‘T KETRIENTJE/ INHALIGE PARKEERAUTOMAAT/ WHAT’S IN A NAME?/ WERELD VAN VERSCHIL

| jaar 3 | nummer 99 |

| 27-03-2016 | 11.30 uur |


 

| ‘T KETRIENTJE |  

 

ketrientjeEr is een burgerinitiatief over een invulling van Huize Sint Catharina dat ondersteund wordt door de  Vereniging Binnenstad, de Stadshuiskamer, de Stichting Stadsherstel en de Stichting Bezichtiging Monumenten. Hierin worden wonen, werken en ontmoeten samengebracht. 

Er is een mooie folder gemaakt met een fraai schetsplan waaruit de bedoelingen blijken. De BSD ondersteunt dit soort initiatieven. Het probleem is echter vooralsnog dat belangrijke partners om het plan om te zetten in een realiteit ontbreken. Voor iedereen is het duidelijk dat er iets moet gebeuren met ’t Ketrientje. Zoals het complex er nu bijligt is het een rotte kies in het mooie gebied van de Binnenstad. De huidige eigenaar, Tante Louise-Vivensis, zal aangesproken moeten worden om het pand óf te verkopen voor een prijs die herontwikkeling mogelijk maakt óf zelf een nieuwe bestemming te realiseren. Lector Cees-Jan Pen, verbonden aan de Fontys Hogescholen, ziet bijvoorbeeld juist kansen voor woonzorgvoorzieningen in binnensteden. Ook Stadlander zal gestimuleerd moeten worden nogmaals met de huidige eigenaar in overleg te gaan om tot een transactie te komen. De betrokkenheid van burgers met hun stad wordt zeer gewaardeerd, maar is zonder de medewerking van de eigenaar en een ontwikkelaar helaas bijna kansloos. Of we gaan op enig moment over tot echte actie of tot zelfontwikkeling. Dat lijkt een lange weg, maar als de crowdfunding start hoort de BSD-fractie het graag. We helpen dan graag met de promotie. Voor de BSD-fractie is behoud van het frontgebouw aan het Sint-Catharinaplein absoluut noodzakelijk en zo mogelijk ook van de centraal gelegen kapel. Verder lijkt ons het schetsplan van het burgerinitiatief een mooi uitgangspunt.

Louis van der Kallen

 


 

| INHALIGE PARKEERAUTOMAAT |  

 

parkerenDeze week moest ik een aantal boodschappen doen in de binnenstad. Normaal zou ik met de fiets gaan, maar ik schatte in dat dit toch te riskant zou zijn met een aantal tassen aan mijn fietsstuur. Daarom nam ik de auto. Ik parkeerde hem op het Joorenplein, dichtbij het centrum en de mogelijkheid om achteraf te betalen wat ik wel zo makkelijk vind.

Bij voorbaat mijn excuus voor het rekenwerk dat ik van de lezer vraag. Na een aantal winkels bezocht te hebben, sjouwde ik met twee volle tassen terug naar de parkeerplaats. Eerst betalen voor de parkeertijd bij de automaat. Omdat ik wat overtollig klein geld kwijt wilde, koos ik voor de automaat waar ik met munten kon betalen. Het bedrag dat ik verschuldigd was voor het parkeren bedroeg € 1,50. Met een blik in mijn portemonnee schatte ik in dat ik dit wel kon betalen met muntjes van 50, 20 en 10 eurocent, die had ik immers genoeg. Toen ik al deze muntjes in de automaat had gegooid, kwam ik nog precies 10 cent te kort. Ik had geen andere mogelijkheid dan er nog een munt van  € 2,- bij te doen. Normaal verrekent de automaat het verschil tussen wat men verschuldigd is en wat er reeds in de automaat is gegooid en wordt het restant netjes via de bak onderin de automaat terug gegeven. In dit geval echter kreeg ik nog slechts € 0,50 terug. Ik had dus betaald € 1,40 met kleine muntjes plus € 2,- met een munt, in totaal € 3,40. Kreeg slechts € 0,50. Ik heb dus € 2,90 moeten betalen, terwijl ik ‘slechts’ € 1,50 verschuldigd was. Dat was dus bijna dubbel tarief!

Zou de gemeente trachten haar grote schuldenlast op deze manier op te lossen?

Piet van den Kieboom

 


 

| WHAT’S IN A NAME? |  

 

pure‘Café met zaalverhuur’ of ‘Partycentrum’, dat is de vraag?
Op maandag 21 maart was er een hoorzitting van de adviescommissie van bezwaarschriften gericht tegen het besluit van het college van Burgemeester en Wethouders om een last onder dwangsom op te leggen, gericht aan een horeca-ondernemer, die volgens de eigen website een ‘partycentrum’ exploiteerde aan de Antwerpsestraatweg.

Volgens het bestemmingsplan bleek dat naar de mening van de gemeente niet te mogen. Want een ‘partycentrum’ is een categorie 3 horecavoorziening, terwijl op die locatie volgens het bestemmingsplan alleen een categorie 2 horecavoorziening is toegestaan.

