WIE HET KLEINE NIET EERT, IS HET GROTE NIET WEERD/ COLLEGE BEDANKT!/ GEBREK AAN DESKUNDIGHEID?/

| jaar 5 | nummer 231 |

| 02-09-2018 | 10.30 uur |


 

| WIE HET KLEINE NIET EERT, IS HET GROTE NIET WEERD |  

 

Tegeltjeswijsheid, vaak met een niet te ontkennen kern van waarheid. Zo ook het oud gezegde “Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd” oftewel wie geen oog heeft voor de kleine dingen en de eenvoud ervan, verkijkt zich op grote zaken.

De samenstelling van het vorige en het huidige college van B&W van Bergen op Zoom hebben een constante factor namelijk de twee wethouders van GBWP. Deze colleges vinden het niet de moeite waard om de in hun ogen kleine zaken nog  langer financieel te ondersteunen, terwijl zij nadrukkelijk in een behoefte voorzien.

Ik noem u:

1.De midgetgolfbaan Meilust

2.De Speeltuin aan de Boulevard

3.Palm Parkies, voorheen Muziek op het Wilhelminaveld

4.Ouderensteunpunten, waaronder De Zoomflat.

Voorzieningen die mede dankzij de inbreng van vrijwilligers slechts een beperkte financiële ondersteuning van de gemeente vragen. Maar het zijn ook  voorzieningen waar veel burgers met plezier gebruik van maken. En niet onbelangrijk, die voor iedereen toegankelijk zijn. Maar dit en het vorige college onderkennen onvoldoende het belang van deze voorzieningen en de maatschappelijke meerwaarde ervan voor de inwoners. Ook het huidige college heeft meer oog voor grote zaken die, in hun ogen, Bergen op Zoom “op de kaart zetten”, ook al vraagt dit om miljoenen euro’s aan belastinggeld. Miljoenen die uitgegeven worden aan zaken waarvan op geen enkele wijze de meerwaarde, ook niet voor de toekomst, kunnen worden aangetoond en gegarandeerd. Miljoenen door een gemeente die al een schuld heeft van ruim € 225.000.000,- !

Het zou het college en (een meerderheid van) de gemeenteraad sieren te kiezen voor het steunen en in stand houden van kleine zaken met een groot maatschappelijk effect.

Als parodie op de titel van dit artikel wil ik daarom voorstellen:  “Wie van het kleine niet leert, doet het grote verkeerd”.

Piet van den Kieboom

 


 

| COLLEGE BEDANKT! |  

 

Bedankt voor het doordenken en het zoeken naar een oplossing, zodat het prachtige Ravelijn in de Bergse samenleving de plaats terug kan krijgen die het toekomt. De BSD heeft over het ‘gesloten’ Ravelijn brieven gestuurd aan de Minister van OVW, de Gedeputeerde Staten en aan het college van B&W en een filmpje gemaakt dat te zien op BSD TV. De oplossing van het college met camera’s ter voorkoming van vandalisme is een goede.

Meer wandelaars, die via het Ravelijn van de binnenstad naar het Anton van Duinkerkenpark gaan, zullen door verstoring van de eenden en ganzen op de vlonderbrug deze minder aantrekkelijk maken als rustplaats voor deze vogels en daarmee de strontoverlast terugdringen. Een aanpassing van de vlonderbrug om het betreden door ganzen en eenden vanuit het water te bemoeilijken kan een bijdrage leveren om de strontoverlast verder te verminderen of op te lossen. De BSD is blij met de toekomstige openstelling en bedankt het college voor de geboden oplossing.

Louis van der Kallen    

 


 

| GEBREK AAN DESKUNDIGHEID? |  

 

Met regelmaat bezoek ik de hoorzittingen van de adviescommissie voor de bezwaarschriften van de gemeente Bergen op Zoom, in de verwachting dat ik er, ten nutte van mijn raadswerk, iets zal opsteken.

