GROEN LINKS BEENTJE GELICHT?/ DE FACTOR ARBEID/ EIKENPROCESSIERUPSEN

| jaar 5 | nummer 233 |

| 16-09-2018 | 10.30 uur |


 

| PARKEREN SCOOTMOBIEL |  

 

PARKEREN SCOOTMOBIEL

De BSD denkt mee over een oplossing voor het parkeerprobleem van scootmobielen en scooters bij portiekwoningen in Halsteren.

Gepostet von Bergse Sociaal Democraten – BSD am Sonntag, 16. September 2018

(geluid aanzetten in video)

Louis van der Kallen denkt mee over een oplossing voor het parkeerprobleem van scootmobielen en scooters bij portiekwoningen in Halsteren.

 


 

| GROEN LINKS BEENTJE GELICHT? |  

 

Sinds januari 2016 werkt de gemeenteraad volgens het BOB-vergadermodel, dat als volgt is opgebouwd:

  • Agendering in het presidium, daarna afhandeling middels het BOB model.
  • Beeldvorming; in week 1 een beeldvormingsavond met presentaties, inspreken en technische vragen. In week 2 eventueel nog een beeldvormingsavond met presentaties.
  • Oordeelsvorming; in week 3 zijn dan de commissievergaderingen over een onderwerp.
  • Besluitvorming; in week 4 is de raadsvergadering.

Als start van de behandeling in het BOB model heeft het presidium middels een marginale toetsing bepaald dat het onderwerp voldoende is onderbouwd en vastgesteld hoe het onderwerp het BOB traject in kan. Fracties hebben dus minimaal ruim vier weken de tijd zich te verdiepen in het onderwerp. Ten aanzien van het City Service Punt stond dit al op de agenda van het presidium van 7 mei! Dus fracties hadden ruim 4 maanden de tijd om te bepalen welke informatie nodig was om tot een oordeel te komen. Pas na ruim 120 dagen van studeren op een voorstel door 20 raadsleden, 16 burgerleden, vier fractieassistenten en diverse meedenkers komen vier coalitiefracties plotseling tot verbijsterende nieuwe inzichten dat het danig anders moet met het voorstel van het City Service Punt. Het is op zijn minst verrassend dat de coalitiefracties tussen week drie en vier in het BOB traject plotseling totaal van inzicht veranderen en in de gemeenteraad een voorstel afwijzen dat zij een week daarvoor nog met enthousiasme omarmden. Het voorbereiden van een raadsvoorstel, inclusief de eventuele onderzoeken, kost tienduizenden euro’s aan ambtelijke en soms externe uren. Als je dan bedenkt dat het in de politieke cultuur van Bergen op Zoom heel gebruikelijk is dat wethouders samenwerken met hun fracties, is het helemaal raar dat het in de voorbereiding van een voorstel zo fout kan gaan dat alle coalitiefracties in één keer van enthousiast voor omslaan naar gemotiveerd tegen!

Mijn conclusie: coalitiegenoot Groen Links is in het ootje genomen. Leuk speeltje z’n City Service Punt maar nu even niet, moeten de anderen gedacht hebben. Groen Links moet als getalsmatig overbodige coalitiegenoot wel haar plaats weten! Heb ik het mis? Mogelijk. Misschien is het probleem dat de wethouder van alles Arjan van der Weegen, de dirigent van dit college, wegens ziekte is uitgeschakeld. Of zijn de coalitiepartijen plotseling als bij toverslag echt duaal geworden?

Zelf had de BSD in de commissievergadering niet vermeld of de BSD voor of tegen het voorstel zou stemmen. Wij voorzagen een aantal problemen bij de realisering van het City Service Punt. De BSD vroeg aandacht voor: handhaving, openingsuren, brandwerendheid, geluidoverlast en over het gebrek aan het profijtbeginsel in het voorstel. Hierover schreef ik vorige week al in de BSD nieuwsbrief. In de raad van afgelopen donderdag heb ik nog aandacht gevraagd voor de bestemmingsplan situatie rond de mogelijke realisering van het City Service Punt. Wat kan, wat kan aangepast worden en wat was de bedoeling van de opstellers van het bestemmingsplan van wat mogelijk zou zijn op die locatie. Bestemmingsplannen hebben tot doel burgers en bedrijven zekerheden te bieden. Een te ruime interpretatie van de mogelijkheden die bestemmingplannen bieden ondergraven de ‘zekerheden’ van belanghebbenden.

