WMO

 

   


 | LVDK 21009 | 26-04-2021 |

 

Geacht College,

 

Ondergetekende krijgt steeds meer klachten over de procedures/wachttijden/behandeling rond de WMO en PGB aanvragen/toewijzingen. Veel mensen hebben dezelfde gevoelens – en spreken die als zodanig naar ondergetekende uit – als de slachtoffers van de toeslagenaffaire. De ‘klagers’ hebben het gevoel slachtoffers te zijn van ambtenaren/behandelaars die geconditioneerd zijn op wantrouwen naar de burger en op bezuinigen door middel van vertragen en steeds veranderende regels/vragen. Het idee leeft dat een gewoon gesprek niet mogelijk is.

Zonder tot individuele casus af te dalen is het van belang dat beseft wordt dat achter ieder dossier een echt mens schuilgaat. Voorbeelden te over: PGB’s die op 31/10 of 31/12 van vorig jaar zijn afgelopen en de aanvragen zijn d.d. 20/4 nog steeds niet afgehandeld. Wat mij als raadslid bevreemdt is hoe verlengingen keer op keer tot een formulierencircus leiden, zelfs bij mensen die al vanaf hun geboorte gehandicapt zijn zonder dat er kans is op verbetering of verandering. Een tweejaarlijks behandeling van een aanvraag tot verlenging zou dan het afvinken van een paar vragen kunnen zijn waarvan de belangrijkste is: leeft u nog? Dit soort vertragingen en ervaren bureaucratie wordt beleefd als “burgertje pesten”. Onvoldoende wordt beseft dat het om afhankelijke burgers gaat die de vertragingen en de steeds nieuwe vragen als buitengewoon stressvol ervaren, en dat het tot financiële problemen kan leiden. Sommige burgers denken dat alle opgeworpen bureaucratische hindernissen een poging zijn de burger te ontmoedigen in de hoop dat de aanvraag wordt ingetrokken. Ook wordt gedacht dat het “van het kastje naar de muur” een spelletje is tussen ‘WMO-adviseur’ en ‘toezichthouder’ is.

Hoeveel ambtelijke uren zouden er niet bespaard kunnen worden als samen met betrokkenen (aanvrager en/of zijn of haar gemachtigde en soms ook de hulpverlener) aan tafel wordt gegaan en gezamenlijk de formulieren worden ingevuld.

Ondergetekende heeft zelf geen ervaring met zoiets als de WMO. Ik ben gelukkig steeds in staat gebleken het zelf te regelen. Maar dat is een luxe die niet iedereen gegeven is. Veel burgers zijn minder zelfredzaam en verwachten geholpen te worden door de overheid in wiens handen de uitvoering van de WMO of de PGB ter hand is gesteld. Die overheid lijkt voor steeds meer inwoners van onze gemeente te falen in dienstbaarheid en menselijkheid.

  • Wat zijn de gemiddelde doorlooptijden van WMO- en PGB-aanvragen?
  • Wat zijn de langste doorlooptijden en wordt in dergelijke gevallen onderzocht wat de oorzaken zijn en mogelijk oplossingen voor de toekomst?
  • Wat zijn de klachtencijfers en de afhandelingstijden van klachten?
  • Zijn er suggesties van de behandelaars van aanvragen (hoe de procedures te vereenvoudigen en/of te versnellen) en hoe wordt met die suggesties omgegaan?

In afwachting van uw reactie,
met vriendelijke groet,

 

LOUIS VAN DER KALLEN.