Afgelopen maandag stond er een bezwaarschrift op de agenda van een kinderopvangbedrijf met drie locaties. Het bezwaarschrift was gericht tegen een besluit van B&W om handhavend op te treden op basis van de Wet Kinderopvang met behulp van aanwijzingen. De hoorzitting was geladen door de vrijkomende emoties van de eigenaar en zijn dochters die allen zeer betrokken zijn bij hun (levens)werk: het bieden van een kwalitatieve en flexibele kinderopvang. In circa 15 jaar kinderopvang was er tot oktober 2017 geen vuiltje aan de lucht en ineens zou er in november van alles mis zijn. Er zouden tientallen zaken zijn die niet klopten, volgens de inspecteurs. Voor mij als, qua kinderopvang, niet deskundige waren de meeste niet kloppende zaken triviaal. Als voorbeeld: volgens de wet ‘moet een ruimte passend zijn ingericht’. Wat is passend is dan de vraag? Er zouden kinderstoeltjes aanwezig moeten zijn volgens de inspecteurs. Maar is het dan fout als die stoeltjes, omdat er een gezamenlijk spel gespeeld wordt, in een kast staan? Voor mij niet! Het stoorde mij buitengewoon dat van de inspecterende organisatie (de GGD-CHOR) niemand aanwezig was. Er waren er twee gemeentelijke ambtenaren aanwezig. Vertegenwoordigers van de GGD schitterden door afwezig, terwijl in feite de GGD alles doet en geacht wordt de deskundigheid te hebben op het vlak van de Wet Kinderopvang. Buiten de zaken die niet zouden kloppen werd door de advocaat van de familie ingegaan op de bevoegdheden (wie mag handhaven) en de (on)deskundigheid van de inspecteurs. De opgevraagde CV’s lieten zien dat die onder de ‘maat’ waren, terwijl de ‘maat’ wel genomen werd van de betrokken kinderopvang en hun medewerkers, op een, volgens de advocaat en de familie, wijze die rook naar willekeur en een gebrek aan kennis bij de inspecteurs en onwilligheid om kennis te nemen van wat in kasten en boeken/protocollen wel aanwezig was. In al die jaren, dat ik dit soort hoorzittingen bezoek (circa 32 jaar), had ik nog nooit gehoord dat de bezwaarmaker het handhavende college détournement de pouvoir verweet. Het gebruik van een bevoegdheid voor een ander doel dan waarvoor ze gegeven is. Het college zou uit zijn op sluiting. Natuurlijk werd deze aantijging door de aanwezige ambtenaren ten stelligste ontkent. Waarom werd er niet gehandhaafd bij andere kinderdagverblijven? Terwijl ook daar vrijwel alle buitenruimten niet voldoen aan de wetgeving en de buitenruimten, waar nu stappen tot handhaving worden genomen, in samenspraak met de gemeente tot stand zijn gekomen en waar door de gemeente een omgevingsvergunning voor is verleend. Daar kwam geen antwoord op. Het viel mij op dat, als een gevolg van de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), het voor een organisatie, als een kinderdagverblijf, het haast onmogelijk is zich te verweren tegen verwijten van de inspectie als de gegevens van kinderen niet gebruikt kunnen worden omdat ieder inspectierapport en de reactie daarop van een kinderdagverblijf openbaar is en op internet geplaatst wordt. Dan is er geen eerlijk speelveld. 

Ondanks dat voor de hoorzitting een uur was uitgetrokken, wat reeds uitzonderlijk lang is, liep de bijeenkomst een half uur uit, terwijl voor mijn gevoel nog lang niet alles gezegd was.

Leerpunten voor mij zijn:

  • Hoe zit het met de buitenruimten van alle kinderdagverblijven en hoe kan hier op een voor de kinderen op goede wijze mee om worden gegaan zonder het de huidige kinderdagverblijven onmogelijk te maken te functioneren?
  • Wat kan er gedaan worden aan deskundigheidsbevordering van de inspecteurs? Want dat verwijt door de advocaat en de familie sneed volgens mij wel hout. Het gebrek aan voldoende opgeleide inspecteurs mag geen argument zijn om hier lankmoedig mee om te gaan.
  • In het vervolg zouden in dit soort zaken de opstellers van de inspectierapporten aanwezig dienen te zijn. Zij zijn immers de ‘deskundigen’.
  • Hoe kan het speelveld eerlijk worden als de AVG en de openbaarmaking op internet zoveel belemmeringen opwerpt voor de verdediging?

Louis van der Kallen    

 


 

| SCHONE STAD? |  

 

Weghalen is één ding, opruimen komt later. De parkerende toerist zou eens moeten denken: wat is dit toch een schone stad!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Louis van der Kallen

 

STEUN ONS DOOR DE BSD FACEBOOKPAGINA LEUK TE VINDEN