NEEM BURGERS SERIEUS!/ VERKEERD AANGEBODEN/ EEN OEVERZWALUWWAND/ GEBREK AAN LIEFDE VOOR DE STAD

| jaar 5 | nummer 210 |

| 22-04-2018 | 11.30 uur |


 

| NEEM BURGERS SERIEUS! |  

 

Met regelmaat bezoek ik de hoorzittingen van de adviescommissie voor de bezwaarschriften van de gemeente Bergen op Zoom, in de verwachting dat ik er, ten nutte van mijn raadswerk, iets zal opsteken.

Deze maand stonden er onder andere een aantal bezwaarschriften, ingediend door bewoners/ gebruikers/ eigenaren van panden gelegen aan de Lindebaan en de Bosstraat, op de agenda. De bezwaarschriften waren gericht tegen omgevingsvergunningen, verleend voor het slopen van bestaande bewoningen en het plaatsen van 10 woonunits voor begeleid wonen van jongeren voor de duur van maximaal 10 jaar aan de Lindebaan en voor het wijzingen van een woon- en winkelruimte naar vier woningen voor kamergewijze verhuur aan de Bosstraat.

De vergaderruimte van de commissie stroomde vol met verontruste bewoners en met vertegenwoordigers van de belanghebbende organisaties Evastgoed BV en Praktijk Memo. De bewoners hadden tal van bezwaren, die grotendeels gebaseerd waren op de huidige praktijk van de nu reeds aanwezige jongeren in de begeleid wonen eenheden in de Lindebaan. Hun angst is dat met de capaciteitsvergroting ook die overlast zal toenemen. Genoemd werd onder andere: de parkeerdruk, gegil, geluidsoverlast, drugsoverlast, spugen, beschimpingen, peuken die naar beneden worden gegooid, brandgevaar en vooral het gevoel van onveiligheid op straat, in de eigen tuin of zelfs in de eigen woning. Veel genoemde oorzaken: te weinig begeleiding en onvoldoende klachtenafhandeling. Een vertegenwoordiger van de vergunninghouders ging gedetailleerd en goed voorbereid, met voor bewoners een beschikbare pleitnota, in op de klachten van de bezwaarmakers. Dit in tegenstelling tot de vertegenwoordiger van het college, die het meende te kunnen doen zonder pleitnota en het uit zijn hoofd deed. Effect: hij ging nauwelijks in op de bezwaren van de omwonenden met als gevolg dat bewoners zich door de gemeente niet serieus genomen voelden. Toen zij in de tweede termijn op zijn woorden ingingen, reageerde hij met: “ik heb het niet op die manier gezegd”.

Wat mij stoorde was dat door de gemeentelijke woordvoerder en door de vertegenwoordigster van de vergunninghouders de overlast werd geplaatst in het licht van de overlast die inharent zou zijn aan wonen in een binnenstad en bewoners konden klagen. Maar bewoners hadden niet de behoefte de rol van politieagent op te pakken.

De politiek/bestuurlijke vraag is of een dergelijke woonvorm met die massaliteit in een woonwijk of een binnenstad hoort. Daar kan je vraagtekens bijzetten. Kwetsbare jongeren in een binnenstad vol met verleidingen en prikkels is wat mij betreft niet de locatie voor een concentratie van kwetsbare jongeren. Zij en de omwonenden verdienen een betere oplossing!  

Louis van der Kallen

 


 

| VERKEERD AANGEBODEN |  

 

Met regelmaat bezoek ik de hoorzittingen van de adviescommissie voor de bezwaarschriften van de gemeente Bergen op Zoom, in de verwachting dat ik er, ten nutte van mijn raadswerk, iets zal opsteken.

