DE POLITIEK EN PHILIP MORRIS/ EEN MEEVALLER/ BESTUURLIJKE LOGICA/ ZIJ WAREN HET NIET!/ VERZONDEN BRIEVEN

| jaar 1 | nummer 18 |

| 06-07-2014 | 12.00 uur |


 

| DE POLITIEK EN PHILIP MORRIS | 

 

thorbeckeDonderdag 3 juni was het debat in een commissie van de Tweede Kamer (TK) over de voorgenomen sluiting van Philip Morris (PM). Ik was nog niet eerder in het nieuwe gebouw van de TK geweest. Wat opviel was dat de overkapping van de ruimte tussen het oude en het nieuwe TK gebouw veel hoger was dan het op de televisie leek. De ruimte tussen de gebouwen is groot en opgesierd met een fors aantal wit marmeren of albasten borstbeelden van, voor mij, meer of minder bekende ‘grote’ namen uit onze vaderlandse geschiedenis. Ik zag dat het borstbeeld van de, voor mij als raadslid, heel ‘grote’ Johan Rudolph Thorbecke (de vormgever van de gemeentewet) veruit het kleinste was van allemaal.

De vergadering was in de Thorbecke zaal. We werden welkom geheten door de bode die ons als kleine kinderen vertelde wat wel en niet mocht en onderwijl verzuchtte: ik lijk Mies Bouwman wel. De voorzitster, mevr. Vos, was keurig op tijd. Net als de ministers Kamp (EZ) en Asscher (SZ). De kamerleden druppelden rond het aanvangstijdstip binnen. Opvallend was dat lang niet alle fracties aanwezig waren. Geen 50 plus, geen SGP, geen PvdD. Een grote partij als de PVV, die in onze regio bij de laatste verkiezing voor Europa in veel gemeenten de grootste was, schitterde ook door afwezigheid. Geen van hun 12 kamerleden had de moeite genomen om te komen. In mijn ogen een regelrechte schoffering van de medewerkers van PM.

De bijdragen van vrijwel alle fracties waren soortgelijk. Alleen de bijdrage van de VVD viel uit de toon. De heer Azmani was helder: ‘Als de omzet terugloopt hebben politici de reactie daarop van de ondernemer te accepteren. Het personeel moet flexibeler en breder inzetbaar worden’ was de VVD positie. De andere fracties leefden mee met het getroffen personeel en deden tal van suggesties voor de aanpak van de nu in West-Brabant opkomende werkgelegenheidsproblematiek en hoe de getroffen werknemers op te vangen en te begeleiden naar nieuw werk.

Wat scherper van toon in het debat waren Ulenbelt van de SP en Ojik van GrL. Wat Ulenbelt verbijsterde was dat door de sluiting van PM de andere ondernemers in de tabakssector, die geen mensen ontslaan, nu ww premie moeten gaan betalen. Zij betalen dan voor de maatschappelijke kosten die PM veroorzaakt. Ulenbelt vond dat meer dan onrechtvaardig en wenste dat die rekening bij PM werd weggelegd. Omdat de tabakssector al jaren geen gedwongen ontslagen kende, was daar de ww premie al jaren nul procent. Voor mij was dit een nieuw en merkwaardig gegeven. PM ontslaat 1230 mensen en de concurrenten van PM, die geen mensen ontslaan, krijgen een vette rekening. Minister Asscher (PvdA) vond dat geen probleem, want dat was nu eenmaal de wettelijke regeling!

Ojik wees nadrukkelijk op het voor wat hoort wat principe. Als je als bedrijf allerlei belastingvoordelen geniet, mag je als overheid daar toch wel iets voor terug verlangen. Minister Kamp (VVD) zag dat anders. Als land waren wij aantrekkelijk voor het bedrijfsleven en dat wenste hij graag zo te houden. Hij was ook niet van plan om gehoor te geven aan de fracties, die vroegen om de Raad van Commissarissen, waarin de moeder van Minister Asscher zit, te benaderen en op te roepen de sluiting te blokkeren c.q. de directie de sluiting te ontraden. ’Een dergelijke oproep zou andere ondernemingen afstoten’.

Op mij maakte hij een buitengewoon zelfvoldane indruk. Zijn ministerie deed in zijn ogen goed werk en trok veel buitenlandse bedrijven aan vooral uit de USA. Voor een bezoek aan de regio was hij ook niet te porren. Wat wel tot de mogelijkheden behoorde was een garantieregeling, zoals toegepast voor Nedcar. Maar dan moest er wel een ondernemer zijn met een investeringsplan.  

Feit blijft dat een onderneming die mondiaal miljarden verdient, in Bergen op Zoom en omgeving veel mensen in de ww duwt zonder dat de landelijke politiek haar tanden laat zien. Dit allemaal onder het motto: lief zijn voor het bedrijfsleven, laten we ze vooral niet tegen het hoofd stoten. De werknemers die een klap voor hun kop krijgen, moeten volgens de VVD minister en VVD kamerfractie maar flexibeler en breder inzetbaar worden.  

Na afloop wandelden we direct langs een auto van een cateraar die het vlees kwam afleveren voor de barbecue van de kamerleden, waar de PVV leden vast wel aanschuiven en daarna wandelden we door het centrum van Den Haag langs de zonnige terrasjes vol met vrolijke mensen. Jammer dat in menig West-Brabants en Zeeuws huishouden de zomer minder ‘zonnig’ is begonnen.  

