SORRY/ TROUW/ DURE POPPENKAST

| jaar 2 | nummer 80 |

| 08-11-2015 | 11.30 uur |


 

| MEA CULPA |  

 

oopsVVD-prominent Loek Hermans heeft het fractievoorzitterschap van zijn fractie in de Eerste kamer neergelegd. Hij had ook weinig keus nadat de rechter had geoordeeld dat Hermans als voorzitter van de Raad van Commissarissen ernstig had gefaald in het toezicht op het bestuur van Zorginstelling Mea Vita. 

De eerste associatie die  bij mij opkwam  was ‘Mea Culpa, een Latijnse uitdrukking voor ‘mijn schuld’. Het waren de eerste Latijnse woorden die ik als 11-jarig ventje uit mijn hoofd moest leren, omdat meneer pastoor mij had ‘uitverkoren’ om misdienaar te worden van de voormalige H.Hartkerk in Oost. We moesten zelfs ‘Mea Maxima Culpa’ (grote schuld) belijden tegenover de God van de Rooms katholieke Kerk. 

Er waren de afgelopen weken meer forse blunders te melden, begaan door toppers in het openbaar domein. Zo werd duidelijk dat het mislukte prestigeproject HSL en de snelle trein de Fyra, die vanuit Amsterdam via Brussel naar Parijs had moeten rijden, de samenleving miljarden heeft gekost. Zo ook de Masserati-fanaat die als eerst verantwoordelijke van woningcorporatie Rochdale onverantwoorde besluiten nam, evenals de verantwoordelijken bij de politie in Brabant-Oost, die een aspirant-agent te werk stelden zonder te wachten op de uitslag van een diepgaand antecedentenonderzoek . De gevolgen laten zich vertalen in grote maatschappelijke schade. 

Wat de brokkenmakers gemeen hebben is, dat ze bijna altijd de veilige weg van het aftreden of het neer (moeten) leggen van hun functie kiezen, voor zover daar al sprake van is. Het komt maar zelden voor, of eigenlijk nooit, dat de veroorzaker van dergelijke grote blunders openlijk schuld bekent. Nooit hoor je uit hun mond ‘Mea Culpa’, terwijl dit juist zo helend kan werken voor de samenleving. Het vertrouwen van de burger in de overheid is door de blunders al ernstig geschaad, waardoor ze haar autoriteit grotendeels heeft verloren. Een ‘Mea Culpa’ kan een voorzichtig begin zijn van herstel van het verloren vertrouwen.

Ook in Bergen op Zoom zijn er de laatste decennia blunders begaan door het gemeentebestuur die een grote maatschappelijke en financiële impact hebben. De aankoop van Nedalco is  achteraf zo’n blunder gebleken. In alle eerlijkheid meld ik dat ik destijds deel uitmaakte van het college van B&W die dit besluit nam. Niet dat ik op enige wijze als portefeuillehouder was betrokken bij dit project, maar ik maakte wel deel uit van dit college en ik vertrouwde op mijn collega’s en hun batterij aan adviseurs. Toch zeg ik ‘Mea Culpa’ in de hoop dat anderen mij zullen volgen. Want nog steeds worden zaken afgedekt en verzwegen in Bergen op Zoom. En als dat niet het gewenste effect heeft biedt  de aanduiding “vertrouwelijk” op documenten alsnog een (schijn-)oplossing. Het wordt tijd dat in de gemeente Bergen op Zoom in alle openheid aan waarheidsvinding wordt gedaan om het tanende vertrouwen van de burgers in haar gemeentebestuur te herstellen.

Piet van den Kieboom

 


 

 | TROUW |  

 

Het was in de politiek een bewogen week. Erik Verbogt stapt van Lijst Linssen over naar het CDA. Hij blijkt niet trouw aan de idealen van Lijst Linssen die hij ruim vijf jaren als (duo)raadslid vorm mocht geven binnen die partij. Is hij met de overstap trouw aan zijn kiezers uit Halsteren en Lepelstraat misschien? Aan zijn geweten mogelijk?

Het moment roept vraagtekens op want om de terugkeer van Ton in de raad mogelijk te maken zal er op enig moment een raadslid van die partij terug moeten treden. De fractie voorzitter van Lijst Linssen, Martine Suijkerbuijk, heeft publiekelijk de bereidheid tot terugtreden kenbaar gemaakt. Dat is pas echte trouw aan de leider!

De VVD lijkt trouw te blijven aan haar afspraak, over de Auvergnepolder, om het coalitie pluche te bemachtigen en nu te behouden. Ze lijkt daarmee minder trouw aan haar kiezers die werk zoeken. Nu was er de kans om inhoud te geven aan één van de vele VVD beloften, herhaald bij vele raadsverkiezingen. Die kans lijkt niet gegrepen te worden. Trouw aan wethouderspluche is dus heel wat makkelijker op te brengen dan trouw aan de kiezer. De vraag is accepteert de VVD achterban deze ontrouw of is deze door de vele niet ingevulde VVD verkiezingsbeloften op lokaal en landelijk niveau gewend te slikken en zien zij de VVD meer als een banenmachine dan als partij die staat voor idealen.