Na de eerste termijn van de wethouder, die zelf niet het voorstel deed City Service Punt van de agenda te halen, deed ik een voorstel van orde om het City Service Punt van de agenda te halen.
Dat werd echter afgewezen. Ik verbaasde mij wel over de reactie van de wethouder. In ons politiek systeem is het gebruikelijk dat een portefeuillehouder, wiens voorstel door de voltallige coalitie wordt afgewezen, dit intrekt c.q. de raad verzoekt dat te mogen doen. Dat deed hij naar zijn zeggen niet omdat dit aan de gemeenteraad zou zijn. Dat is echter een wel heel bijzondere uitleg van artikel 34 van het reglement van orde: “een collegevoorstel aan de raad dat vermeld staat op de voorlopige agenda van de raadsvergadering, wordt niet ingetrokken zonder toestemming van de raad”. Hij had de raad om toestemming kunnen vragen het voorstel in te mogen trekken. Nee, hij en een raadsmeerderheid koos, heel democratisch, voor een inwrijfbeurt van D66 en Lijst Linssen. Hoe mooi kan de politiek van zelfkastijding zijn. Of was dit alles conform het draaiboek, inclusief een magere verdediging door de wethouder voor de vorm? Er was geen enkele overtuigingspoging zoals eigenlijk gewenst zou zijn in ons zogenaamde duale stelsel. Nu kwam het tot de rare situatie dat vijf leden van het linkse, fietsvriendelijk blok (SP, PvdA, BSD ), Steunpunt en één lid van het CDA het collegevoorstel steunde. Het hele debat, zoals gevoerd vanuit de college partijen, had naar mijn gevoel het karakter van een motie van afkeuring. Het voorstel was “onvoldoende uitgekristalliseerd”. Na meer dan 120 dagen behandeltijd tot de conclusie komen dat er wezenlijke stukken en kennis in het voorstel ontbreken is droevig. Had het college gefaald? Had het ambtelijk apparaat haar werk niet gedaan? Of hadden de collegepartijen, inclusief de wethouders, niet gecommuniceerd met elkaar over de wensen en mogelijkheden?

Een leermoment is het BOB model. Als na een traject van feitelijk meer dan 120 dagen 19 coalitieraadsleden met politieke aanhang in enkele dagen, op het einde van het traject, alsnog van mening veranderen, roept dat het vraagteken op of dat BOB model wel die informatie boven haalt die relevant is.  De vraag is dan: blijven we hier aan meedoen? Het moet immers geen buitengewoon dure bezigheidstherapie worden. Daar zijn de belangen te groot voor en de belastingencenten te kostbaar. De BSD neigde naar een tegenstem. Maar nu het er inhoudelijk niet meer toe deed, hetgeen ik in eerste termijn al concludeerde, stemden wij voor om het politiek scherp te stellen,  zodat duidelijk zou worden dat de BSD, in tegenstelling tot de coalitiepartijen, wel waardering heeft voor het geleverde vele werk van het college en het ambtelijke apparaat. Want met de inhoud van het in de commissie gevoerde debat, de beantwoording van de vele technische vragen en de toezeggingen van het college waren wij van oordeel dat het collegevoorstel wel degelijk voldeed aan de voorwaarden om tot besluitvorming over te gaan. Door nu wel voor te stemmen gaven wij met die politieke voorstem aan dat voor ons een realisering van een City Service Punt, om het fietsgebruik te bevorderen, belangrijk is en wij (het linkse blok) wel hechten aan een heroverweging nu dit voorstel is afgewezen. Mogelijk op een andere plaats en onder andere voorwaarden! Of verdwijnt het dossier City Service Punt in een diepe ambtelijke lade en geniet Groen Links nog lang van die prachtige wethouderszetel. Mogelijk passen we de zetelopstelling in de raadszaal ook maar aan. Ruilen de Groen Links raadsleden van plaats met die van de BSD. Groen Links meer in het centrum, vlak bij de coalitieleiders van GBWP en de BSD naast de andere leden van het echte linkse blok.

Louis van der Kallen    

 


 

| DE FACTOR ARBEID |  

 

De afgelopen maand bezocht ik twee bijeenkomsten waar de economische ontwikkeling/ambitie van West-Brabant centraal stond. De eerste was in het oude stadhuis van Breda. Nu heb ik als bewoner van het centrum van Bergen op Zoom normaliter weinig te zoeken in het centrum van Breda. Maar het oude stadhuis van  Breda leek mij een bezoek waard.

