DUURZAAM – 7: BIJEN/ WANBELEID?/ HET KAN EN MOET ANDERS

| jaar 3 | nummer 96 |

| 06-03-2016 | 09.30 uur |


 

| DUURZAAM – 7: BIJEN |  

 

bumblebee-2009-04-19-01Het Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES) heeft op 26 februari 2016 een zeer verontrustend rapport uitgebracht over met uitsterven bedreigde bijensoorten en andere bestuivers.

Bijen en hommels zijn onmisbaar voor de bestuiving van onze voedingsgewassen. Een groot deel van de voedingsgewassen die door de mens worden gebruikt, is bestoven door bijen en hommels. We zijn voor veel van ons voedsel dus mede afhankelijk van deze bestuivers. Ze worden echter door tal van oorzaken met uitsterven bedreigd. Eén oorzaak is dat er in onze steden en dorpen steeds minder voedsel voor bijen is. Door bewust te kiezen voor bepaalde bomen in onze tuinen en in het openbaar groen, kunnen we het voedselaanbod voor deze mensenhelpers vergroten en daarmee de biodiversiteit in de stad versterken. 

Voorbeelden voor bij-vriendelijke bomen zijn:

  • De valse christusdoorn of Gleditsia triacanthos ‘Sunburst of Skyline’. De valse christusdoorn is een grote boom met een vrij open breed eironde tot ronde kroon, die met wat begeleiding in de jonge fase een redelijk goed doorgaande kop vormt. Door zijn droogtebestendigheid, redelijke windvastheid en niet al te brede, open kroon is deze doornloze cultivar een geschikte straatboom, ook in wat minder ruime straatprofielen.
  • De sierappel of Malus Rudolph. De sierappel is een mooie roodbloeiende Malus-soort. De bladeren verkleuren van diepbrons rood, naar donkergroen gedurende de zomer. De Rudolph is een klein boompje geschikt voor tuinen, plantsoenen en parken. Ook als straatboom is ‘Rudolph’ bruikbaar, de kleine vruchtjes geven nauwelijks overlast.
  • De Japanse honingboom of Sophora japonica ‘Regent’. ‘Regent’ is goed bestand tegen gesloten verharding en uitlaatgassen en verdraagt zout redelijk goed. Mede daardoor is het een prima straatboom. Door de brede, vrij lichte kroon is deze cultivar vooral geschikt voor woongebieden met bredere straten (straatprofiel van 10 meter breed). In de jeugd wel behoefte aan begeleidingssnoei.

Voor meer informatie kijk eens op het onderdeel straatbomen van het samenwerkingsverband tussen Wageningen University en Stichting DLO.

Ook de bijen in Bergen op Zoom verdienen meer aandacht dan ze nu krijgen. Geef ze een kans meer eten te vinden in onze tuinen, bossen en op onze straten.

Louis van der Kallen

 


 

| WANBELEID? |  

 

gedwongen huwelijkAfgelopen maand werd de gemeenteraad niet echt verrast door het bericht dat er forse verliezen waren bij de Omgevingsdienst Midden- en West-Brabant. De kop in BN Destem was helder: “Wanbeleid kost burger geld” met als subkop “Bergenaar draait op voor financiële problemen Omgevingsdienst”.

De Omgevingsdienst, het samenwerkingsverband van 27 gemeenten en de provincie, was een ‘motje’. Een door de rijksoverheid afgedwongen huwelijk omdat het Rijk van mening was dat sommige gemeenten en provincies er op vergunningverlening en handhaving een potje van maakten. En daar zat wel een grond van waarheid in. Denk maar aan het schandaal Chemiepack Moerdijk.  Als je dan 27 gemeentelijke diensten en een provinciale dienst samenvoegt, is dat geen garantie dat het dan meteen goed of beter gaat. Sterker nog 28 diensten, die soms al jaren onderbemand waren, stonden voor een grote opgave: de samenvoeging tot een succes maken. Het samenvoegen van diensten met ieder zijn eigen ‘baasje’ levert bij samenvoeging niet gelijk een soepel draaiende dienst op. Al die ‘baasjes’ die hun eigen koninkrijkje kwijt zijn geraakt en al die medewerkers die hun draai weer moeten vinden zijn vaak eerst maanden meer met zichzelf bezig dan met hun eigenlijke taak. Als ze dan ook nog moeten gaan werken met deels voor hen onbekende computersysteem en werksystemen is een recept voor onderpresteren prominent aanwezig. En dat kost geld en al die stress levert, niet onlogisch, een hoger ziekteverzuim op dan was verwacht.