Wat valt onder een categorie 2 horecavoorziening? Een ‘café met zaalverhuur’! De overtreding startte toen het café sloot en de vermelding voor de zaalverhuur op de website veranderde in ‘partycentrum’. Nu is het café weer open en is de overtreding beëindigd. Snapt u het? Laat ik nu denken dat in een bestemmingsplan de categorieaanduiding mede betrekking moet hebben op overlastgradaties, niet op de naam. Want geloof mij, de overlast van een bruiloft in een zaal van een ‘café met zaalverhuur’ is het zelfde als de zelfde bruiloft op de zelfde plek plaatsvindt in de zelfde zaal maar nu in een ‘partycentrum’. Dit soort naamdiscussies zijn voor een gewone ondernemer of pandeigenaar/verhuurder en voor dit raadslid wereldvreemd. Of pure nonsens. Misschien zit het wel in de naam van dit ‘café met zaalverhuur’, “pure”.

Louis van der Kallen

 


 

| WERELD VAN VERSCHIL |  

 

spoorwegovergangOp maandag 21 maart was er een hoorzitting van de adviescommissie van bezwaarschriften om vier indieners van een bezwaarschrift tegen een besluit van het college van Burgemeester en Wethouders in het kader van de Wet Geluidhinder, in de gelegenheid te stellen hun bezwaren toe te lichten. Namens het college was een ambtenaar van de gemeente aanwezig en iemand van Rijkswaterstaat en een vertegenwoordiger van Prorail.

Er schijnt een wereld van verschil te zijn in hoe technische ambtenaren van Rijkswaterstaat en Prorail zaken benaderden en gewone burgers. In 2004 (twaalf jaar geleden) werd het tracébesluit (Sloelijn/Zeeuwselijn) genomen dat aanleiding was nog eens ‘goed’ naar de toenemende geluidsoverlast te kijken. In 2010 werden de te nemen geluidsbeperkende maatregelen vastgesteld, die grotendeels in 2016 nog niet zijn uitgevoerd. Nu is er opnieuw ‘goed’ gekeken naar wat nodig is en zijn de geluidsbeperkende maatregelen deels teruggedraaid. Wat is ‘goed’ kijken? Dat kijken is toen en nu gebeurd met modelberekeningen. De aanwezige burgers wilden wel eens weten hoe dat is gebeurd? Wat zijn de zaken die wel of niet zijn meegenomen? Hoe zit het model in elkaar? De achterdocht was groot. Niet onlogisch als de uitkomsten in de ogen van de bewoners niet logisch zijn. Twee huizen naast elkaar bleken verschillend beoordeeld te kunnen worden.

Allerlei zaken die volgens bewoners in zo’n berekening zouden moeten zitten, zoals remmen, optrekken, de overlast van een station (bijvoorbeeld van de geluidsinstallatie) en de overlast van de rinkelende bellen bij spoorbomen, zaten er niet in of leidde tot onbegrijpelijke uitkomsten. De ambtenaren van Rijkswaterstaat waren heel goed in het verwijzen naar het model zonder daarvan de ‘geheimen’ prijs te geven. Duidelijk was wel: er is niet gemeten. Het zijn dus niet de feiten die spreken, maar een model dat niet werd uitgelegd. Sommige bewoners wensten een motivatie van de verschillen. Die kwam er niet. Geen wonder dat bewoners de betrokken overheden wantrouwen. Je wilt wel serieus genomen worden.

trein vloeibaar gas

Explosie van een trein met vloeibaar gas in Italië 2009

Zelf was ik het meest onder de indruk van bewoner Hendricks. Ik kende hem omdat hij in een heel grijs verleden duo-raadslid/commissielid was voor het CDA. Nu 86 jaar oud hield hij de ambtenaren en de leden van de bezwaarcommissie haarscherp voor wat de belangen waren van de omwonenden en dat de uitkomsten van het model in zijn ogen twijfelachtig waren. Alleen al de bouw van het appartementencomplex De Statie had door zijn geluidsreflecterende eigenschappen zeker tot een toename van de berekende overlast moeten leiden. Naar zijn waarneming komt het met regelmaat voor dat er goederentreinen met meer dan 90 kilometer per uur passeren en dat er soms wel 36 wagons, geladen met vloeibaar gas, aan één trein passeren. Hij wees er op dat ongevallen vooral bij overgangen en wissels gebeuren. In een dergelijk geval zou Bergen op Zoom getroffen kunnen worden door een grote ramp. Ook vroeg hij gepassioneerd aandacht voor de gevolgen van trillingen die nu niet meegenomen waren.

Hij liet mij in de spiegel van de toekomst kijken. Zelf vroeg ik mij wel eens af of ik met 67 jaar en dertig jaar in de gemeenteraad nog wel mee kon. Dit CDA lid (hij bleek nog steeds lid van zijn club) heeft mij ervan overtuigd dat ik, als ik net als hij helder blijf, nog wel 20 jaar mee kan. Ik ga dus voor een vijftig jarig jubileum. Oud CDA collega Hendricks bedankt voor het inzicht en de motivatie.

Louis van der Kallen

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

23-03
WINKELCENTRUM NOORDGEEST, KENMERK PVDK/16009


24-03

EX ART. 39 VRAGEN: DREIGEND TEKORT AAN HBO-VERPLEEGKUNDIGEN, KENMERK AP/PVDK/16010

 


 

| BEANTWOORDE BRIEVEN |

 

26-02
VERZOEK WOB RANDWEG ZUID-WEST – 2, KENMERK LVDK/16007

ANTWOORD, KENMERK U16-005037