Het viel mij op dat sommige zaken in Bergen op Zoom nog niet zo slecht geregeld zijn. Ons stadhuis is makkelijk te vinden en ruimschoots aanwezig op de groene richtingbordjes. Alle reden ook, het is de moeite van een bezoek waard en wij zijn er trots op. Hoe anders is dat in Breda. Wel dezelfde groene bordjes. Maar nergens op die bordjes het oude stadhuis te vinden. Klaarblijkelijk vinden de bestuurders van Breda hun eigen oude stadhuis niet de moeite waard. Ik geef ze ongelijk. De buitenkant op de Grote Markt is niet zo mooi als ons stadhuis maar de binnenkant, zeker de hal, is een bezoek zeker waard.

In de bijeenkomst gaf Paul Depla als voorzitter van de Regio West-Brabant (RWB) een toelichting op het koersdocument, mede opgesteld naar aanleiding van de analyse van Prof. Dr. Tordoir. Het bevreemdt mij als raadslid dat ik op de website van de RWB ik tevergeefs zoek naar beide documenten. Hoezo transparant bestuur? De presentatie van Depla ging over de economische ambities van West-Brabant en hoe de Economic Board daar in de triple helix met overheden, bedrijfsleven en onderwijsinstellingen, vorm aan probeert te geven. Een soort SER, noemde Depla het “maar dan zonder de vakbonden”. Voor mij gek dat je onder andere over de arbeidsmarkt praat zonder de vakbonden. De ‘mens’ kwam eigenlijk in het geheel niet voor in het Depla verhaal. Dat viel zelfs twee aanwezige VVD raadsleden op. Robbert-Jan Willeboordse van de gemeente Woensdrecht en Maarten van ’t Hof van Bergen op Zoom vroegen om “aandacht voor mensen”. Voor mij is het helder. In zoiets als een Economic Board, die nadenkt over de economische ambities van West-Brabant, hoort ook een deskundige van de vakbeweging. Praten over de arbeidsmarkt zonder de vakbeweging, zonder de deskundigheid op dit gebied van de vakbeweging, is weinig effectief en voor mensen als ik niet acceptabel. De factor arbeid is niet alleen een kostenpost en vestigingsvoorwaarde. Soms lijkt het of een bepaalde mate van werkloosheid door de dames en heren bestuurders zelfs als wenselijk wordt beschouwd om het arbeidsaanbod hoog en de lonen laag te kunnen houden. Dat krijg je als je gesprekspartners alleen bestaan uit ondernemers, bestuurders, professoren en onderwijsbestuurders.

Het kan anders. Bij de presentatie van VNO-NCW West-Brabant/Zeeland bij De Schaft (het informatiecentrum over toren Pompejus op Fort de Roovere) waarbij de Schijf “Uw onderneming” werd gepresenteerd. Die schijf bevat drie sectoren, te weten: duurzaam ondernemen (groen), goede infrastructuur & ruimte (blauw) en goed personeel (rood). Daarbij is nadrukkelijk aandacht voor overleg met de vakbonden. Binnen de Brabantse Wal erkennen de ondernemers wel het belang en de kennis van de vakbonden als het gaat om personeelsaangelegenheden. 

Louis van der Kallen

 


 

| EIKENPROCESSIERUPSEN |  

 

“bron: Waarneming.nl (https://waarneming.nl)”

In 2015 werd aangetoond dat onder andere koolmezen en pimpelmezen jonge eikenprocessierupsen op hun menu hadden geplaatst. Jonge eikenprocessierupsen hebben nog geen brandharen en bleken een geliefde snack voor de mezen.

Recent is aangetoond dat de mezen ook een bijdrage leveren in de reductie van eikenprocessierupsen als ze al brandharen hebben. In dit filmpje is te zien hoe een koolmees een eikenprocessierups ont(brand)haart. Schudden, slaan tegen een tak dat beweegt de rups de brandharen af te schieten, waarna de rups klaar is voor consumptie.

Er worden zelfs al nestkasten voor mezen opgehangen als ondersteuning in de beheersing van de eikenprocessierups. De gemeente Hof van Twente in samenwerking met de Stichting Hofvogels zet de koolmees in als bestrijder van de processierups. Daarvoor hebben vrijwilligers van de stichting Hofvogels 30 nestkasten opgehangen in eikenbomen bij kwetsbare plekken, zoals scholen en langs druk bereden fietspaden. Kool- en pimpelmezen in plaats van gif. Dat lijkt mij voor burgers en scholen met tuinen en de gemeenten een goed idee.

Louis van der Kallen

 

STEUN ONS DOOR DE BSD FACEBOOKPAGINA LEUK TE VINDEN