen privédata meer mogen verzamelen. Men verbiedt het patiëntendossier, maar particulier gaat men gewoon vrolijk en onveilig verder. Het is sowieso waanzinnig dat dit mag en dat uw overheid u daar niet tegen beschermt! Niemand zou vogelvrij mogen zijn, maar is dit op dit moment wel. Ook (in) onze lokale gemeente. Eigenlijk is het op deze manier bijna niet te doen om veiligheid te garanderen. Gelukkig wegen de kosten van het falen nog op tegen de baten van de internetvrijheid. Denk maar eens na over mijn betoog. Hopelijk zijn er mensen die eens verder willen nadenken dan de dag van vandaag. Wat ik stel is zeker 100% mogelijk,  hopelijk heb ik het licht gezien én aangezet. 

De landsregering staat niet (meer) bekend om het lange termijn denken: de waan van de dag, oneliners en de kiezer naar de mond praten lijken het devies. Beïnvloeding van onkundige Kamerleden door lobbyclubs nog buiten beschouwing gelaten. Eigenlijk is de burger nu aan zet. Een visie van een aantal mensen in een stadje zoals het Krabbegat  zou wel een begin kunnen maken. Sterker, de door mij gestelde problematiek en een mogelijke oplossing zou de basis van nieuw beleid kunnen en moeten zijn.  Droom ik lekker verder nu, want hiervoor moet heel wat wetgeving op de schop.

Marcel Mulder

 


 

| WIE VOLGT? |  

 

philips museumWoensdag 19 november was er een bijeenkomst van met de mooie titel “Wie volgt?” in het Philips Museum in Eindhoven. Het doel van de bijeenkomst is te zoeken naar wegen om het aanzien van het politieke vak te versterken en daarmee de aantrekkingskracht van politiek-bestuurlijke functies te vergroten. Dat is de gedeelde ambitie van alle leden van het Overleg Rechtspositie Decentrale Politieke Ambtsdragers (ORDPA), de opdrachtgever voor deze bijeenkomsten. 

Het ORDPA is een bestuurlijk overleg bestaande uit het Nederlands Genootschap van Burgemeesters, de Wethoudersvereniging, de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden, Raadslid.nu, vertegenwoordigers namens de Commissarissen van de Koning, de Gedeputeerden en de Statenleden, de Verenigingen voor Belangenbehartiging van Voorzitters, Dagelijks en Algemeen Bestuurders van Waterschappen, de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG), het Interprovinciaal Overleg (IPO), de Unie van Waterschappen (UvW), Abvakabo FNV en het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Het gezelschap bestond vooral uit grijze mannen in pakken. 

Van de website van Wie volgt? had ik de volgende tekst opgedaan als omschrijving van de doelstelling van de bijeenkomst: “Hoe kunnen we het politieke vak meer aanzien geven, met een voorhoede van politieke ambtsdragers die de trots op hun vak willen uitdragen? Die over partijpolitieke en bestuurlijke grenzen heen willen werken aan het versterken van de positie van het politieke ambt? En hoe kan dit, in allianties tussen decentrale politieke ambtsdragers en andere maatschappelijke partijen, het beste vorm worden geven?”

Ik bleek als waterschapsbestuurder uitgenodigd. Ik een ‘voorhoede’? Het gezelschap bleek voor globaal de helft uit Limburgse burgermeesters te bestaan. Een enkele uit Brabant (Dongen), wat raadsleden uit vooral Eindhoven. Een algemeen bestuurlid van het waterschap Schelde Stromen (de enige Zeeuw) en ik als algemeen bestuurslid van het waterschap Brabantse Delta was de enige West-Brabander en er was nog een lid van het dagelijks bestuur van een waterschap uit Limburg, alsmede een vertegenwoordiger van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Ik bleek als enige veroordeeld voor een ambtsmisdrijf. Dat bleek in de discussie geen enkel probleem. Een enkeling vond zelfs dat ik, gezien de aard van de veroordeling en mijn verkiezingsoverwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen, dit als een soort van geuze veroordeling kon beschouwen. Als start van de discussie was er een inspirerende inleiding door hoogleraar bestuurskunde Paul Frissen over het imago van politici, met als startpunt Niccolo Machiavelli.

