AARD VAN ‘T BEESTJE/ KERK EN STAAT/ WE HEBBEN GEEN BELEID GEMAAKT

| jaar 3 | nummer 134 |

| 13-11-2016 | 10.30 uur |


 

| AARD VAN ‘T BEESTJE |  

 

sprekenDe begrotingsbehandeling was vroeger het democratisch ‘hoogtepunt’ van het jaar. Sinds een tiental jaren zou de status veranderd moeten zijn. Nu is er, voorafgaand aan de opstelling van de begroting, een kadernota waarin de gemeenteraad de richtlijnen formuleert waar langs de begroting moet worden opgesteld.

Mijn ervaring in bijvoorbeeld het waterschap is, dat de kadernota uitgebreid behandeld wordt en de begrotingsbehandeling vrijwel een formaliteit is geworden. Want als het dagelijks bestuur bij de kadernota goed geluisterd heeft naar de wensen van de algemene vergadering, dan zijn die wensen vertaald in de begroting. Zo zou het moeten werken. Behalve in Bergen op Zoom. De gemeenteraad doet gewoon bij de begroting het zelfde als bij de kadernota. Dezelfde onderwerpen en verhalen passeren dan weer. Om de behandeling enigszins in goede banen te leiden, worden er keer op keer in het presidium afspraken gemaakt over de behandeling. Zo worden ook spreektijden afgesproken. Voor de eerste termijn was dat maximaal 10 minuten per fractie en voor de tweede termijn maximaal 7 minuten per fractie. Ook voor het college gelden dit soort afspraken. Het gaat altijd fout! Ieder jaar opnieuw! De meeste sprekers proberen stelselmatig hun spreektijd en overlegtijden op te rekken. Soms op het extreme en onbetamelijke af. In de eerste termijn liep de gemeenteraad al fors in tijd uit. Maar het college maakte het helemaal bont. Volgens de afspraak had het college een halfuur voor onderling overleg. Voordat het eerste collegelid terugkeerde waren 45 minuten voorbij. De laatste (mevr. Kammeijer) pas na 52 minuten. Zonder dat er ook maar één openbare opmerking door de voorzitter over werd gemaakt. Voor mij is dit gedrag minachting van de raad!

In de tweede termijn probeerde de voorzitter het beter te doen en werd de woordvoerder van de PvdA het zwijgen opgelegd. Maar de volgende spreker (collegepartij) kreeg wel de ruimte en volgde het ordevoorstel tot spreektijdverruiming. Ik was tegen, omdat dit op geen enkele wijze tegemoet kwam aan de gemaakte afspraken. Toen ik aan de beurt was deelde ik de vergadering mee dat ik als protest over deze gang van zaken er enkele minuten het zwijgen toe zou doen en mijn fractie zal voorstellen 3 maanden niet deel te nemen aan het presidium (waar alle fractievoorzitters in zitten) waar deze afspraken worden gemaakt en waar de meeste fractievoorzitters zich vervolgens niet aan houden. Toen ik ging zwijgen maande de burgemeester mij mijn betoog voort te zetten. Ik deelde mee dat ik mijn betoog vooralsnog in stilte zou voortzetten. Het is immers mijn goed recht mijn spreektijd naar believen in te vullen. Wederom werd ik gemaand te gaan spreken. Ik vervolgde met een zoemtoon omdat ik nu eenmaal gewend ben te luisteren naar de voorzitter. Dit werd niet op prijs gesteld. De burgervader noemde het minachting van de gemeenteraad. Klaarblijkelijk is dit soort beschuldiging wel op een raadslid van toepassing, maar niet op anderen, terwijl die gewoon aan afspraken geen boodschap hebben en ik mij keurig aan de afgesproken tijden probeer te houden. Maar niemand heeft het recht mij in mijn uitingsvormen, mits binnen de wet en regelgeving, te beperken.

De burgemeester schorste de vergadering en stelde voor mij buiten de raadszaal te spreken. Ik stelde dat het gesprek ook in het openbaar, dus waar ik stond, kon plaatsvinden. Toen riep de burgemeester het presidium bijeen. Ik nam niet deel aan dat overleg. Na dat overleg gaven de collega fractievoorzitters hun mening over mijn optreden en erkenden veelal dat ik gerechtigd was mijn spreektijd zelf in te vullen. Op zaterdag 12 november kon ik lezen dat het geachte VVD raadslid Barry Jacobs mijn optreden de “aard van ’t beestje” noemde. In grote lijnen erken ik dat ik een emotiepoliticus ben, die van zijn hart geen moordkuil maakt. Ik zal nooit onwelvoeglijke taal gebruiken. Maar zal wel altijd helder en duidelijk uiting geven aan mijn gevoelens van ongenoegen.

