BIOMOER/ SCHAAMTE/ HET KAN OOK SIMPEL/ STOF TOT NADENKEN

| jaar 3 | nummer 121 |

| 28-08-2016 | 10.50 uur |


 

| BIOMOER |  

 

biomoerReeds in oktober 2011 stelde de BSD-fractie hier vragen over. Ons eerdere standpunt was: een dergelijke industriële activiteit moet je in het buitengebied niet willen. Een dergelijk bedrijf in dat gebied lijkt langs alle kanten in strijd met het officiële provinciale beleid. Ondanks het negatieve advies van de gemeente Bergen op Zoom, had de provincie dit bedrijf toch een vergunning gegeven. Dit bedrijf ligt deels op Bergs en deels op Roosendaals gebied en Roosendaal was wel akkoord met de uitbreiding. 

In nieuwsbrief 51 schreef ik: “Voor de BSD-fractie is het onbegrijpelijk dat een dergelijke voorziening gerealiseerd wordt in een gebied met grote landschappelijke en ecologische waarden, waar overheden grote sommen geld besteden aan vergroting van die waarden teneinde de natuur, het landschap en toerisme en recreatie te bevorderen.” En: “Voor mij is het helder de localo’s luisteren nog wel naar de burger en de partijen van de landelijke macht hebben dat nog steeds niet geleerd. Waarom zou je ook voor een principe naar de rechter gaan moeten ze gedacht hebben. De BSD is niet bang om desnoods naar de rechter te gaan, ook al is de uitkomst ongewis. Er moet toch iemand opkomen voor de burger!”  

Aan de huidige rechtsgang is een einde gekomen door een uitspraak van de Raad van State die een streep haalt door de procedure van de vergunningafhandeling/verlening door de provincie Noord-Brabant. Roosendaal en de provincie zijn teruggefloten. De provincie zal de gemeente Bergen op Zoom om goedkeuring moeten vragen. Wat in het oordeel van de Raad van State verder aan de orde kwam is, dat bij de vergunningverlening de ammoniakuitstoot door Biomoer en het neerslaan van stikstof in het natuurgebied Pottersbos betrokken moet worden. 

De uitspraak van de Raad van State is een opsteker voor iedereen die de natuur en landschap in ons gebied een goed hart toedraagt. Nu maar hopen dat bij de nieuwe beoordeling de provincie verstandig met de inbreng van de gemeente Bergen op Zoom zal omgaan. Wat de BSD fractie betreft komt de door Biomoer gewenste uitbreiding van de capaciteit op die plek er niet. 

Louis van der Kallen

 


 

| SCHAAMTE |  

 

bord waterkwaliteitBergen op Zoom is een arme gemeente, maar soms kost simpel onderhoud zo weinig dat gebrek aan geld niet de reden mag zijn om het niet te doen. Zeker als het over de veiligheid gaat van onze burgers en (bad)gasten horen zaken op orde te zijn.

oranje vlagAan de Binnenschelde hangt er een keurig informatiebord over de waterkwaliteit. Dat bord verwijst naar de vlag/wimpel bij de uitkijktoren. De vlag is echter een aanfluiting! Volkomen aan flarden gescheurd. Mocht een wethouder dit lezen, dan moet de opdracht tot vervangen, zijn eerste actie zijn als hij weer aan het werk gaat. Direct opbellen naar de verantwoordelijke mag natuurlijk ook. Buiten dat het laat zien dat onderhoud niet het sterkste punt is in onze gemeente, kan het de indruk wekken dat de verstrekte informatie niet meer actueel is. Dit kan er toe leiden dat burgers de waarschuwing niet meer serieus nemen.

Bij inspectie, heden ochtend (28 augustus) zag het strandje bij de uitkijktoren er redelijk onderhouden uit. Kennelijk was het de voorbije week een keer schoon gemaakt. Ik constateerde wel dat de westelijke wind van de voorbije dagen weer het nodige afval op het strand had afgeleverd.