Mijn beeld van de ‘voorhoede’ was dat ze erkenning en respect van het grote publiek misten. Ze wilden ook geen graaiers genoemd worden. Verder ging het vooral over het ‘fun’-element in de politiek. Dat moest er voor het publiek, wat er niet meer was, en voor de dames en heren politici/bestuurders vooral in blijven en gebracht worden. Politiek kan immers ook leuk zijn. Of de organisatoren veel ideeën opgedaan hebben om het aanzien en het imago van het politiek/bestuurlijke handwerk te vergroten betwijfel ik. Ik heb me wel gemeld voor wat extra bijeenkomsten. Want ik vond de avond wel ‘fun’. Dat veranderde wel toen ik bij de betaalautomaat van de parkeergarage ’t Hooghuis kwam € 11,50!  Chippen/pinnen kon niet. Mijn bankjes van vijf werden niet geslikt. Gelukkig had ik het muntenmapje van mijn vrouw meegenomen. Want ja mijn ervaringen met parkeerautomaten in de lichtstad waren niet zo bijzonder parkeerder vriendelijk. Soms blijken die onbegrijpelijke apparaten in ons eigen Bergen in vergelijking met Eindhoven zo slecht nog niet.

Louis van der Kallen

 


 

| (NATTE-ZOUTE) DROOM OF NACHTMERRIE – 6 |  

 

De honger naar zoet water

Nieuwe Waterweg_StormvloedkeringDe landsregering heeft de “ontwerp-rijksstructuurvisie Grevelingen en Volkerak-Zoommeer” vastgesteld en daarmee het voornemen kenbaar gemaakt een beperkt getij terug te brengen in het Volkerak-Zoommeer en deze wateren op termijn te verzilten. Door de verzilting van laag Nederland is steeds meer zoet water nodig. Nu wordt de schuld gegeven aan zaken die we niet of nauwelijks kunnen beïnvloeden zoals de klimaatverandering en de stijgende zeespiegel. Maar is dat het werkelijke of hele verhaal?

Ik weet zeker van niet! Reeds in de rapporten: “De toekomstige drinkwater voorziening van Nederland van de centrale commissie voor drinkwatervoorziening 1965” en “De waterhuishouding van Nederland” samengesteld door Rijkswaterstaat 1968, wordt nadrukkelijk een andere oorzaak in beeld gebracht. Enerzijds logisch, want de klimaatverandering en de zeespiegelstijging waren nog niet politiek aan de orde laat staan de tunnelvisie op dit punt. Natuurlijk spelen de klimaatverandering en de zeespiegelstijging een rol maar als de grootste oorzaak toen werd een andere schuldige aan gewezen: de veranderingen rond de Nieuwe waterweg! 

Vanaf eind vijftiger jaren van de vorige eeuw tot 1968 zijn er belangrijke ontwikkelingen geweest die de zoetwatervraag om de verzilting via de Nieuwe waterweg tegen te gaan hebben doen toenemen van circa 300 m3/s naar circa 700/800 m3/s. De uitbreiding van het havenareaal (Europoort, Botlekhavens, Eemhaven) en de verdieping van de vaarweg naar deze havens, alsmede de verdieping van de oliegeul van uit zee naar de monding van de Nieuwe Waterweg hebben het vloedvolume toen enorm doen toenemen. Dit heeft tot gevolg gehad dat de rivier zich aangepast heeft aan het toegenomen getijvolume op het traject van de rivier tussen de mond en de betreffende havens. Hierdoor ontstond een verdieping van de rivier in de periode 1958/1964 van circa 2 meter door een proces van terugschrijdende erosie op het traject Hoek van Holland – Maassluis. De verwachting in 1968 was dat dit proces voort zou gaan. Als aanpassing op dit proces werd de norm van het chloridegehalte ter hoogte van de Parkhaven (300mg/l) losgelaten en de toetsplek werd verlegd naar de mond van de Hollandsche IJssel en het advies gegeven: “de bodem van de Nieuwe Maas en de Nieuwe Waterweg te verhogen en vast te leggen.” (Bron: “De waterhuishouding van Nederland” samengesteld door Rijkswaterstaat 1968).  

Gebeurde dit? Nee, het was volgens de politiek immers niet nodig en volgens Rotterdam en de havenbaronnen ongewenst. De Deltawerken kwamen er aan en het zoete water kon door de dammen gestopt worden en doorgeleid worden naar zee via de Nieuwe Waterweg. Maar de Rotterdamse groot muil werd nog groter. Sinds 1968 bleven er gewoon havens bij komen. Dit leidde er toe dat van oude afspraken steeds minder terecht kwam. Als voorbeeld de geschiedenis van de afspraken rond het Volkerak-Zoommeer: “Direct na de afsluiting in 1987 werd het Volkerak-Zoommeer doorgespoeld met water uit het Hollandsch Diep (zoet), teneinde op korte termijn te kunnen beschikken over zoet water voor de regionale watervoorziening in de omliggende gebieden. Hierdoor daalde het gemiddelde chloridegehalte van het Volkerak-Zoommeer binnen één jaar tot de gestelde norm van 0,4 g Cl/l. Het handhaven van deze chloridenorm wordt geregeld door middel van een doorspoelbeheer vanuit het Hollandsch Diep. Zoutaanvoer vindt nog plaats als gevolg van schutverliezen, zoute kwel en uitspoeling uit buitendijkse gronden. In 1993 werd de chloride norm bijgesteld tot 0,45 g/l. Door deze verhoging kon de inlaat vanuit het Hollandsch Diep via de Volkeraksluizen worden beperkt…”