Zelf heb ik geen moeite om mij in spreektijd te beperken. Omdat ik al jaren mij bij een begroting- of kadernotabehandeling beperk tot enkele voor de BSD belangrijke punten en sommige onderwerpen belicht met slechts enkele woorden. Nu ging ik uitgebreid in op de schuldenpositie/solvabiliteit van de gemeente, het waterveld van Tempo en de Auvergnepolder. Terwijl ik over bijvoorbeeld: de WMO zei: “het gaat fout”, over de jeugdzorg zei: “het gaat fout”, over de wijkgebouwen zei: “het gaat fout”. Het voordeel van je zelf beperken is dat je helder maakt waar je voor staat.

Is mijn manier van optreden de ‘aard van ’t beestje’? Ik denk het wel en daar schaam ik mij niet voor! Ik heb mijn stijl en gun ieder ander de zijne.

Louis van der Kallen

 


 

| KERK EN STAAT |  

 

p1090711Nog nooit in mijn dertigjarige ervaring in de gemeenteraad heb ik meegemaakt dat een fractievoorzitter van een collegepartij, de VVD, collegeleden probeert voor te schrijven hoe en waar zij wel of niet mogen overleggen met leden van de samenleving.

Collegeleden oproepen zich niet meer te vertonen in moskeeën, omdat die politiek aangestuurd zouden worden, is op zijn zachtst gezegd hoogst ongebruikelijk. Zeker als in aanmerking wordt genomen dat bij verkiezingscampagnes VVD vertegenwoordigers ook in moskeeën opduiken om hun eigen politieke boodschap te verkondigen en zieltjes te winnen. In mijn ogen scoort een dergelijke oproep hoog op de hypocrisie schaal. Of (alle) moskeeën politiek worden aangestuurd vanuit de landen van herkomst, waag ik te betwijfelen. Maar zelfs als dat het geval zou zijn, is het aan de collegeleden, raadsleden of wie dan ook zelf om informatie te halen of te brengen waar hij of zij dat wilt of nuttig acht.

Voor de BSD is het helder. Ga ten alle tijden met ieder mens die zich correct gedraagt in gesprek, wanneer en waar hij of zij dat wilt. De BSD en haar leden gaan met ieder lid van onze samenleving in gesprek. Ook als dat in een kerk, synagoge, moskee, tempel, gemeenschapshuis, horecavoorziening of gewoon op straat bij een praatpaal is. Kern moet altijd zijn dat de samenleving gebaat is bij informatie-uitwisseling en menselijk contact.  

De BSD is voor de scheiding van kerk en staat, maar dat staat volstrekt los van het in gesprek gaan en blijven met vertegenwoordigers van geloofsgemeenschappen. De staat moet gelovigen niet beperken noch leiden in hun overtuigingen, zolang die niet strijdig zijn met onze wet en regelgeving.  

Louis van der Kallen

 


 

| WE HEBBEN GEEN BELEID GEMAAKT |  

 

hockeyveldVorige week stond in de nieuwsbrief een artikeltje onder de kop “We hebben beleid gemaakt”. Het ging toen over de wens van hockeyclub Tempo om het waterveld uiterlijk in 2017, zoals eerder gepland te realiseren.

Bij de begrotingsbehandeling heeft de BSD fractie middels een motie geprobeerd dit alsnog in de begroting voor 2017 te krijgen. In het debat hebben wij ook verwezen naar de mogelijkheid van de ‘Samarbete variant’. Hier werd voor de helft van de waarde onroerend goed verkocht aan een vereniging, waarna deze zelf voor het toekomstig onderhoud verantwoordelijk werd. Dat zou ook een optie kunnen zijn voor Tempo. Hier zou de ondergrond voor de symbolische pachtsom van 1 euro per jaar verpacht kunnen worden. Helaas bleek er geen raadsmeerderheid voor de motie, noch werd de ‘Samarbete variant’ overgenomen door het college. Per slot van rekening ligt Tempo nu eenmaal niet in Halsteren! Wel zegde de wethouder toe op korte termijn met het bestuur van Tempo weer in gesprek te gaan.

Louis van der Kallen

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

06-11
EX ART. 39 VRAGEN, MIDGETGOLFBAAN MEILUST, KENMERK PVDK/16039


06-11
EX ART. 39 VRAGEN, UITVOERING JEUGDWET, KENMERK PVDK/16040 


08-11
EX ART. 39 VRAGEN, AANBESTEDING WIJKACCOMODATIES, KENMERK PVDK/16041

 


 

| BEANTWOORDE BRIEVEN |

 

22-09
ARTIKEL 39 VRAGEN INZAKE VERKOOP DE BEEKLAAN 14, KENMERK LVDK/16034

ANTWOORD, KENMERK U16-056489


10-10
VOORTGANG MIDGETGOLFBAAN MEILUST, KENMERK PVDK/16035

ANTWOORD, KENMERK U16-057313