Ik zou graag zien dat gedurende de zomervakantie het strand dagelijks wordt schoongemaakt. Dat zou van een gemeente, die zich voorstaat toeristische ambities te hebben, toch niet te veel gevraagd moeten zijn.

Louis van der Kallen

 


 

| HET KAN OOK SIMPEL |  

 

wildplakkenSoms kom je een bericht of werkwijze tegen van een collega overheid waarvan je denkt: briljant! Zo was ik bij een netwerkdag van de Noord-Brabantse waterschapsbond waar de aanwezige bestuurders van waterschappen en gemeenten vergast werden op lezingen en op suggesties hoe maatregelen ‘simpel’ te houden  en die toch buiten gewoon effectief kunnen zijn. Als voorbeeld kwam de Belgische gemeente Gent voorbij. Geconfronteerd met het probleem ‘wildgeplakte affiches’ werden aan alle ambtenaren een sticker (met de tekst: afgelast) verstrekt om deze te plakken op wildgeplakte affiches. Op de stickers was heel klein een telefoonnummer gedrukt. Als dat gebeld werd kreeg men de afdeling voorlichting die helder maakte wat de regels waren voor plakken van affiches en de boetes voor wildplakken.

Louis van der Kallen

 


 

| STOF TOT NADENKEN |  

 

aardbevingStof tot nadenken is voor mij vaak het combineren van zaken die ik lees of hoor. Soms op dezelfde dag. Afgelopen donderdag was zo’n dag. Bij het lezen van BNdeStem die morgen trof mij het bericht met de kop: “Seismologen vrezen woede van Italianen”.

Nu kennen we de Italianen als een soms heetgebakerd en emotioneel volk. Bij de beving die in 2009 L’Aquilla trof liepen de emoties tegen wetenschappers, die de aardbeving niet voorzagen, zo hoog op dat zij in eerste instantie voor de rechter werden gesleept en aanvankelijk werden veroordeeld tot straffen tot zes jaar. Gelukkig werden deze onfortuinlijke wetenschappers na een lang vervolgproces alsnog vrijgesproken. Wetenschappers/experts kunnen met de kennis van vandaag helaas geen betrouwbare voorspellingen doen over aardbevingen. Toch laat het voorval zien dat ‘deskundigen’ niet altijd meer op het vertrouwen van het publiek, de burger, meer kunnen rekenen.

Later op de dag woonde ik de netwerkbijeenkomst bij van de Noord-Brabantse Waterschapsbond. Hier noteerde ik de volgende opmerking van watergraaf Peter Glas van waterschap de Dommel: “Als je het water ‘verprutst’, pleeg je een misdaad”.  Dat belooft wat. Ik zie het al voor me. Waterschapsbestuurders die verantwoordelijk worden gehouden voor wateroverlast. Of gemeentebestuurders die aangeklaagd worden voor dood door schuld bij oversterfte door een hittegolf onder suikerpatiënten, ouderen, zwaarlijvigen en trimmers die ondanks de hitte gaan sporten. Want we weten dat de huidige inrichting van de openbare ruimte niet optimaal is om hittestress in de stedelijke gebieden te voorkomen.

De mooiste opmerking vond ik die over steden als ‘intensieve menshouderij’, waarbij de stedelijke gebieden de waterproblemen over de ‘schutting gooien’ naar het (agrarisch) buitengebied. Er wordt door overheden nog redelijk veel op watergebied en stedelijke inrichting en onderhoud ‘verprutst’. Als de burger en de rechter dat tot een misdaad gaan verklaren zullen er heel wat bestuurlijke ‘misdadigers’ in de cel belanden. Gelukkig is de gemiddelde Nederlander iets nuchterder dan de gemiddelde Italiaan. Maar op zich is met het ter verantwoording roepen van bestuurders niets mis.

Louis van der Kallen

 


 

| BEANTWOORDE BRIEVEN |

 

18-08
EX ART. 39 VRAGEN, KOSTEN COLLEGELEDEN 2, KENMERK PVDK/16031

ANTWOORD, KENMERK U16-014811