Deze maand stond er onder andere een bezwaarschrift op de agenda, ingediend tegen een besluit van het college van Burgemeester en Wethouders inzake ‘spoedeisende bestuursdwang en kostenverhaal voor het verwijderen van het afval’. In gewone mensentaal: iemand heeft een boete gekregen van honderd euro voor het plaatsen van een afvalzak naast de container en is het hier niet mee eens. Het was helder dat de zak van de bezwaarmaker was, maar deze ontkende met klem dat deze door de bezwaarmaker buiten de container was geplaatst. Het verhaal van de bezwaarmaker, die zich liet vertegenwoordigen door een getuig van de ‘daad’ was dat er tot tweemaal toe een zak is geplaatst in de container met gebruik van de Saverpas. Bij Saver bleek dat er inderdaad twee tikken waren afgeschreven die middag. De vraag is: wat is er dan gebeurd? Hoe is de zak buiten de container gekomen? De gedachte van de bezwaarmaakster en de getuige: misschien is de zak niet gevallen en heeft een ander die met zijn pas de container heeft geopend (één tik) de zak eruit gehaald om zijn eigen zak te plaatsen en daardoor niet twee keer voor één zak hoefde te betalen. Bij hoge uitzondering werd de secretaris van de commissie (binnenstadbewoonster) om haar mening gevraagd. Zij bevestigde dat soms een zak blijft ‘hangen’ of niet valt en dat dan een volgende gebruiker een container opent met een tik zonder zijn zak kwijt te kunnen. De vertegenwoordiger van de bezwaarmaker kwam overtuigend over. Mede omdat de afgelopen 10 jaar de aanbieder een standaard en goed gebruik had gemaakt van haar Saverpas. De zak stond echter buiten de container en was formeel “verkeerd aangeboden”. Zelf kan ik mij heel goed voorstellen dat iemand de zak heeft verwijderd nadat hij met zijn Saverpas de container heeft geopend. Niemand wil immers betalen voor andermans zak of tweemaal betalen voor de eigen zak. Als binnenstadbewoner maak ik het ook wel mee dat er nog een zak in zit. Ik ga dan gewoon naar de volgende container of met mijn zakje terug naar huis. Ik klop namelijk eerst op de container en als hij vol klinkt, gebruik ik niet mijn Saverpas. Nu is de vraag wanneer is ‘verkeerd aangeboden’ aan de orde? Dat is zeker zo als je een zak buiten de container plaatst. Maar is dat ook zo als je zak te vol is of te licht of te groot waardoor hij niet valt? Ik ben benieuwd naar het advies van de commissie aan het college, want 100 euro boete als je denkt niets verkeerds gedaan te hebben, is heel veel geld.  

Louis van der Kallen    

 


 

| EEN OEVERZWALUWWAND |  

 

Vorige week vrijdag heb ik de ingebruikname bijgewoond van een oeverzwaluwwand aan de oever van de Amertak/Donge te Geertruidenberg. Niet dat getrainde oeverzwaluwen de wand in gebruik namen, maar diverse bij de totstandkoming van de wand betrokken bestuurders en ambtenaren waren uitgenodigd en werden ontvangen op Fort Lunet bij Raamsdonksveer en toegesproken door de initiatiefnemer Peter Verwaters.

Peter Verwaters is de volhouder die, nadat oeverzwaluwen vorig jaar een berg mineralen bij het bedrijf Sibelco in gebruik hadden genomen voor hun nesten, het bedrijf overhaalde de nesten te beschermen en daarna stad en land had bewogen om deze wand te realiseren. Ook ik was benaderd omdat de ideale plek een stukje grond van het waterschap Brabantse Delta was, waar de Amertak de Donge raakt. Ik ben er toen binnen het waterschap achteraan gegaan en beschouw de realisatie als één van de tastbare resultaten van mijn DB lidmaatschap. Ik vond het dan ook leuk voor deze ingebruikname uitgenodigd te zijn.

De locatie is voor de oeverzwaluwen ideaal. Voedsel is er in redelijke overvloed en de wand staat op een rustige, niet voor het publiek toegankelijke, plek. Toch kan het publiek er vanaf een wandelpad aan de andere kant van de Donge straks van genieten. De realisatie van de wand is wat mij betreft een voorbeeld van hoe het moet. Een bedrijf dat een stukje natuur beschermd en overheden die samen met het particulier initiatief iets moois realiseren.

Ik hoop dat Bergen op Zoom daar een voorbeeld aan neemt. Ook in Bergen op Zoom zijn er tal van plekken waar een dergelijk initiatief een succes kan worden. Langs de Binnenschelde, op de Plaat en zelfs in of nabij het Anton van Duinkerkenpark zijn geschikte locaties te vinden.

De BSD heeft het idee van een oeverzwaluwwand middels een brief onder de aandacht van het college van B&W gebracht.

Louis van der Kallen

 


 

| GEBREK AAN LIEFDE VOOR DE STAD |  

 

 

De BSD fractie heeft al vele malen gewezen op de ontsierende elementen in onze binnenstad, zoals nu weer op de Grote Markt. Zie o.a. onze nieuwsbrieven “gebrek aan liefde” en “liefde voor lelijkheid” en bijvoorbeeld onze brief van 5 mei 2017

Louis van der Kallen

STEUN ONS DOOR DE BSD FACEBOOKPAGINA LEUK TE VINDEN