Louis van der Kallen

 


 

| EEN MEEVALLER |

 

Op 30 juni was de “bestuurdersdag 2014” van de Unie van Waterschappen. Dit keer in Lelystad. Op zo’n dag wordt je als waterschapsbestuurder bijgepraat over wat er allemaal in de waterschapswereld speelt.

In de ochtendpresentatie stond centraal de positie van het waterschap en wat de belasting betalende burger nu eigenlijk weet over wat een waterschap is en doet. Die vraag kwam niet uit de lucht vallen omdat de OECD in haar rapport over het waterbeheer daar over schreef.

Het Ministerie van Infrastructuur en Milieu in samenwerking met Rijkswaterstaat, Unie van Waterschappen, VNG, IPO, Vewin, de waterschappen, de provincies, de gemeenten en waterbedrijven hebben daar iets op gevonden. Ze starten een grote publiekscampagne om het werk van de waterschappen en hen zelf onder de aandacht van het grote publiek te brengen. Dat gaat gebeuren onder de naam ONS WATER. Via de website www.onswater.nl zijn ze in de lucht gegaan en wordt de komende maanden de uitgebreide campagne gestart.

Ik had er al een beetje over gehoord en mij er over verbaasd.

Reeds jaren mag ik een regionale waterpartij leiden genaamd….. ONS WATER. We zitten al jaren in het Algemeen Bestuur van het Waterschap Brabantse Delta onder die naam. We hebben al jaren een website https://onswater.com die we pas vernieuwd hebben. We zijn ons aan het voorbereiden op de waterschapsverkiezingen in maart 2015.

De aangekondigde publiekscampagne is voor ons een geschenk uit de hemel, want die zal leiden tot een ongekende naamsbekendheid van onze partij Ons Water. Hopelijk zal het helpen de kiezer onze kant op te krijgen. Bent u geïnteresseerd in Ons Water? We zoeken nog kandidaten. Ik praat u graag eens bij over de mogelijkheden.

Louis van der Kallen

 


 

| BESTUURLIJKE LOGICA |

 

reddingsteamWoensdag 25 juni was er voor de raads- en duoleden een informatiebijeenkomst over veiligheid. Allerlei veiligheidsaspecten werden door deskundigen van brandweer, politie en het openbaar ministerie toegelicht. Daarbij kwamen ook bestuurlijke aspecten aan de orde. We kregen een inkijkje in wat er voor incidenten gebeuren en hoe daarmee door de autoriteiten wordt omgegaan.

Het was over het algemeen een verhelderende bijeenkomst. Eén punt was voor mij echter tenenkrommend.

Ik stelde de vraag waarom het duikteam van de veiligheidsregio in Breda gevestigd was, terwijl meer dan 80 %  van de inzet van dat team bij en in de buurt van de Volkeraksluizen bij Willemstad en in het Hollandsdiep nabij Drimmelen ligt. Het antwoord was: dat heeft het bestuur besloten! Ook bij doorvragen was dat het heldere, maar zeker niet verhelderende antwoord. Geen argumenten voor of tegen van de alternatieve locaties. Wat de BSD-fractie betreft iets voor onze vertegenwoordiger in het algemeen bestuur van de veiligheidsregio, onze burgemeester, om dit toch eens na te vragen en zo mogelijk er voor te zorgen dat het duikteam daar gevestigd wordt waar haar dienstverlening het meest gevraagd wordt. Het gaat immers bij de inzet van het duikteam vaak om levens of om stoffelijke resten en ook dan is snelheid van belang om de kans op succes het grootst te maken.  

Louis van der Kallen 

 


 

| ZIJ WAREN HET NIET! |

 

Politici, ambtenaren, bestuurders, toezichthouders: ze wasten voor de enquêtecommissie allemaal hun handen in onschuld. In koor zongen zij het lied van hun onschuld voor het ontsporen van de volkshuisvesting.

Eind jaren zeventig van de vorige eeuw werkten er circa 2.000 ambtenaren op de departementen die zich met volkshuisvesting bezighielden. Twintig jaar later werkten er op het ministerie nog 10 fte’s die zich bemoeiden met de volkshuisvesting en het toezicht op de bijna 400 corporaties. Het moest allemaal op afstand gezet worden. De gemeentelijke woningbedrijven moesten van de wetgevers in Den Haag allemaal geprivatiseerd worden.

De liberale privatiseringswind nam tot orkaankracht toe en de meeste kiezers en de politiek vonden het goed. Departementale controle? Dat kost ambtenaren en dat moet goedkoper. Dus weg er mee dacht een parlementaire meerderheid. Het ministerie van Vokshuisvesting Ruimtelijk Ordening en Milieu (VROM) is zelfs opgeheven. Allemaal overbodige bureaucratie was de kreet!

De overheid trad terug en ging er niet meer over. De corporaties gingen er over.

De Kamerleden, als ze al kunnen denken, dachten ‘waar wij niet over gaan, hoeven we ook niet te controleren’. Resultaat: graaiers en wanbeleid. En nu zoekt een club met kilo’s boter op hun hoofd naar de schuldigen. Ze roepen iedereen op behalve de 150 kamerleden die de privatiseringsbesluiten namen c.q. het beleid van de ministers goedkeurden en zorgden voor het schrappen van de bureaucratie (onder andere het opheffen van het ministerie van VROM).

Mij en vele huurders interesseert wat er geleerd wordt en hoe de verkeerde besluiten van toen teruggedraaid kunnen worden. 

Louis van der Kallen   

 


 

| VERZONDEN BRIEVEN |

 

Lees hier:

27 juni 2014 – INZAMELEN TAXUS BACCATA, KENMERK LK/14037