Maar er is meer. Met gedwongen huwelijken gaat het wel vaker niet zo goed. De liefde ontbreekt dan soms. Veel gemeenten wilden eigenlijk hun eigen ‘speeltje’ niet kwijt. Want op die eigen speeltjes was jaren bezuinigd. Ook speelde mee dat activiteiten, die op afstand staan, vaak door de politieke bestuurders (raadsleden en wethouders) een beetje stiefmoederlijk worden behandeld. Ze gaan er plotseling niet meer alleen over.

Uit een reconstructie zal bijna zeker blijken dat een aantal gemeenten minder diensten (uren) hebben afgenomen dan van tevoren was afgesproken. Waarom? Bij veel gemeenten heerst, als het over grondverkopen gaat (ook aan bedrijven), een overdreven optimisme en minder verkopen dan gedacht betekent minder bedrijfsvestigingen, dus minder vergunningverlening. Ook is het verleidelijk om handhavingsuren niet af te nemen. Toen het nog eigen personeel was zette men de mensen wel in, want ze moesten toch betaald worden. In de nieuwe situatie betekende geen of minderhandhaving gelijk kassa! Minder kosten. En de 16 wethouders en 11 burgemeester en 1 gedeputeerde die gezamenlijk het bestuur vormen hebben vaak meer oog voor de belangen van hun gemeente of provincie dan voor de gezamenlijke door het Rijk opgedrongen omgevingsdienst.

Ja meneer van der Velden, de situatie is zoals u in BN de Stem meldde, zorgelijk. Maar er lag en ligt een plicht, ook voor de gemeente Bergen op Zoom, om de Omgevingsdienst tot een gezamenlijk succes te maken. Ook zaken die het Rijk ons tegen onze wil oplegt zullen we goed moeten uit voeren. En dan graag met een meer professioneel bestuur want wethouders, burgemeesters en een gedeputeerde zijn weliswaar door de colleges er neergezet, maar dat is geen garantie dat een dienst goed gaat functioneren. Betrokkenheid met de dienst is nodig om er werkelijk een succes van te maken. En bedenk daarbij dat geld een middel is, maar dat het bij handhaving en vergunningverlening allereerst moet gaan om de levering van goed werk. Dat is nodig voor een milieutechnisch goed en veilig Bergen op Zoom en Midden- en West-Brabant.  

Louis van der Kallen

 


 

| HET KAN EN MOET ANDERS |  

 

mens erger je niet

Foto: Patrick de Rooij, Boulevard in Vlissingen

Recent is een rapport verschenen met de titel “BLUEPAPER FUTURE RETAIL CITY CENTER” en als subtitel “HOE ZIET HET STEDELIJK WINKELGEBIED VAN DE TOEKOMST ERUIT?” .

Het winkelgebied in Bergen op Zoom wordt gedefinieerd als “kwetsbaar en lokaal voorzienend”.  In het stuk worden een aantal toekomstscenario’s nader uitgewerkt en  aangegeven hoe het winkelgebied zich, anticiperend op die scenario’s, zou kunnen ontwikkelen. Het rapport  is zeker het lezen waard. Het is ook voor Bergen op Zoom tijd voor keuzen en acties. Zelf heb ik de neiging om de ontwikkeling van de binnenstad, meer dan tot nu toe, tot een beleving te maken. Dat kan ook met kleine middelen. Maak de binnenstad tot een speels verblijfgebied met bijvoorbeeld bordspelen in de bestrating. In het verre verleden was er een schaakbord op de Parade. In de zomer gaf de schaakclub dan met regelmaat demonstraties. Laat clubs iets doen voor de jeugdsubsidies! Dat kan ook met andere bordspelen. Als voorbeeld Vlissingen (mens erger je niet).

Aan winkels en bewoners kan gevraagd worden om een gedicht voor het raam te hangen of op de muur of de dakgoot aan te brengen. Bergen op Zoom profileren als stad van de duizend gedichten. De gemeente zou kunnen regelen dat bijvoorbeeld een ondernemer voor weinig geld dat gedicht in een glazen plaatje kan graveren en de gemeente hier dan een jaarlijkse prijs aan verbindt. Op die manier  kan Bergen op Zoom  jaarlijks het nationale nieuws halen en het cultuurtoerisme naar onze gemeente hiermee stimuleren.

Een ander voorbeeld is Tilburg, dat een verkiezing organiseert  ‘Schonste Stròtjes en Geveltjes’ van Tilburg. Onder dat motto streeft men naar een groener en fleuriger Tilburg in 2016. Ik verwijs niet zo graag naar een ‘dorp’ als Tilburg, maar soms komen er goede ideeën vandaan. Kijk maar eens op www.schonstestrotje.nl/

Onze gemeente en de binnenstad kan ook met weinig geld aantrekkelijker worden!

Louis van der Kallen