“In het waterakkoord is in 2001 vastgelegd gedurende het groeiseizoen te sturen op 450 mg cl/l bij de meetlocatie Bathse Brug, met uitzondering van perioden van droogte…..”

“In het “droge” jaar 2003 werd door het stopzetten van de inlaat voor doorspoeling de norm voor het chloridegehalte bij de meetpunten Bathse Brug en mond van het spuikanaal herhaaldelijk overschreden.” (Bron;  pagina’s 87/88 van de Milieueffectrapport bij de Rijksstructuurvisie, oktober 2014).  

Wie zijn de slachtoffers van deze zoet water honger van de Nieuwe Waterweg. De boeren en tuinders van Zuid-Holland, Zeeland en West-Brabant en de drinkwaterleidingbedrijven in laag Nederland en daarmee alle consumenten van dat drinkwater. Zij lijden de schades veroorzaakt door de verzilting in de vorm van mindere opbrengsten en hogere kosten. Natuurlijk erken ik dat Rotterdam en zijn havens voor de BV Nederland van onschatbare waarde zijn. Maar het jaar na jaar afwentelen van de verziltingproblemen op boeren, tuinders en drinkwaterbedrijven en het laten verzilten van zoete natuurgebieden zoals laagveen moerassen kan niet blijven voortduren. Het gat dat de Nieuw waterweg heet moet vergaand gedicht worden. Door sluizen die, als er gebrek is aan zoet water, geschut kunnen worden en door maatregelen. die al in 1965 en 1968 werden genoemd als alternatieven. zoals het verhogen/vastleggen van de bodem van de Nieuwe Waterweg eventueel met een drempel en luchtbellenschermen, die nu nog steeds als innovatief door Rijkswaterstaat worden betiteld maar in 1968 al in de grote schutsluizen te IJmuiden werden gebruikt (bron: pagina 33 “De waterhuishouding van Nederland” samengesteld door Rijkswaterstaat 1968). 

Het wordt tijd dat de landelijke politiek zijn werk gaat doen en door krijgt dat vanaf eind jaren vijftig van de vorige eeuw de rest van Nederland gebruikt wordt als zoetwaterleverancier voor de eeuwig hongerige Nieuwe Waterweg. Rotterdam moet ophouden de problemen die haar havenactiviteiten veroorzaken af te wentelen op de rest van Nederland. 

Voor de BSD en Ons Water is het helder: de onnodige verspilling van geld en de vernietiging van de mooie natuur kan nog voorkomen worden. Stop de verzilting. Teken de petitie via https://onswater.com/

Louis van der Kallen

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

17-11
VERWARRENDE SITUATIES, KENMERK LK/14083


19-11
WOONWAGENBELEID, KENMERK LK/14084


21-11
VERZOEK WET OPENBAARHEID VAN BESTUUR, KENMERK LK/14085

 


 

| BEANTWOORDE BRIEVEN |

 

12-11
HANDHAVEN, KENMERK LK/14081

ANTWOORD, KENMERK U14-045874
19-11


26-10
VRAGEN EX ART. 39, AGENDEREN GEVOLGEN ONTWERP-RIJKSSTRUCTUURVISIE GREVELINGEN EN VOLKERAK-ZOOMMEER, KENMERK LK/14078

ANTWOORD, KENMERK U14-045100
19-11


20-10
SPECIALE UITVOEGSTROOK AMBULANCES A4/A58 , KENMERK MM/PVDK/14074

ANTWOORD, KENMERK U14-044498
20-11


20-10
IN- EN UITRITTEN VAN DEDEMSTRAAT, KENMERK LK/14075

ANTWOORD, KENMERK U14-044500
06-11


09-10
JAARREKENING BWB, KENMERK LK/14073

ANTWOORD, KENMERK U14-045154
06-11


08-09
KIJK IN DE POT: EVENEMENTENTERREIN OF NIET, KENMERK PB/14060

ANTWOORD, KENMERK U14-043140
06-11

 


10-04
HET NIET REALISEREN VAN PARKEERPLAATSEN RABO 2, KENMERK LK/14011

ANTWOORD, KENMERK U14-045442
20-11