Voor mij zijn verkiezingsbeloften altijd het uitgangspunt van mijn handelen. Ook probeer ik trouw te blijven aan de idealen die ik al lang koester.

Louis van der Kallen

 


 

| VISIE |  

 

Op woensdag 4 november was er in het kader van de lopende takendiscussie voor raadsleden een bijeenkomst over een toekomstvisie. Nu heb ik niet zoveel met dit soort discussies omdat in de praktijk blijkt dat dit soort discussies slechts zelden ergens toe leiden en de uiteindelijk voor veel geld geproduceerde visie al snel in de onderste la verdwijnt en er bij de ambtenaren en de politici alleen uitkomt als er nagedacht wordt over een nieuwe.

De vorige van november 2008 met de ‘mooie’ titel “Toekomstvisie Bergen op Zoom 2025” trof ook dat lot. In mijn beleving is alleen de doelstelling (geheel tegen mijn wens), die wel consequent is nagestreefd maar gelukkig nog niet gerealiseerd, de door een raadsmeerderheid gewenste smaakverandering van de Binnenschelde. Zout in plaats van zoet. Mijn probleem met dit soort stukken is dat ze veel geld kosten en veelal door mensen van buiten geschreven worden. Consultants verdienen er vaak goed geld mee. Zij worden bij het karwei ondersteund door (top)ambtenaren die, net als die consultants, in een gemeente als Bergen op Zoom maar passanten zijn. Ze komen van buiten en als ze hun CV met een verblijf in het ambtelijk apparaat van Bergen op Zoom hebben opgeleukt vertrekken ze weer om elders meer te verdienen.

Nu had ik de hoop dat het anders zou zijn. Ik was zelfs gebeld met het verzoek toch vooral aanwezig te zijn. Het was immers in het kader van de takendiscussie en het moest vooral ‘onze’ visie worden. Voor mij begon de avond al met de nodige ergernis. Op een vraag aan de burgemeester hoe het ging met Bergen op Zoom kwam een uitgebreid antwoord dat de “wereld, Europa, de nationale en provinciale overheden vinden dat het goed gaat met Bergen op Zoom. De prijzen stroomden binnen.” Ik weet wel beter. De werklozen, de bijstandtrekkers, de zorgbehoevende ouderen of kinderen en de middenstanders denken daar heel anders over. Dan denk ik in welke wereld leeft onze burgemeester? Hallo je bent hier onder ons. Je hoeft niet je optimistische pet op te zetten. We gaan proberen een visie te ontwikkelen zullen we even reëel blijven!

Daarna kwamen mensen van buiten aan het woord die middels een presentatie de ontwikkelingen buiten Bergen op Zoom schetsten en werd er voornamelijk gediscussieerd door vijf mensen aan tafel. Alle in feite van buiten Bergen op Zoom afkomstig. Alleen onze burgervader woont sinds enige tijd in Bergen op Zoom en werkt onze gemeentesecretaris hier ook al enige tijd. Maar geen van de sprekers aan tafel gaf uiting van het hebben van een langdurige relatie met Bergen op Zoom die verder gaat dan ik verdien er een ‘paar’ euro.

Voor mij moet een visie op de gemeente en de stad komen van mensen die met hart en ziel met de gemeenschap verbonden zijn. Die niet alleen werken vanuit de hun logica maar ook vanuit de emotie en geschiedenis die de gemeenschap drijft. Het waren vooral de ‘passanten’ die de discussie voerden. Mijn ervaring, opgedaan bij diverse gemeenten waar ik naar gemeentelijke visies heb gekeken, vertelt mij dat een visie alleen wordt gebruikt en nagestreefd als hij echt van de lokale politiek (gemeenschap) is. Een visie opgesteld door duur betaalde consultants en (top)ambtenaren van buiten hebben geen gevolg. Ze worden niet uitgevoerd of nagestreefd. Ze kwamen niet uit het hart.

In één van de presentaties werd gezegd dat een visie moet komen uit het DNA van de gemeenschap. Dat onderschrijf ik van harte. Maar ik constateerde gelijk dat dit die woensdagavond niet in de praktijk werd gebracht. De tafelzitters maakten geen deel uit van het DNA van de gemeente Bergen op Zoom. Voor mij werd het, met de ervaringen vanuit het verleden een zinloze avond. Dan zie ik vooral dat er weer veel geld en tijd verspild wordt aan een discussie met ingehuurde sprekers en mensen met hoge uurtarieven, waarna een mooi (duur) drukwerk het einde van het verhaal is. Onze gemeente heeft echt behoefte aan een visie, opgesteld en uitgevoerd door de mensen en hun nageslacht die wel deel uitmaken van het DNA van de stad. Die haar geschiedenis kennen en daar deelgenoot van willen zijn en blijven. Omdat de toekomstvisie en de gemeenschap een blijvend onderdeel is van hun toekomst en die van hun kinderen. Voor hen is een dergelijk stuk veel meer dan een paar stukken in de krant. Waarvoor echt gewerkt moet worden, ook zonder daarvoor betaald te krijgen. Ik besloot halverwege de avond aan die dure poppenkast niet meer deel te nemen. Ik was dus vroeg thuis en dat mag ook wel voor een keer. 

Louis van der Kallen